donderdag 19 mei 2022

Verzorgingsstaat.


 De laatste tijd kun je geen tv meer aanzetten of geen krant meer openslaan of het gaat over het personeelstekort en dan vooral in de zorg, ik word daar wel een beetje onrustig van want ja, ik wordt ook elke dag een dagje ouder en nu gaat het nog wel maar de aftakeling is ingezet. 

Dat er ook in de thuiszorg te weinig personeel is hoor ik ook om me heen, mensen krijgen niet het aantal uren zorg waar ze recht op hebben en dat kan soms best een probleem zijn, helemaal als je geen partner of  kinderen hebt om op terug te vallen. 

De regering wil maar dat mensen zo lang mogelijk thuis blijven wonen en dat is natuurlijk ook het beste maar dan moet er wél, indien nodig, hulp zijn.
Ze hadden nooit de verzorgingshuizen moeten sluiten, dat was een mooie tussenoplossing tussen thuis en verpleeghuis. 
Als je eens uit zou rekenen hoeveel tijd het nu kost voor de wijkverpleging om  van de ene cliënt naar de volgende te rijden , (stoplichten, wachten tot de deur wordt open gedaan, jas uit, jas aan,) dan  denk ik dat je er van zou schrikken, als je al die mensen in hetzelfde huis zou hebben dan zouden in dezelfde tijd veel meer mensen geholpen kunnen worden. 

Misschien zou er dan ook minder eenzaamheid onder ouderen zijn. 

Maar ja, dat is misschien wat al te optimistisch gedacht, als ik er zelf voor zou staan dan zou ik waarschijnlijk ook het liefste in m'n eigen huis blijven. 

Nou ja, ik weet het ook allemaal niet hoor maar mjn oplossing zou zijn:

Meteen de salarissen flink omhoog voor al het zorgpersoneel en de "bejaarden" huizen weer terug.

 Zo, ik heb gezegd.🤣

Allemaal een goede, zorgeloze dag 🧏‍♀️

5 opmerkingen:

  1. ik vind het een prima stukje wat je hebt geschreven en ben het helemaal met je eens. Ik ben niet al te mobiel, kan ik in huis nog wat rondscharrelen (lopen is een te groot woord) met 1 of 2 stokken. Mn poetshulp die 1x per 2 weken komt werkt in de thuiszorg en werkt zich uit de naad, idd met het heen en weer rijden. En mocht iemand niet meer zelf de deur open kunnen doen dan krijg je een kastje aan de muur buiten met de sleutel erin. De zorg toetst een code in en kunnen naar binnen. Maar het kan vast wel gekraakt worden. Moet er niet aan denken dat er ineens iemand in huis loopt. En familie heb ik niet, ben dus afhankelijk van vriendinnen (die ook al wat ouder zijn of nog werken of voor ouders moeten zorgen). Kortom, van mij mogen de bejaardentehuizen zo weer terugkomen.
    Gelukkig is mn verstand nog goed, heeft een pc/laptop/Iphone niet al te veel geheimen voor me voor dagelijks gebruik en ben ik afgrijselijk optimistisch en vrolijk!! N u nog mn pincode en je weet alles van me..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Berber, ik vind je inderdaad afgrijselijk optimistisch en vrolijk en ik heb daar zo veel bewondering voor, ik ben al afgrijselijk sacherijnig als m'n lies even niet mee wil werken. Toch jammer dat je me niet even je pincode hebt gegeven. Ha, ha, ha, Groeten Ella

      Verwijderen
    2. vooruit dan maar, omdat jij het bent, AOW-tje..1121...(geintjuh)

      Verwijderen
  2. Ik had een tante die, toen ze vijfenzestig werd, zei: ziezo, mijn werk is gedaan, ik wil nu naar een bejaardentehuis. Zo geschiedde. Ze kreeg er een fijne kamer en is er tot haar dood op hoge leeftijd gebleven. Hoefde nooit meer te koken, niet echt schoon te maken en ze had een heleboel gezelligheid. Toen de nood aan de man kwam was er hulp. Nou vind ik vijfenzestig nog wel te jong, maar vanaf een jaar of vijfenzeventig...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja de bejaardentehuizen waren echt zo gen nog niet. Maar nu kan je alleen maar nog ergens terecht als je echt van alles mankeert en dan is het wachten op de dood eigenlijk.
    We zijn 72 en 77 en hopen nog wel een tijdje hier te wonen, kunnen eventueel hulp wel zelf inschakelen,.
    Kinderen wonen te ver weg daar zullen we nauwelijks iets aan hebben

    BeantwoordenVerwijderen