Het bos en andere zaken.

Gistermiddag een heerlijke wandeling in het Amsterdamse bos gemaakt, lekker zonnetje er bij. Ik had even heel erg behoefte aan frisse lucht. Onderweg kwam ik een kudde Hooglanders tegen, zo mooi met die herfstkleuren op de achtergrond.

Eentje kwam op een gegeven moment op me af lopen en wel erg dichtbij.

En hij bleef ook maar achter me aan lopen.

Nou ja, ik ben weer veilig thuis. 

Even over de boze man, hij had nu zelfs 2 tafeltjes uitgeklapt, toen ik zag dat een rij hoger nog genoeg plaats was dacht ik: krijg de hik en heb een beetje vilein tegen hem gezegd: 'blijf maar lekker zitten hoor, ik ga wel een rij hoger'. Later zag ik dat 2 andere cursisten hem wel getrotseerd hadden. 

Het was weer een ontzettend interessant college, deze module gaat over de Psychologie van gezondheid en dan niet over wat je wel of niet moet eten of over meer bewegen of zoiets maar over wat gezondheid met je psyche doet en andersom. Ik heb weer genoten.

Allemaal een hele goede dag. 🙋

Ine, de organisatie waar ik mee geweest ben heet de Boodschappenplusbus, ze doen ook boodschappen met mensen die geen vervoer hebben en dus ook dagjes uit. Ik denk dat dit een plaatselijk initiatief is , andere plaatsen hebben ook vast wel zoiets maar dan misschien met een andere naam.

Fien, dat is nou juist het probleem met Truus; ze heeft helemaal geen familie, nul, nada, niks en vriendinnen zijn inmiddels allemaal dood en ze woont in een ouderen centrum zonder verdere voorzieningen en de mensen die daar wonen hebben genoeg aan hun eigen sores. Dussss.....eigenlijk heel zielig.

Concert.

 Goed, gisteren naar dat concert geweest. Dat kon omdat een organisatie in deze stad dagtripjes voor ouderen organiseert en als je bij deze organisatie ingeschreven staat dan krijg je het programma in de mailbox en dan kun je je inschrijven voor iets wat je leuk lijkt. Ik had dat dus voor dit concert gedaan er stond bij dat het muziekprogramma niet bekend is want dat wisselt per keer maar het zijn studenten van het conservatorium. Dus klassiek denk je dan, nou prima.

Het is heel luxe want je wordt voor de deur opgehaald, om een uur of elf, het concert begon om half 1 het is keurig geregeld, als ze in de buurt zijn dan krijg je een telefoontje dat ze er aan komen zodat je alvast je jas aan kunt doen. Het nadeel is natuurlijk dat je de halve stad wordt rondgereden omdat er nog maar mensen opgehaald moeten worden, maar ja, dan kom je nog eens in buurten waar je nog nooit geweest bent.

De reis er naar toe, hoewel de chauffeur wel 90 leek ( hij doet dit vrijwillig) ging goed,  hoewel ik in het begin even dacht : gaat dit wel goed?, kom ik wel weer veilig thuis want bij de volgende klant reed hij bij het achteruit rijden tegen een paaltje( zachtjes, geen schade) en bij de daarna volgende klant reed hij bijna een fietser van de sokken, maar vanaf toen ging het helemaal prima, hij wist héél goed de weg in Amsterdam en zette ons keurig bij het gebouw aan het IJ voor de deur af en de terugweg ging ook prima.

Het concert: ik verwachtte echt klassiek muziek, strijkers, piano, misschien blazers enz. Het was een breed podium en dat stond helemaal vol met trommels, triangels, xylofoons en instrumenten waar ik de naam niet van ken. 

Het kwam er op neer dat het een Percussieconcert werd. 

Zoals ik al zei, veel getrommel en geluidseffecten maar ook rustige stukken. Ze begonnen vaak rustig en bouwden het langzaam op. In totaal deden er wel zo'n stuk of 20 muzikanten mee, Om de beurt, gelukkig, het podium was te breed om helemaal op de foto te krijgen. 

Hoe was het? BIJZONDER. Ik zou het niet zelf uitgekozen hebben maar ik vond het heel leuk om te zien hoe die jongelui vol passie muziek aan het maken waren. 

Daarna hebben we nog met elkaar geluncht en toen weer naar huis. 

Toen ik net onderuitgezakt met een kop thee op de bank zat belde Truus; ze had een paniekaanval en of ik even kon komen en heb ik daar nog tot een uur of zeven gezeten.

Ik lag om 9 uur in bed. 

Nu naar de boze man in de VU.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Vaste plek.

 Wat zouden jullie doen?

Op donderdag ga ik zoals jullie weten altijd naar Psychologie college bij de VU in Amsterdam. We zitten dan in een echte collegezaal.   Het begint om 10 uur, ik ben er altijd om ongeveer 10 over half 10. Er is veel animo voor dit college en dus vrij druk. Als ik binnen kom en naar de hoogte en de rij ga waar ik graag zit,  zit er op de hoek altijd een man die nog veel vroeger komt dan ik, hij heeft z'n tafeltje dan al uit geklapt en alles geïnstalleerd, z'n schriften, pennen, koffiebeker enz. De rest van de rij is dan nog helemaal leeg. ( jullie hebben er wel een beeld bij) Als ik dan vriendelijk vraag of ik hem even mag plagen geeft hij geen antwoord en begint een beetje geïrriteerd z'n spulletjes bij elkaar te rapen, toen ik vorige keer met een grapje zei:

'vervelend he? die mensen die er langs willen'

Antwoordde hij:

'je zou ook om kunnen lopen'

'ja dat zou kunnen'

maar ik heb toch gewacht tot ik er langs kon. 

Zal ik morgen ergens anders gaan zitten? Morgen wordt het het vierde college van dit seizoen en iedereen heeft inmiddels zo'n beetje z'n vaste plaatsje gevonden. Ik vind niet dat ik dan zomaar ergens anders neer kan ploffen.

Of wel? of moet ik lak hebben aan de boze man? 

Gisteravond een verontrustend telefoontje gehad van een buurvrouw van tante Truus dat ze geschrokken was hoe erg Truus in de war was. Maar de huisarts is geweest en ze krijgt kalmeringstabletjes. Fingers crossed  dat het vandaag rustig blijft, wel slecht van geslapen.

Straks eerst even stemmen en daarna naar het concert.

Allemaal een hele goede dag. 🙋

Weer een nieuwe dag.

 Zo, weer een beetje bijgekomen van alle stress want zo kon je het hafgelopen weekend wel noemen, eerst zaterdag Tante Truus, dat is toch iets wat nog lang in je hoofd blijft zitten, ik heb haar na zaterdag niet meer gesproken, even een beetja afstand want Aaf je hebt gelijk met  wat je zegt dat je ook om jezelf moet denken want stress daar kun je ziek van worden ( pas nog een heel college over gehad bij de Psychologie cursus over dat onderwerp,)  dat moet ik echt even in de gaten houden  en dan zondag dat diner. 

En Lot, jij had gedacht dat ik daar wel een van de oudste geweest zal zijn, nou als je de jongere generatie, zoals de kinderen en kleinkinderen,  buiten beschouwing laat was ik de jongste. Van mijn generatie was iedereen dik tachtig er was er zelfs een negentig jarige bij, die overigens nog heel helder en fief is.

Goed, over tot de orde van de dag: de koffieclub en daarna zie ik wel.

Morgen ga ik wat leuks doen, ik ga naar een lunchconcert in het muziekgebouw aan het IJ in Amsterdam. Ik ben benieuwd. Maar eerst even stemmen natuurlijk.

Allemaal een hele goede dag en ik hoorde laatst iemand zingen ( dat liedje wat ik niet kon vinden op YouTube) twee keer een vijf is ook een tien. Doe er je voordeel mee🤣🙋‍♀️

Napraat.

 Zo, ik ben weer veilig thuis hoor en natuurlijk is alles goed gegaan. Natuurlijk was er nog een parkeerplek - hoewel ik wel wat vroeger ben gegaan dan nodig was - en gelukkig in het donker en de regen ook niet een fietser van de sokken gereden. 

Hoe was het? Nou het was wel leuk, men noemde het een spiegeldiner. De voor - en nagerechten werden op een grote ronde spiegel geserveerd, waar iedereen van kon pakken waar ie zin in had, maar liefst 6 kleine gerechtjes per persoon, zowel voor als na, wat een heel leuk gezicht was en heel lekker. Het hoofdgerecht was een combinatie van vlees en vis waarbij de biefstuk voor mij veel te groot was dus daar heb ik een stuk van door geschoven naar een neef. Wat ze heel goed hadden gedaan was dat er tijdens het diner van plaats gewisseld werd dan had je even iemand anders om mee te praten. Dus ik heb me wel vermaakt het was in ieder geval heel wat anders dan op je eigen bank met een bordje op schoot.

Dank voor al jullie reacties, ik ga niet alle namen noemen maar ik vind het altijd leuk om te lezen. Ja het spreekwoord: men lijdt het meest..... is echt voor mij uitgevonden, ik ben wat dat betreft echt een neuroot. Zie duizend beren op de weg.

Kleding was voor mij ook een probleem, wat trek je aan, ik heb wel vier outfits aan gehad, te warm, te koud , te netjes, te gewoon, uiteindelijk was ik te warm en te netjes🤣. M'n sporthorloge gaf later aan dat ik een half uur gezwommen had 😕 😀

In eerste instantie had ik me er wel een beetje aan geërgerd dat m'n schoonzus ( want zij regelt alles) er niet aan gedacht had over hoe ik er moest komen, eigenlijk vond ik dat ze ook wel een kind van me hadden kunnen uitnodigen maar achteraf bekeken ben ik wel blij dat het gegaan is zoals het is gegaan, ik heb het toch maar mooi gedaan. 💪

Maar terwijl dat ik daar zat mistte ik toch wel erg m'n overleden zusters en Joke m'n vriendin want zij was al jaren goed bevriend met schoonzus, zij kende die familie ook goed. Zowel met zussen en vriendin hadden we hier nog heel lang over na kunnen praten, maar ja, das war einmal. 

Over tot de orde van de dag, dat wordt denk ik een binnen zit dag want het is hier echt herfst, harde wind en regen. 

Allemaal een hele goede dag. 🙋

1 2 3 4 .

 Gisteren nog 2 x telefonisch contact met Truus gehad. Nog steeds erg wantrouwig en dingen kwijt in haar computer en dat hadden "zij" gedaan- mensen van de thuiszorg- ik heb het maar een beetje aangehoord en gezegd dat ik van uit de verte haar niet kon helpen met haar computer.

Ook nog contact gehad met een kennis die contact heeft met Truus haar huisarts en zij gaat maandag vragen of ze niet medicijnen kan krijgen zodat ze wat rustiger wordt. Zij vertelde ook dat de urine was onderzocht en dat het geen blaasontsteking is. 

Goed, tot zover Truus.

Vanavond moet ik naar een feest waar ik absoluut geen zin in heb, m'n broer en schoonzus zijn 60 jaar getrouwd, helemaal geweldig natuurlijk, het wordt een diner in een restaurant. 

Waarom heb ik daar geen zin in? 

1 ik moet er alleen naar toe.

2 het is een omgeving waar ik niet bekend ben, gisteren proef gereden, geen prettige weg om te rijden en een kleine parkeerplaats ( oooo is er nog wel een plaatsje voor mij😱)

3 m'n broer is nog maar het enige familielid wat er over is van onze grote familie dus de rest van de gasten is alleen maar familie van schoonzus, die ik wel eens op een verjaardag ontmoet maar waar ik niet zoveel raakvlakken mee heb, eigenlijk helemaal niet.

4 ik moet in het donker weer terug.

Zijn er dan geen oplossingen te bedenken zullen jullie nu zeggen: nee. 

1 ik kan niet weg blijven.

2 ik kan de locatie niet veranderen.

3 ik kan de familie niet veranderen. Wat als je nou net naast die vervelende zus komt te zitten?😱

4 ik kan niet een van de kinderen vragen om me te te rijden want die wonen te ver weg bovendien is de A9 afgesloten en dan moeten ze nog langer rijden.

Conclusie: gewoon doen! niet druk maken en er het beste van maken.

Wordt vervolgd.

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Tante Truus.

 Vanmorgen om half 6 ben ik wakker gebeld door de alarmcentrale van tante Truus. ( ik ben haar eerste contactpersoon) Ze had op de alarmknop gedrukt en ze hadden 20 minuten met haar gepraat maar ze konden er niet achter komen wat er nou precies aan de hand was. Warrig gepraat over de politie, over dat de telefoon het niet deed, dat ze geen internet had enz. 

Ik ben maar naar haar toe gereden, met de auto want het regende heel hard. Inderdaad warrige verhalen, geen touw aan vast te knopen, ze had ruzie gemaakt met die en nu waren die en die allerlei dingen achter haar rug om aan het regelen en "ze" hadden haar computer overgenomen enz. 

Ik ben maar begonnen met rustig te luisteren en een kopje thee te maken, toen zag ik ook dat haar bed onbeslapen was, ze had dus de hele nacht niet geslapen.  Een uur later kon ik er ook nog een broodje, een plakje ontbijtkoek en nog een kopje thee in krijgen. Toen wilde ze perse een andere kennis bellen want daar had ze ruzie mee gemaakt en dat wilde ze goed maken, ik kon haar daar niet van af houden, daarna was het hart wat dat betreft gerust en die kennis kent haar ook langer dan vandaag. 

Toen ik tegen haar zei dat ik de thuiszorg wilde bellen om te vragen of ze vandaag nog kwamen, want die waren volgens haar al 3 dagen niet geweest, mocht dat absoluut niet, ik heb daar geen nummer van en weet ook niet hoe die organisatie heet. 

Het leek me belangrijk dat ze eerst eens ging slapen en heb haar met zachte hand in bed gekregen, ze kroop diep onder de dekens, ik heb nog een dik vest over haar voeten gelegd omdat ze koude voeten had.  Ze zei dat ze lekker lag en toen was het in inmiddels half 8 en ben weggegaan. 

Nu hoop ik maar dat ze inderdaad in slaap is gevallen, ik denk het wel.  Ik heb met haar afgesproken dat ik haar aan het eind van de ochtend even ga bellen zodat ze niet de hele dag blijft slapen. En om te horen of die thuiszorg nou wel of niet geweest is. 

Wat een toestand, ze hoort zo langzamerhand echt in een verpleeghuis.

Ik ben benieuwd hoe de dag gaat verlopen.

Jullie allemaal een goede rustige dag. 🙋

Ik wel. Ik niet.

 Iemand gisteren naar het Debat van Nederland gekeken op SBS 6? Ik wel. Hebben jullie er iets van opgestoken? Ik niet. Weten jullie nu waar jullie op gaan stemmen? ik niet. In tegendeel. Kijken jullie alleen naar de inhoud? ik niet. Laten jullie je beïnvloeden door de persoon? ik wel. Fout, ik weet het maar ik kan er niks aan doen dat ik voor de ene persoon meer sympathie heb dan voor de ander. 

Ik weet inmiddels wel waar ik NIET op ga stemmen maar dan blijven er nog meerdere mogelijkheden over. 

Waar ik me altijd over verbaas is dat als iemand iets staat te beweren, dat een ander dan weer onmiddellijk antwoord met dat dat allemaal niet waar is en dat het heel anders is, wie staat er dan te liegen? Wie moet je dan geloven?  

 De meeste partijen hebben wel standpunten waar ik achter sta maar ook dingen waar ik het helemaal níét mee eens ben dus ja, wat moet je dan? 

Maar goed, we hebben nog een kleine week om tot een beslissing te komen. We gaan het zien.

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Een schop, twee schoppen.

 Zoals ik gisteren al vertelde heb ik soms last van een dipje en vind ik het allemaal niet zo leuk meer. Gisteren ook maar ik gaf me s' morgens dus een schop onder de kont om tóch naar de koffieclub te gaan maar daar ben ik niet zolang gebleven, daar mistte ik m'n vriendin teveel voor die ook altijd aanwezig was. Ik ben lekker even gaan wandelen, het proef rijden heb ik niet gedaan, geen "puf" om me te concentreren. 

Na de lunch zit dan natuurlijk het gevaar er in om dan een beetje in te kakken en de rest van de dag een beetje somber en doelloos door het huis te scharrelen maar toen heb ik mezelf schop nummer twee gegeven en ben, tussen de buien door, naar het Cobra Museum gegaan. Daar is de tentoonstelling De Cycloop op dit moment. Zeven kunstenaars hebben daar verschillende knikkerbanen gebouwd en dat wilde ik wel even zien. ( lang leve de museumjaarkaart jaarkaart)

En het was leuk, er waren veel kinderen die druk met knikkers in de weer waren. Was het héél bijzonder? nee dat nou ook weer niet. 

Deze had de ondertitel: het gaat er van boven in en komt er van onderen weer uit. Men kon een knikker in de dame haar mond stoppen en dan ....

kwam hij er verpulverd van achteren weer uit, waar die jongetjes staan te kijken zie je een glazen bak met wit poeder.

Dit was ook een soort doolhof waar de knikkers doorheen rolden.

Dit is echt een mega grote knikkerbaan die kinderen echt geweldig vonden. 

Al met al was het grappig en ging ik moe maar voldaan weer naar huis. 

Allemaal een hele goede dag.🙋

Fut.

 Ik heb gisteren een beetje zitten rommelen  met dit blog, het verhaal van gisteren over het wandelen heb ik per ongeluk verwijderd, ik kon het ook niet meer terug vinden en ik had geen fut meer om het nog eens opnieuw te schrijven. Het stukje wat ik voor vandaag wilde schrijven lukte niet want ik wilde een bepaald liedje laten zien en horen en dat lukte niet, ik kon het goede YouTube filmpje er niet bij  vinden en op een gegeven moment was ik er klaar mee en had geen fut meer om nog langer te zoeken. 

Ik heb op dit moment sowieso niet zoveel "fut". Ik vind het namelijk soms best wel hard werken om het voor jezelf leuk te maken. 

Om altijd maar gezond te moeten doen. Om altijd maar je huis schoon, opgeruimd en gezellig te moeten houden. Om altijd maar je oefeningen te moeten doen omdat anders je lijf vast gaat zitten, om altijd maar je sociale contacten te moeten onderhouden. M'n lijf doet niet wat ik wil, alles kost moeite, enz.enz. enz.

Dat is het nadeel van alleen zijn, je moet álles zelf doen, ik heb daar soms moeite mee. 

Zo! Genoeg geklaagd, misschien zijn er mensen die dit herkennen? 

Straks naar de koffieclub, eigenlijk ook geen fut voor maar ik ga wél.

Allemaal een hele goede dag, en na de koffieclub gaan ik proefrijden naar een locatie waar ik zondag feest heb ( ook al zoiets, alleen naar een feestje moeten)  ik weet niet precies waar dat is, vandaar dat proefrijden, zodat ik me daar zondag niet druk over hoef te maken. 🙋‍♀️

Vest.

 Zo ongeveer m'n hele leven ben ik gewend om m'n eigen kleren te maken, de laatste jaren zit daar de klad een beetje in, ik heb er niet zoveel zin meer in want je moet toch altijd een beetje afwachten of het wel zo leuk wordt als dat je gedacht had ( ook al heb je nog zoveel ervaring)  maar er zijn ook  helemaal geen goede stoffenwinkels meer in de buurt. 

Een tijdje terug stond er op de markt nog wel een kraam waar ik wel aardig kon slagen maar die is inmiddels ook weg. 

Dus af en toe koop ik iets kant en klaars maar dan nóg kan ik het niet laten om er een eigen draai aan te geven. Zo kocht ik laatst dit vestje. 

Gewoon een leuk vestje met zwarte streepjes, een zwart bloesje er onder en een zwarte broek en klaar is kees, zouden de meeste mensen denken, denk ik, maar ik niet, ik vond die koperen knoopjes niet mooi en heb er zwarte knoopjes opgezet. beter toch?

 

Ach ja, zo blijft een mens bezig.

Allemaal een hele goede dag 🙋‍♀️

Prikken.

 Gisteren had ik een slechte dag, eergisteren heb ik de griepprik én de pneumokokken prik gehaald.

Een zere arm had ik ingecalculeerd want die heb ik ook altijd na een Coronaprik maar een zeer lijf niet.  Die prikken zelf  waren het probleem niet, ik had zelfs nog mazzel, toen ik aankwam kon ik meteen doorlopen, toen ik er weer uitkwam stond er een hele rij.

 De pneumokokken arm deed erg zeer, zo zeer dat ik er s'nachts wakker van werd maar zo te voelen is vandaag het leed weer geleden. Dus weer met frisse moed verder.

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Kiezen.

 Is het erg om voor jezelf te kiezen? 

M'n vriendin ligt thuis opgebaard. Gisteren werd ik door iemand opgebeld of ik soms mee wilde om die middag afscheid van Joke te nemen. Die vraag was misschien tweeledig, dat weet ik niet.  Ten eerste geheel oprecht, misschien omdat ze dacht dat ik dat wel graag zou willen en de  tweede reden was  misschien dat ze liever niet alleen wilde gaan. Ik weet het niet hoor. 

Ik heb er even over nagedacht en dacht: ga ik dan mee omdat ik Joke nog wil zien? en wil ik dat? óf om degene die belde een plezier te toen en toen heb ik nee gezegd omdat ik dat heel erg moeilijk vond.  Ik zie Joke liever voor me zoals ik haar het laatste heb gezien en heb dus voor mezelf gekozen. 

Even later las ik dit: 

It's your road, and yours alone.

others may walk it with you

but no one can walk it for you. 

-Jalal ad-Din Rumi.-

Allemaal een hele goede dag.🙋

Natuur.

            A walk in nature walks the soul back home. -Mary Davis.

                                        Gelukkig heb ik de natuur op loopafstand.

                                            Allemaal een hele goede dag. 🙋

Ina: ik heb Moulin Rouge niet gezien maar ik denk dat Operettaland anders is, ik denk dat deze kinderlijker is met véél volwassen grapjes en natuurlijk prachtige gezang. Soms héél flauw maar daardoor weer leuk, bv een decorstuk wat zogenaamd per ongeluk op de grond valt met de achterkant boven waar dan met koeienletters op geschreven staat: deze kant achter terwijl het natuurlijk heel duidelijk is wat de voor en de achterkant is. Er werd door de verteller- hij noemde zichzelf de "verzinner" ook dingen aan de zaal gevraagd waarop de kinderen die in de zaal zaten ook onmiddellijk reageerden. Ik moest in het begin even wennen maar ik begon het steeds grappiger te vinden en in deze rare tijd is het heel fijn om naar grappige dingen te kijken. 

Gistermiddag.

 Gisteren een hele leuke middag gehad. We hadden op het stationsplein van het centraal station in Amsterdam afgesproken. Ik was een beetje vroeg, toen ik het station uit kwam schrok ik, het was een en al politie wat ik zag,

busjes, aan de andere kant stonden er nog veel meer, agenten met wapenstok, politie te paard , met honden, er werden mensen gefouilleerd, een waterkanon enz. Het was heel druk op het plein, dat zou je niet zeggen als je deze foto ziet maar ik heb op een rustig moment gewacht anders zag je de busjes niet. 

Ik wist niet wat er aan de hand was, later hoorde ik dat er demonstraties gepland waren en Nederland moest s' avonds in de Arena voetballen en inderdaad kwamen we al wat oranje tegen.  Maar alles ging goed, nergens last van gehad maar het voelde wel bedreigend.

We zijn eerst in een hotel op 11 hoog gaan lunchen met een fantastisch uitzicht.

En ook aan deze kant politiebusjes. 

We hebben de voorstelling Operettaland gezien. Een soort sprookje maar dan anders, met veel operette muziek, grappige decors en er werd prachtig gezongen en veel gelachen. Ik heb nog niet eerder zoiets gezien. Paulien Cornelissen heeft aan de tekst meegewerkt en ik vind haar heel grappig en dat hoorde ik terug, 

Ik denk wel dat de meningen over deze voorstelling heel erg verdeeld kunnen zijn, óf je vindt het heel leuk óf je vindt er niks aan maar ik vond het dus leuk.

Daarna moe maar voldaan weer naar huis en iedereen is weer veilig thuis gekomen.😀

Allemaal een hele goede dag.🙋

Een heel verhaal.

 Ten eerste, hartelijk dank voor alle lieve reacties op m'n vorige blog. De tranen schoten me in de ogen.  De laatste tijd ben ik echt een emotionele dweil, bij het minste geringste zit ik te janken, huilende mensen op tv dan ga ik mee doen, daarom vind ik De beste zangers ook een vreselijk programma, en huilen als je boek leest; deed ik vroeger écht nooit. 

Goed, Het is allemaal nog erg onwennig dat Joke er niet meer is, het gaat nog zo vaak door m'n hoofd: dat moet ik Joke even vertellen, of zal ik morgen even een wijntje bij haar gaan drinken enz. Maar dat is logisch natuurlijk.

Afgelopen week was dus niet leuk, vooral vrijdag toen haar zoon me belde om het treurige nieuws te vertellen, hij vroeg ook aan me of ik ook wat mensen wilde bellen om het door te geven, natuurlijk heb ik dat gedaan maar dat gaat niet in je koude kleren zitten. 

Goed, dat was vrijdag, gisteren, zaterdag, zou ik met Tante Truus naar de kapper gaan. Toen ik om 1 uur bij haar binnen kwam ( de afspraak was om half 2) zat ze helemaal ontredderd met haar tablet op schoot in haar stoel, nog niet goed aangekleed, geen schoenen aan, tas klaar enz. want "ze" hadden al haar belangrijke mail verwijderd en met "ze" bedoelde ze de thuiszorg. Ik zag de bui al hangen, half 2 gaan we niet redden. Gelukkig belde de kapper op dat moment,  of we ook wat later konden komen maar Truus wat zo ontdaan dat ze ter plekke de hele afspraak annuleerde. 

Goed, omdat ik nu dus tijd over had dacht ik: dan ga ik maar even rustig zitten om het hele verhaal aan te horen over wat er nou precies aan de hand is. Nou, degene die haar administratie doet, Marie ( gefingeerde naam) heeft alles helemaal verkeerd gedaan want ALLES GAAT FOUT ( Truus haar woorden) op mijn vraag: '

'wát gaat er dan allemaal fout?'

' ALLES!'

'maar maak het eens concreet'

Toen kwam er een onsamenhangend verhaal waar ik niet veel van begreep, het enige wat duidelijk was dat ze allerlei belangrijke berichten over haar overstap van de WMO naar de WLZ kwijt was en dat ze er vanmorgen nog wél waren maar nu ze een uurtje later er nog eens naar wilde kijken waren ze opeens weg! ECHT WEG! NIET ZOMAAR WEG MAAR ECHT DEFINITIEF WEG en dat kwam volgens haar doordat Marie had gezien dat zij, Truus, naar die berichten aan het zoeken was en Marie wilde niet dat zij die berichten las en had ze daarom gauw verwijderd ( Marie kan, om voor mij totaal onduidelijke reden,  in Truus haar inbox, (heeft iets te maken met niet communicerende apparaten of zo iets, snap er niets van) Alsof Marie op haar vrije zaterdag Truus haar inbox in de gaten zit te houden, hoe verzin je het.

Goed, het gevolg was dat we anderhalf uur bezig zijn geweest om die berichten terug te vinden, waarbij Truus de tablet eigenlijk niet uit handen wilde geven en alles zelf wilde in toetsen wat dan weer vaak fout ging omdat ze slecht ziet, dus moest ik steeds aanwijzen waar ze moest klikken, alleen als er een naam of een woord ingevuld moest worden mocht ik dat even doen. Geduld, geduld, geduld. En hé daar waren de berichten weer. 

'zie je nou wat er gebeurd?  "ze" ziet natuurlijk dat ik zit te rommelen en op zoek ben en nu heeft "ze" die berichten weer gauw teruggezet "ze" nemen we gewoon in de maling'. En nog veel meer van dit soort opmerkingen. 

Goed, die berichten waren er natuurlijk al die tijd nog wel maar ergens ver weg gestopt door al dat gerommel van haar. Want ze wil steeds dingen verplaatsen en in mappen stoppen enz. Nadat ik die berichten langzaam had voor gelezen  en punt voor punt besproken had was het hart wat gerust, dacht ik, en ben weggegaan. Maar volgens haar klopte het nog steeds niet wat Marie  van de thuiszorg allemaal deed.

Eerst ben ik een wandeling gaan maken, jammer genoeg waaide het niet hard want daar had ik heel erg behoefte aan, even een frisse wind door m'n hoofd maar die moest ik er dan maar even bij denken.

Eenmaal thuis meteen omgekleed en een huispak aan gedaan, ik was er even klaar mee. Na een uurtje ging de telefoon;

'weet je wat er nu gebeurd is? AL m'n mailtjes zijn  weg "ze" hebben m'n hele mailprogramma afgesloten'

En weer heb ik geduldig uitgelegd dat ze even alles af moest sluiten, even moest wachten en dat ik haar dan een mailtje zou sturen om te kijken of ze dat zou ontvangen en ja hoor daar was m'n mail. Dus het programma was niet afgesloten en die mailtjes die zogenaamd weg zijn die zullen er ook vast nog wel ergens zijn. 

Zou dit een vorm van dementie kunnen zijn? Deze achterdocht? 

Nu ik  ik er over nadenk, hoe meer ik denk dat ik er voor teken; de manier waarop Joke is overleden. Nog redelijk goed van lijf, leden en hoofd, een paar dagen ziek en dan vóór de grote aftakeling begonnen is; bam, klaar. Misschien hard voor de nabestaanden maar fijn voor jezelf, trouwens voor nabestaanden is aftakeling ook vreselijk om mee te moeten maken. 

Nou, het is weer een heel verhaal geworden, ik hoop dat jullie een beetje snappen hoe ik de laatste dagen heb beleeft. 

Allemaal een hele goede dag,  en om positief te eindigen: ik ga vanmiddag iets heel leuks doen,😃 met de twee dochters lunchen en daarna naar de Stopera maar daarover morgen meer.🙋

Geen zin.

 Ik ben even helemaal van de kaart, m'n vriendin is overleden. Dinsdag niet lekker gevonden en gisteren overleden, aan een herseninfarct, 80 jaar maar nog vrolijk rondfietsend en al. Dus totaal onverwacht. 

Even geen zin om een blogje te schrijven. 

Allemaal een hele goede dag en maak er wat van want het kan zomaar afgelopen zijn. 😥

Struikelen.

 JE KUNT BETER OVER JE VOETEN STRUIKELEN DAN OVER JE TONG.

Zenon, geciteerd uit  Leven en leer van beroemde filosofen. 

Je kunt altijd opstaan als je valt, maar onthoud dat wat gezegd wordt nooit kan worden teruggenomen. Helemaal niet als het wrede en kwetsende woorden waren.

Misschien zouden politici en mensen die op X dingen zonodig moeten plaatsen hier eens wat vaker aan moeten denken.

Zo, dat was weer een wijze les op de vroege woensdagochtend.

Allemaal een hele goede dag .🙋‍♀️

Ps. Ik kreeg zonet een half appje van een vriendin dat ze in het ziekenhuis is omdat ze gisteren erg duizelig en misselijk was en midden in een woord hield het appje op. ik maak me onmiddelijk erge zorgen.

Amsterdam.

Toen ik laatst in Amsterdam was heb ik ook vooral omhoog gekeken en dan zie je toch hele mooie dingen, gevelstenen bijvoorbeeld, ik wordt dan altijd nieuwsgierig; wat is het verhaal achter die stenen. T wape van Venetien , heb ik even opgezocht maar het gaat waarschijnlijk over een pand wat in het verleden connecties met Venetië heeft gehad, lijkt me wel logisch eigenlijk. 

 En dan zo'n mooie engel hoog op een dak, leuk toch dat mensen daar tijd, geld en energie aan willen besteden?

Dit vind ik leuk want ook al woon je dan midden in de stad, je gaat dan gewoon je eigen tuintje op je dak creëeren. Ik zou bang zijn dat het te zwaar zou worden en dat m'n boot langzaam zou zakken.

Deze vond ik ook intrigerend NOOIT VOLMAAKT en dan met twee stoelen, zal hier een meubelstoffeerder gezeten hebben die zijn werk nooit volmaakt heeft gevonden?

Op deze gevel staat: "Door den tijd wordt de Spruijt een Boom" Mooi vind ik dit en dan zo'n mooi pandje, je zou niet zeggen dat het in Amsterdam is. 

 

En ook hier begint de herfst toe te slaan. 

Allemaal een hele goede dag.🙋

Leuk, al die reacties op m'n sokken, ik heb gisteren gestreepte sokken in de goeie kleur gekocht en heb helemaal de smaak te pakken van gekleurde sokken,  dus ook maar meteen zwart/witte. Eigenlijk wil ik helemaal geen saaie zwarte sokken meer aan. Wat iets te hippe schoenen al niet teweeg kunnen brengen.🤣

Sokken.

 Waarom dragen veel mensen geen sokken meer? Wat is er mis met sokken? 

Waarom deze vragen? dat komt zo: ik heb leuke bruine sneakers voor mezelf gekocht, ik vind ze eigenlijk een beetje te hip maar ik vind ze leuk dus ik wil ze wel houden. Nu wordt het winter en in de winter draag ik altijd sokken , zwarte sokken, altijd zwarte sokken, allemaal het zelfde, dat is makkelijk in de was hoef je niet te zoeken,  en dat is bij bruine schoenen geen gezicht. 

Daar had ik het gisteren met m'n dochter over, toe zei ze:

 'dat moet je sneakersokjes aan doen, die zie je niet' 

'ja' antwoordde ik; 'dat kan toch niet meer op mijn leeftijd? dan komen er van die dunne, witte, gerimpelde enkeltjes bovenuit'

'Maar wat is dan de leeftijds grens dat dat nog wel kan?' reageerde ze meteen, ze dacht natuurlijk aan haar eigen blote enkeltjes. 

En toen zei ik om te pesten: 50 zij is 58 en toen moesten we lachen. 

Maar wat is dat toch met sokken? 

Ik heb, denk ik een oplossing gevonden, huidkleurige sokken, of is dat pas echt not done? Maar nu ik dit schrijf bedenk ik dat het natuurlijk ook gekke sokken kunnen zijn met rare poppetjes of zo, of streepjes in de goeie kleur. 

Kijk, als je toch al te hippe schoenen draagt dan kunnen gekke sokken daar ook nog wel bij.😃

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Waar de zon.............

Weer een fantastisch boek gelezen. Misschien dat een hoop mensen het té sentimenteel zullen vinden

maar ik bleef maar door lezen.

Het is van dezelfde schrijfster van AL HET BLAUW VAN DE HEMEL. Een aanrader.

 "Waar de zon de sneeuw raakt" is een ontroerende roman van Mélissa Da Costa die het verhaal volgt van Ambre, een jonge vrouw die haar leven opnieuw probeert op te   bouwen na een zelfmoordpoging.

Samenvatting van het Verhaal

In "Waar de zon de sneeuw raakt" wordt Ambre, een twintigjarige vrouw zonder familie of houvast, naar een afgelegen hotel in de bergen gestuurd door Philippe, een veertigjarige man die haar een kans biedt om als serveerster te werken. Dit gebeurt nadat ze overweldigd is door de leegte van haar bestaan en een zelfmoordpoging heeft gedaan. In het hotel ontmoet ze een groep seizoenswerkers, elk met hun eigen littekens en geheimen, en leert ze opnieuw vertrouwen en geloven in de toekomst.

Allemaal een hele goede zondag, hopelijk wordt het gauw droog want ik heb wel zin om even naar buiten te gaan. 

Gisteren een hele gezellige middag gehad met de kinderen en kleinkinderen en de cadeautjes vielen in de smaak. 

En Lot, ik had dan alleen de soep maar dat was ook lekker. Hoe gaat het met je schouder? 

En Ina ook al is het een placebo effect, als het maar helpt.😀 We gaan het binnenkort bij de psychologie les over placebo effecten hebben, ik ben benieuwd wat de docent daar allemaal over te vertellen heeft. 

Een fijne dag allemaal.🙋

Kippensoep.

 Nu, op dit moment ( vrijdagavond)  gaat het weer iets beter. Een dag te laat want gisteren, donderdag,  is de dag van de HOVO ( de psychologielessen zijn weer begonnen) en het leek me verstandig om daar niet naar toe te gaan zodat ik energie kon sparen voor de avond want dan zou ik naar de diploma uitreiking van kleindochter gaan maar ik was nog steeds niet fit dus daar ook maar niet naartoe gegaan. 😥 Ook al met het idee dat ik niemand aan wilde steken.

 Gelukkig is het bij een  fikse neusverkoudheid gebleven. Morgen ( zaterdag)  ben ik nog druk, eerst met tante Truus naar de hoorapparatenwinkel en daarna naar Almere om de verjaardag van oudste kleindochter te vieren én het slagen van jongste kleindochter.

Zo, dan zijn jullie een beetje op de hoogte, allemaal en hele goede dag. 🙋‍♀️

Anneke Broos, ik hoefde de soep er niet bij de denken hoor, ik had nog wel energie om even boodschapjes te doen ( 5 minuten lopen) en heb een lekker kippensoepje gemaakt 😃. Eigenlijk is het raar, ik eet nooit kippensoep maar als ik grieperig of verkouden ben krijg ik een onbedwingbare zin in kippensoep en ze zeggen altijd dat je naar je lijf moet luisteren dus dan eet ik die soep maar. 

En Ans zoals je hebt gelezen heb ik een paar dingen van m'n drukke agenda geskipt. 😃

Stil.

 Het is de komende dagen even een beetje stil op dit blog, ik heb even een vol hoofd en een moe lijf door een verkoudheid en een drukke agenda. Dus tot later.

Allemaal een hele goede dag.🙋