Over het nalaten van spullen gesproken.........
Een tijdje terug ging m'n dochter naar een crematie en bij het verlaten van de zaal konden de nabestaanden/bezoekers iets uitzoeken van een verzameling die de overledene had, als herinnering. Wat vinden jullie van dat idee? ( hangt misschien ook een beetje van de verzameling af 🤣 )
Neem nou mijn naaimachientjes verzameling, wat moeten de kinderen er mee? Misschien dat ze de mooiste bewaren als aandenken. Of m'n omaatjes op een schommelstoel, of m'n vrolijke vrouwtjes borduurwerkjes, dat wordt allemaal kringloop werk. Ik zie het daar ook wel eens staan, een hele plank met olifantjes b.v. Nou ja, wat kan mij het schelen, ik beleef er nú plezier aan.
Ik ga zéker niet bepalen wie wat krijgt, of wat ze met de spullen moeten doen, dat mogen ze lekker zelf uitzoeken en ik weet zeker dat ze daar heel goed toe in staat zijn.
Maar de liefde voor oude spulletjes met een verhaal heb ik wel aan de kinderen door gegeven, ze hebben nu al van dat soort dingen in hun huis hangen en staan. Mijn schoonvader maakte kleine koperen voorwerpjes, die we meegenomen hebben toen we zijn huis leeghaalden toen ik vorig jaar een van die dingetjes aan m'n dochter gaf vond ze dat oprecht leuk. Om zoiets leuk te vinden moeten ze misschien een bepaalde leeftijd bereikt hebben.
Maar ik ben wel al aan het ontspullen hoor, maar dan heb ik het over potten en pannen en kleren die ik al heel lang niet meer gedragen heb en boeken die ik toch niet meer ga lezen enz.
Daarom ga ik ook niet meer naar de keramiek vervolgcursus want op al die zelf gefröbelde dingen zit écht niemand te wachten.
Lot: grappig dat iedereen er op zijn eigen manier mee omgaat, jouw vader deed geld in een boek, mijn moeder deed geld in het knijpermandje als ze langer van huis was want wie steelt er nou knijpers? 🤣
Anoniem: Een boek schrijven over vroeger is niets voor mij, ik kan me nog maar heel weinig van m'n jeugd herinneren. Toen ik laatst iemand tegen kwam waarmee ik op de lagere-én de huishoudschool gezeten heb vertelde zij verhalen die ik écht niet meer wist. M'n dochter zei toen:' dan ben je nog niet aan het dementeren mam, want dan herinner je juist dingen van vroeger'. 🤣
Daar houden we het dan maar op.
Allemaal een hele goede dag.🙋
🤣 nou dan ben ik ook niet aan het dementeren. Aan de andere kant ik herinner me wel heel veel van wat buiten school gebeurde en dat was veel leuker. Veel met familie en van april tot september elk weekend op een eiland aan de Westeinder met de boot.
BeantwoordenVerwijderenToen ik rond verhuizing foto's scande zag ik dat er op een schoolfoto van de lagere school, rond 10e jaar een heel zwart meisje stond. Kon ik me ook niet herinneren en kennelijk was dat ook heel gewoon voor ons toen. Misschien omdat we in Amsterdam veel zagen en we ook heel vrij en met respect voor iedereen werd opgevoed.
Waarom zou je, als je het echt leuk vindt, niet nog een vervolgcursus met klei doen? ALS jij er plezier aan beleeft? Jouw nabestaanden moeten toch door veel spullen heen, dus wat maakt het uit of ze door een paar dingen extra heen moeten? JIJ beleeft er plezier aan! Ook ik (62) ben beetje bij beetje aan het ontspullen, bv boeken die ik niet meer herlees (altijd heel gevoelig voor wegdoen). Deze gaan mee naar NL als we met de auto gaan en lever ik in bij de kringloop. Hier in Zweden weinig animo voor Nlse boeken. Zoonlief, woonachtig in USA, zal weinig van ons willen bewaren, verwacht ik, ook al ivm afstand qua woonplaats, maar dat moet hij maar bekijken. Hoop alleen dat hij onze spullen naar de kringloop met goed doel doet. We hebben zelf 2 huizen van ouders leeg helpen maken en het deed mij pijn om te zien als herbruikbare dingen gewoon weggegooid werden! Zeker omdat de eigenaren er zelf gek op waren en er vaak voor gespaard hadden. Wij hadden gelukkig bij mijn moeder een maand de tijd om dingen weg te geven aan andere mensen die ze waardeerden. Geniet van het nu, proberen wij ook! Fijne dag, ingrid
BeantwoordenVerwijderenDeden wij ook. Mijn moeder had een heleboel borrelglaasjes gespaard van plekken waar ze geweest was. En ja, naar het verpleeghuis moesten die dingen ook nog mee. Mijn schoonzus had het liefst de kliko erbij gepakt want het was veel inpakwerk. En na het overlijden.. niemand van ons wilde die glaasjes. Toen op een tafel gezet bij de kerkdienst van de begrafenis, samen met alle mokken die ze ook nog had. Ze gingen niet allemaal weg, maar wel veel.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader is niet aan het ontspullen en hij woont nu al 45 jaar in het huis waar ik ook ben opgegroeid vanaf mijn pubertijd. Het staat vol met spullen die ik allemaal NIET wil hebben. En ik denk mijn broer ook niet. Dat wordt dus weggeven maar ik ga er zelf niet meer leuren, laat het door een bedrijf ophalen wanneer het zover is. Mijn vader weet dat. Er zijn een paar spullen van waarde en wat bijzondere boeken die naar een botanische vereniging gaan, de rest.... zien we dan wel. Het zijn zijn spullen, spullen die hij samen met mijn moeder had en spullen van hem toen hij alleen kwam te staan. Geen idee wat ik er mee moet. En borden en lepels hebben we, fietsen ook, een auto ook .. en alle frutsels? Niet mijn ding.
BeantwoordenVerwijderenIk heb een laatje waarin ik laatste wensen stop.Welke kist ik wil.e.d.
BeantwoordenVerwijderenik heb al een plaatsje op een natuurbegraafplaats gekocht.
zo,n,,afscheidscadeautje,, na afloop lijkt me geweldig....dus in mijn laatje.ik heb het eerder meegemaakt.Toen het huis van een vriendin werd opgeruimd werden wij uitgenodigd om een herinnering mee te nemen.Ik koos voor een handgesneden houten engeltje.
iedere advent komt zij naar beneden en dan zeg ik:,,dag Sophia,
Wat een aardig idee om bij het afscheid iedereen wat te laten uitzoeken. Wij zijn ook aan t opruimen, het valt niet om te doen. Wij zijn niet gewend spullen weg te doen. Alles kan nog eens van pas komen😉
BeantwoordenVerwijderen