In plaats van oliebollen en in het kader van: je moet toch wat met dat miezerige weer heb ik gisteren een soort van opgerolde uien/kaas bollen gemaakt van croissant deeg.
Lekker, misschien iets teveel uien en iets te weinig kaas maar wel goed te eten, voor herhaling vatbaar? Misschien wel.
Schoonzoon bakt altijd wel oliebollen en dan ben ik ook altijd van harte uitgenodigd maar dit jaar blijf ik denk ik maar thuis, mij te slecht weer.
Verder ben ik ook weer naar de manueel therapeut geweest, want de pijn in m'n lies is weer terug en daar baal ik echt ontzettend van want het ging heel goed. Ik heb ontdekt dat wandelen een soort therapie voor me is.
Ze heeft me weer behandeld dus nu maar weer even afwachten hoe het verder gaat.
Vanmorgen was ik weer eens vroeg wakker en toen lag ik zo eens over de Kerstdrukte na te denken en toen dacht ik: waar zijn we nou eigenlijk mee bezig?
Wat vieren we nu eigenlijk? We vieren de geboorte van het kindeke Jezus maar waarom moet dat gepaard gaan met een boom? En met cadeautjes? En extra eten?
En neem al die politiek correcte familie reclames, ik stel me zo voor dat er bij vergaderingen over hoe de reclame eruit moet gaan zien gezegd is: " we moeten er wel op letten dat alle bevolkingsgroepen in beeld komen hoor, ouderen, donkere mensen, homo's enz.".
En waarom juist op 25 dec. allemaal gezellig bij elkaar aan tafel en niet een week eerder of een maand later? Of een half jaar later? En moet die eenzame oudere zich de rest van het jaar dan maar zelf vermaken?
Bovendien is het nooit echt bewezen dat het ook allemaal op 25 dec. is gebeurd. En waarom 2 dagen? Dat kindje is toch maar op 1 dag geboren?
En als je atheïst bent, dus niet in een bepaalde God geloofd doe je dan ook niets extra's met Kerst? Want ja, waarom zou je? En ga je dan gewoon naar je werk?
Ik ben Katholiek opgevoed, ik ben ook gedoopt en als kind moest ik altijd naar de kerk van m'n ouders, prima, niks mis mee. Van naar de kerk gaan is nog nooit iemand slechter geworden. Alhoewel...... ??? Als je die verhalen soms hoort...... maar dat is weer een heel andere materie, gaan we het nu niet over hebben.
Nu ga ik nooit meer naar een mis. Ben je dan wel of niet gelovig? Soms ben ik wel eens jaloers op mensen die een rotsvast geloof hebben, in wat dan ook. Dat er iets of iemand is waar je al je zorgen bij kwijt kunt en dan het vetrouwen hebt dat alles wel goed gaat komen.
Ach, ik weet het niet, beter maar er niet teveel over nadenken.
Ik doe ook mee hoor, ik heb ook het huis versierd en lichtjes opgehangen en gisteren bij dochter zoveel gegeten wat ik normaal gesproken in een week eet. En het was leuk en gezellig.
M'n dochter en ik hebben wel een nieuwe Kerstreclame bedacht; een volkomen tevreden omaatje zit gezellig voor het raam met een borreltje, lekkere hapjes, een boek en een breiwerkje om haar heen, (iemand zoals als ik dus 🤣) en ze kijkt naar hoe de overburen, met een jankend klein kind, een sacherijnige puber, ' Ik wil niet naar opa en oma' een modderige hond die tegen de mooie kleren opspringt, armen vol cadeautjes en een soeppan die omvalt, zich in de auto wurmen. Ze doet het raam open, zwaait vriendelijk en roept met een grijns lachje:' veel plezier, geniet ervan' en vervolgens zie je haar denken: zo, en nu lekker Netflixen.
Gisteren zó iets leuks gedaan. Ik was door jongste dochter uitgenodigd om mee te gaan naar het Nationale Ballet in de Stopera in Amsterdam.
THE SLEEPING BEAUTY.
Ze kon op het laatste moment nog 2 kaarten kopen, we konden dan wel niet naast elkaar zitten maar dat vonden we niet erg want tijdens de voorstelling ga je toch niet praten en er waren 2 pauzes dus dan konden we even bijpraten.
Het was geweldig, die kostuums, dat dansen, die muziek, zó knap allemaal, ik heb m'n ogen uitgekeken.
Vorig jaar verscheen vriendje van oudste kleindochter op zijn motor in een Kerstmannenpak voor m'n deur,
Hardstikke leuk ( dit jaar nog niet gezien maar wat niet is kan nog komen natuurlijk😀)
Dit jaar doen we met Kerst niet aan cadeautjes, prima, maar ene kleindochter is afgestudeerd, andere kleindochter heeft haar rijbewijs gehaald en vriendje is ook afgestudeerd. Daar mag dus wel even aandacht aan besteed worden, de kleindochters krijgen oorbelletjes maar ja dat vriendje? Toen zag ik deze sokken langskomen, hoe toepasselijk.
Ik heb ze meteen besteld, ik weet dat hij van grappige sokken houdt en hoera ze konden ook nog op tijd bezorgd worden, bioscoopbon erbij en klaar. Ik was helemaal blij.
Gisteren werden ze bezorgd en met een big smile op m'n gezicht deed ik het zakje open en zag dit:
Ggggggggggggrrrrrrrrrrrr.
Ik heb zo de pest in.
Inmiddels met Bol gebeld, want van die sokkenfirma is geen nummer te vinden, ☹️ en zij gaan er mee aan de slag, hopelijk komt het nog goed. Ik heb er een hard hoofd in, duimen jullie voor me?
Laatst realiseerde ik me dat ik in m'n hele leven nog nooit bij zoveel verschillende dokters ben geweest als in het afgelopen jaar, de huisarts, de dermatoloog, de fysiotherapeut, de podoloog, de manueel therapeut.
Dat is toch raar? Nooit ziek en nu dat gekwakkel.
Dus toen ik gisteren dit boek tegen kwam dacht ik die is voor mij, misschien kan ik er nog wat van leren.
( let ook even op de schattige engeltjes op m'n zelfgeborduurde tafellopertje )
Ik heb even zitten bladeren en het zijn allemaal korte stukjes, daar hou ik van. Van sommige tips dacht ik: ja dat weet ik wel; wandelen is goed voor lichaam en geest, moet je geen zere lies hebben natuurlijk maar dat witlof super gezond is wist ik dan weer niet. Al 100 jaar geen witlof gegeten want manlief hield daar niet van, net zoals rode kool dat at hij ook niet. Dat heb ik inmiddels wel al geprobeerd maar ik begrijp hem nu wel, niet voor herhaling vatbaar. En dan nu maar eens witlof proberen, misschien vind ik het wel heel lekker.
Om de knuppel maar eens in het hoenderhok te gooien; de excuses voor het slavernij verleden, laten we het daar eens over hebben.
Ik heb daar wel een mening over: ik vind het een beetje overtrokken allemaal. Iets wat zolang geleden gebeurd is, er leeft allang niemand meer die het na kan vertellen en ook niemand meer die daar nog op aangesproken en veroordeeld kan worden.
Wat kunnen wij er aan doen wat onze verre voorouders gedaan hebben?
Dus excuses prima maar dat er dan ook meteen allerlei eisen worden gesteld; op die datum en alleen de koning en kan er dan ook meteen even een paar miljard worden overgemaakt?
Dat gaat me toch echt iets te ver. Dus nogmaals excuses helemaal goed, en dat ze kunstwerken die in die tijd geroofd zijn terug geven ook helemaal goed maar laten we liever naar de toekomst kijken en alle moeite en geld, wat nu aan het verleden wordt besteedt, gebruiken om dit soort misstanden en discriminatie verder te voorkomen.
Punt, ik heb gezegd, je kunt het er mee eens zijn of niet maar iedereen heeft recht op zijn eigen mening.
Van de week heb ik eindelijk het boek van Leon de Winter uitgelezen.
Ik vond het een moeilijk boek. Grote sprongen in de tijd en veel mannen namen, ik moest steeds denken wie is ook al weer de zoon van wie? Het lijkt alsof het over Europa gaat maar Europa is de naam van een vrouw..
Het begint in 2018 en gaat met grote sprongen naar 2047. Het leek me interessant omdat ik wel wilde weten wat hij zou bedenken over hoe het in 2047 zou zijn.
Nou, ik werd daar niet vrolijk van, volgens hem zijn hier dan ook een soort Chinese toestanden, overal word je afgeluisterd, buiten zijn overal camera's, er is een vet- en een suikerbelasting, echt vlees, kip en vis zijn onbetaalbaar geworden en en mensen proberen nog steeds om buiten de regels om van alles en nog wat te bekonkelen en dan zijn ook nog altijd protesten, opstanden en oorlogen.
Dus eigenlijk een beetje zoals het nu gaat maar dan een graadje erger.
Het is maar goed dat niemand weet hoe het tegen die tijd zal zijn en ik ga dat niet meer meemaken dus het dient mijn tijd wel uit.
Alhoewel, we gaan al langzaam die kant op. Ik zag laatst dat er nu al een computerprogramma is die je d.m.v. een paar steekwoorden de opdracht kan geven om b.v. een brief of een boek te schrijven en dan is niet te zien dat het door computer geschreven is.
Een brief? een boek? dus ook een blog. 🤔 Dus ja, wie heeft nou dit blog geschreven?
Allemaal een goede, rustige dag 🙋♀️
P.s. Lot, dat klinkt alsof je het heel gezellig hebt gehad met je zuster. Jammer genoeg zijn allebei m'n zussen overleden, dus geniet ervan zolang het nog kan en ik heb dat museum even opgezocht, dat ziet er inderdaad heel ingewikkeld uit. Misschien ga ik van de zomer wel even kijken.
Elk mens heeft zijn eigen issues, leuke, gekke, stomme, voor anderen onbegrijpelijke dingen waar ze misschien van denken : waarom? Doe eens normaal.
Ik heb die dingen natuurlijk ook en als ze leuk zijn dat laat je dat gewoon zien maar als ze gek of stom zijn dan hou je dat het liefste maar een beetje verborgen, of je praat er niet over omdat je geen zin hebt om het elke keer maar weer opnieuw uit te moeten leggen.
Zo heb ik een dingetje met parkeergarages. Ooit heb ik daar een vreselijke nachtmerrie over gehad en sinds die tijd mijd ik ze. Dat was i.v.m corona enz. niet zo moeilijk, ik kon toch nergens heen en als het even kan dan doe ik boodschappen op de fiets.
Maar gisteren was ik het zat, ik wilde naar het winkelcentrum maar door m'n nog steeds brakke hoofd leek me de fiets niet zo'n goed idee en ik vond het te gek om met de bus te gaan als je een auto voor de deur hebt staan, trouwens dat wachten op de bus in die kou is ook geen pretje.
En dus heb ik het gedaan, ik heb de auto in een parkeergarage gezet, tot voor de ingang heb ik getwijfeld maar ik ben toch doorgegaan en natuurlijk ging het goed, natuurlijk was er niets aan de hand. Ik was wel blij dat er niemand stond te wachten toen ik ging betalen zodat ik me niet opgejaagd hoefde te voelen en even rustig het schermpje kon lezen.
Wat een getut he?
Maar ik vind dat ik een overwinning op mezelf heb behaald en nu weet ik weer hoe het moet en kan ik het vaker doen.
Allemaal een goede, zonnige dag. 🙋♀️
P.s. Berber doen de handen weer moeilijk? Een simpel ja of nee of x is goed hoor. 🙂
Gisteren een gezellige, nuttige, aangename en verhelderende zondagmiddag gehad. Hoewel het hoesten nog steeds niet over is had ik toch ja gezegd op de uitnodiging van jongste dochter om een kopje thee te komen drinken.
Ik dacht: dan kan schoonzoon meteen even een nieuw batterijtje in m'n autosleutel zetten, ik heb dat eerder wel eens zelf gedaan maar dat is een enorm gepiel ( vind ik ) en die sleutel is inmiddels half verkracht, hij vond het een fluitje van een cent.
Dat was het nuttige.
Verder zijn we tot het besluit gekomen, hoe leuk het ook altijd was (we vieren al jaren Kerst bij jongste) dit jaar geen cadeautjes te doen maar geld over te maken naar een goed doel.
Dat was het verhelderende.
En verder is het altijd gezellig daar, een kleindochter was aan het werk, jammer maar andere kleindochter kwam er gezellig bij zitten, helemaal niet van o, oma, nou dan kan ik wel even wat voor mezelf gaan doen, nee hoor gewoon leuk mee praten.
Dat was het gezellige.
Én na een enorme hoestbui vertelde ik dat ik van die koude voeten had in bed en dat ik op zoek was naar een voetenwarmertje, bleken zij er nog eentje te hebben liggen die ze niet gebruikten dus......... vannacht heerlijke warme voeten gehad.
Dat was aangenaam en nuttig tegelijk.
Allemaal een net zo'n goede dag als ik gisteren had. 🙋♀️
Gisteren las ik een paar stukjes van mensen die niks met Kerstmis hebben, om wat voor reden dan ook, en er dus ook niets aan doen. Prima, dat moet iedereen helemaal zelf weten.
Nou, ik denk dat als ik geen versieringen, lampjes, Kerststukjes enz. neer zou zetten, dat ik me dan pas echt zielig, alleen, buitengesloten of eenzaam zou gaan voelen want je kunt je ogen er niet voor sluiten, je krijgt toch mee wat er om je heen gebeurt. Maar goed dat is mÃĵn gevoel, iedereen voelt dat weer anders.
Ik ben dus ook nog naar de kerk geweest en ik ben blij dat ik dat gedaan heb, ten eerste omdat ik een mooi Kerststuk heb gekocht. De materialen waren belangeloos beschikbaar gesteld, vrijwilligers hebben ze in elkaar gezet en de opbrengst gaat naar de kerk.
(Oorspronkelijk zat er een nep Kerstroos, daar heb ik een echte voor in de plaats gezet en hij lijkt groter dan hij is, in werkelijkheid is het een mini kerstroosje)
Maar ik was ook blij omdat ik altijd weer bewondering heb voor de mensen die zich voor zo'n goed doel inzetten, nu waren ze bezig om een levensechte Kerststal op te zetten
Ik vond het gewoon ontroerend hoe een paar van die oude mannetjes zich daar, volkomen kosteloos, druk lopen te maken om andere mensen een paar plezierige momenten te geven. Waar kom je dat nog tegen tegenwoordig.
En dan zo'n mooie trap en mooie Kerst muziek op de achtergrond, ik hou er van.
Een hoop mensen zullen nu misschien zeggen: ik brand wel kaarsjes als ik daar zin in heb en niet perse in December en ik zorg zelf wel voor leuke momenten. Veel mensen vinden het allemaal maar valse schijn en onoprecht want de wereld is niet zo rooskleurig als die er deze foto's misschien uit ziet en de vrede is ver te zoeken, de kerk veranderd daar ook niets aan.
Hun goed recht om zo te denken en ze hebben gelijk maar er is al zoveel ellende op deze wereld, wat is er op tegen om er met elkaar toch nog iets van proberen te maken om de narigheid even naar de achtergrond te laten gaan. Niks toch?
Maar goed, iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt.
Nou, ik ben gisteren niet Ãn de kerk geweest maar de stichtelijke woorden rollen er toch zo maar uit, m'n hersenen werken toch nog niet helemaal naar behoren.🤣
Vandaag gaat het weer ietsje beter, eindelijk weer een hele nacht doorgeslapen. Want dat is de pest bij mij, als ik griep heb slaap ik niet of nauwelijks en dan heb ik in bed ijskoude voeten en elke keer denk ik dan: als ik me beter voel ga ik een kruik kopen maar áls ik dan weer beter ben dan vergeet ik dat weer. Maaaaaar.... gisteren heb ik 2 zakken met kersepitten gekocht,
Waarom geen kruik? Of een elektrische deken? Nou het idee van water in m'n bed trekt me niet en normaal gesproken heb ik het altijd vrij snel warm als ik ga slapen dus wat moet ik dan de rest van het jaar met zo'n ding. En een heel praktische reden; dit kon ik hier vlak bij huis kopen en die andere dingen niet.
En zo rommel je maar een beetje door. Vandaag eens kijken of ik naar de kerk kan gaan, nee ik ben niet ineens gelovig geworden of zo hoor maar daar is een Kerstmarkt en de opbrengst is voor de Kerk, de Kerk waar manlief en ik getrouwd zijn dus daar wil ik wel m'n steentje aan bijdragen.
De afgelopen dagen heb ik me brak gevoeld. Volgens mij had ik een ouderwetse griep. Geen corona, twee keer getest, twee keer negatief, bovendien herkende ik de symptomen van heel lang geleden.
Dit was wel de eerste keer sinds, weet ik het, 100 jaar? dat ik gewoon " ziek" kon zijn, zonder "gedoe" er om heen, geen man, kinderen of werk wat aan me trok, ik hoefde dus helemaal niks en daar heb ik onbeschaamd aan toegegeven. Naar bed als ik daar zin in had, ook al was dat midden op de dag, wel of niet eten, wel of niet ( meestal niet) aankleden en een heel seizoen van The Crown bekijken.
Nu gaat het weer ietsje beter en heb ik ook weer eens wat in huis gedaan, de Kerstboom neer gezet b.v. Dat is niet zo moeilijk hoor, die staat kant en klaar op zolder, plastic er af en klaar.
Ik heb wel bewust een paar dagen niet naar het nieuws gekeken, het interesseerde me niet. Ze zoeken het maar even uit. Gisteravond vond ik dat het maar weer eens moest gebeuren maar ik kreeg daar onmiddellijk spijt van.
Mijn hemel wat vinden mensen zich zelf belangrijk, wat een haantjes, wat horen ze zich zelf graag praten, wat zijn ze graag in het nieuws en wat voelen ze zich te kort gedaan. Wat een ego's allemaal. Wat men ook doet, het is nooit goed, men denkt het altijd beter te weten dan de ander en dat moet luid van de daken geschreeuwd worden.
In mÃĵn beleving dan.
Sommigen hebben natuurlijk helemaal gelijk en moeten vooral doorgaan met waar ze mee bezig zijn maar van anderen denk ik: kom op, ga door met je leven en maak er wat van en kijk naar dingen die het leven nú beter kunnen maken en bij weer anderen denk ik: hou eens op met mensen kapot te maken, letterlijk en figuurlijk. Laat eens tot je doordringen waar je mee bezig bent en besef eens wat de gevolgen daarvan zijn.
Maar goed, ik ben maar simpel en heb nergens verstand van en ik snap dat anderen een andere mening hebben en daar uiting aan willen geven en vinden dat ze recht van spreken hebben en dat is hun goede recht. Vrije meningsuiting; vooral houden zo maar het is duidelijk dat ik niet vrolijk werd van het nieuws dat tot mij kwam en dus, met de smoes dat m'n hoofd nog steeds vol met watten zit, trek ik me nog even terug in m'n eigen bubbel.
Zaterdag schreef ik dat ik wilde dat m'n hoofd eens leeg zou zijn, nou dat is op dit moment helemaal niet het geval; m'n hoofd zit vol, heel vol, met snot wel te verstaan. Ik ben ouderwets snotverkouden. Vorige week al steeds een beetje keelpijn maar datt mocht geen naam hebben, had het ook niet want ik heb getest: geen corona.
Misschien inmiddels wel omdat er nu ook snot bij gekomen is maar ik heb geen zin om weer met zo'n stokje in m'n neus te poeren.
Misschien later op de dag of morgen, ik zie wel, ik heb toch niets gepland staan wat niet uitgesteld kan worden.
Dat wordt dus even een paar dagen rustig aan, geeft niks, komt goed.
Allemaal een goede, snotvrije dag. 🙋♀️
P.s. Thea, wat heerlijk en gezellig, veel plezier daar.
In een reactie stelde iemand voor om een jaren 60 dorpje te beginnen, lekker zonder digitale monsters, mijn eerste gedachte was: ja dat wil ik ook, geen rood hoofd meer als je voor de zoveelste keer een account aan moet maken en je maar niet begrijpt wat ze nou weer van je willen. Wel of niet streepjes tussen je geboortedatum b.v.
Maar toen ik er wat langer over na had lopen denken dacht ik, nee toch maar niet want al dat internet gedoe maakt het leven toch ook wel makkelijker want áls dat account eenmaal gelukt is dan is het toch wel makkelijk als de gegevens de volgende keer automatisch verschijnen.
Het maakt het leven niet alleen makkelijker maar ook leuker want hoe leuk is het niet om elke dag mee te leven als je kind in het buitenland is?
Soms verbaas ik me er wel over hoe alles anders/ makkelijker/ingewikkelder/leuker is geworden. Het laatste jaar gaan hier in huis alle apparaten hier stuk.
Een paar weken geleden m'n naaimachine, er moest dus een nieuwe komen. In de zestiger jaren had je een naaimachine die naaide en als je mazzel had kon zigzaggen, en moet je nu eens kijken wat ze allemaal kunnen.
Vorige week begaf m'n strijkbout het, er kwam water en stoom uit plekken waarvan dat niet de bedoeling was, water en elektra is eng en dus moest ook daar een nieuwe voor komen ( gelukkig heb ik altijd een buffertje voor dit soort zaken) en ook deze nieuwe heeft weer allemaal snufjes waarvan ik denk: handig, automatisch uit gaan b.v. bij mij geen overbodige luxe want ik vergeet hem nog wel eens uit te doen.
Waar ik ook elke keer weer om moet gniffelen is de Kerstverlichting met timer ( ja mensen ik heb al lichtjes buiten in de bomen, ja dat is vroeg maar ik geniet daarvan en daar kwam dronken Naatje om de hoek kijken 🤣) prompt om 5 uur springen de lichtjes aan en ik kan me niet herinneren dat we dat vroeger ook hadden.
Dus ja, ik denk dat terug naar de jaren 60 er niet meer in zit.
Ik ben nu het boek van Leon de Winter aan het lezen, HET LIED VAN EUROPA. Dat begint in 2018 en eindigt in 2047. Misschien heeft hij een idee hoe het verder zal gaan in de toekomst.
Allemaal een goede, gezellige dag 🙋♀️
P.s. Petra, je schreef dat je in de schaduw zit en dat het 24 graden is, waar zit je??? Ik wil daar ook zitten.
Gisteren een lange boswandeling gemaakt. Gelukkig hield m'n lies zich voor 90 procent, nou niet overdrijven, voor 80 procent zich rustig, ik heb genoten.
