Boek.

 

Inmiddels heb ik nog een boek van Mélissa da Costa gelezen.

Het gaat over een vrouw die na een zwaar trauma zich terug trekt op het Franse platteland. 

Het boeide omdat ik er ook wel eens over fantaseer hoe het zou zijn om ver weg van de boze buitenwereld te leven. Geen televisie, geen krant en de telefoon uit. Er zijn dagen dat het me heerlijk lijkt, geen negatieve berichten over oorlog, milieu, mensen die elkaar kapot maken enz. maar er zijn ook dagen dat ik er niet aan moet denken.

Ik heb het achter elkaar uitgelezen en het was "gelukkig" niet zo heftig als dat eerste boek over Jong Alzheimer. 

Hebben jullie gisteren die documentaire gezien over:  De jongen zonder gisteren? Over een jongen die op 21 jarige leeftijd een hersenontsteking krijgt en nadat ie weer is opgeknapt die 21 jaar totaal kwijt is en alles weer opnieuw moet leren, eten, lopen en hij herkende zelfs zijn vader en moeder niet meer. Ik heb nog niet gekeken maar ik heb wel al de een tijdje terug de podcast geluisterd, heftig!

Ik heb het opgenomen en ga later kijken.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Cobra 2

Ja, die buuf, ze zei het ook toen we even op een bankje aan het uitrusten waren:'  als ik nu jong was geweest dan was ik allang weggeweest' Tja 50, 60 jaar geleden was het een andere tijd.  

Maar nu het tweede gedeelte van Cobra: Zoals ik al zei was er op de eerste verdieping van het museum ook van alles te zien, niet van Jeroen Krabbé maar van allerlei andere kunstenaars. 

The new mother sculptures. De titel heb ik niet goed begrepen. Ik snap de naam mother niet, heb daar ook niets over kunnen vinden. Het zijn vijftig sculpturen van in Nederland wonende kunstenaars. Een speciaal aangelegde lemen vloer en allerlei muziek effecten bieden de bezoeker de mogelijkheid om kunst niet alleen visueel maar met alle zintuigen te ervaren.

Met dat karretje achter de vrouw is de kunstenaar vanuit Leiden hier heen komen lopen, Hij heeft daar drie dagen over gedaan. Vroeger werden dat soort karretjes gebruikt om zieken te vervoeren. S 'nachts sliep hij in dat karretje omdat hij wilde ervaren hoe het was om daar in te liggen. Bijzonder.

Ik denk dan altijd: hoe verzin je het? 

Een tak met een kop erop. Hoe dan?  Je kunt hier goed zien dat de vloer was belegd met aangestampte leem. Je werd uitgenodigd om op blote voeten erover te lopen om te ervaren hoe dat voelt. Hebben we niet gedaan.

Dit vond ik ook heel bijzonder. Op elke stoel/krukje zit een beeld wat iets uitbeeld. Ik moest meteen aan zo'n ouderwetse kring verjaardag denken. M'n dochter en ik gingen meteen allemaal karakters bedenken; dat is de oom die altijd sigaren rookte en dat is die ijdele tante enz. maar ze hadden allemaal een soort boek op hun hoofd en sommige meerdere, daar konden we geen verklaring voor vinden. Die ene die op drie stoelen zit noemden we de oom die altijd het grootste woord had.

 Deze windwijzer zou ik zo in m'n tuin willen hebben. Hier zie je vloer ook goed.

Al met al hebben we ons kostelijk vermaakt.

Allemaal een hele goede dag.