Schop.

 Zoals ik al schreef heb ik mezelf een schop onder de kont gegeven want ik voelde de neiging om helemaal in te kakken. Gewoon een beetje op de bank hangen en verder niets.

Dat is niet goed voor een mens en dus heb ik me weer opgegeven voor de volgende module psychologie bij de HOVO. Heb ik me ingeschreven bij de vrijwilligers centrale en ik heb ik maaltijden bij Uitgekookt.nl besteld.

De HOVO is natuurlijk bekend, dit is al de vierde module die ik ga volgen en ik vind het nog steeds leuk.

Inschrijven bij de vrijwilligerscentrale vond ik wel spannend want wat komt er op je af, nou, tot nog toe dingen die ik niet leuk vind maar ik heb geen haast.

En ik was het zó zat om elke dag maar weer te moeten bedenken wat er die dag  weer eens gegeten moet worden dat ik er soms sacherijnig van werd. Het klaarmaken zelf is niet eens het grootste probleem maar WAT moet er klaargemaakt worden en elke keer die troep in de keuken. 

Dus nu heb ik zes maaltijden besteld, dan kan ik voorlopig vooruit want het is niet de bedoeling dat ik dat elke dag ga eten maar als ik dan weer eens niks kan bedenken dan heb ik in ieder geval een alternatief. 

Dus lekker bezig. Allemaal een fijne dag. 🙋

Niets veranderd.

 

In al m'n lodderigheid heb ik hangend op de bank toch nog een boek kunnen lezen. 

RODE SNEEUW IN DECEMBER. van Simone van de Vlugt.

Het speelt tijdens de tachtig jarige oorlog, 1568-1648,  Willem van Oranje, Alva, de beeldenstorm, enz.

Eigenlijk lees ik nooit historische romans maar op aanraden van dochter en kleindochter ben ik er toch maar aan begonnen en het viel mee. Niet te moeilijk, het kabbelde lekker voort. 

De eind conclusie was: dat ik misschien toch eens wat vaker een boek  over de geschiedenis moet gaan lezen én dat er door alle eeuwen heen hélemaal niets veranderd is. Toen was er al een Godsdienststrijd en werd er om land gevochten en dat is nu nog steeds zo.

Om moedeloos van te worden, maar daar moet ik maar niet teveel over nadenken.

Allemaal een hele fijne dag.🙋

Stemmetje.

 He, He, daar ben ik dan weer. 

Ik heb een rot tijd gehad. Laat ik even voorop stellen dat ik wat ziektes betreft niks gewend ben, de laatste keer dat ik echt ziek geweest ben was ik 17 en nu was ik weer ziek. Volgens de dokter moest het allemaal  vanzelf over gaan, over een maand weer bloed prikken en als de misselijkheid dan nog niet weg was dan door naar de MDL arts, (ik weet de volgorde niet precies, in ieder geval iets met maag, darm, lever of zoiets.) Naar mijn idee  duurde het  natuurlijk allemaal te lang en daardoor zat ik geestelijk en lichamelijk niet lekker in m'n vel.

Maar nu lijkt het toch echt de goede kant op te gaan, alleen af en toe nog misselijk maar al weer wat steviger op m'n benen en er wordt zelfs weer gewandeld en gewoon gegeten.

Vooral dat geestelijke zat me dwars. Ik haalde me de gekste dingen in het hoofd en het één was nog erger dan het andere. Totdat ik er via een podcast achter kwam dat ik neurotische trekjes heb. 

Een neuroot ziet altijd beren op de weg, denkt altijd dat het alleen maar slechter kan worden, ziet overal gevaar in, heeft de neiging om zich terug te trekken want wie weet wat er allemaal wel niet kan gebeuren enz.  Nou dat herkende ik wel. 

In die podcast gaven ze als tip dat je dan op het stemmetje in je hoofd moest letten, iedereen heeft een stemmetje in zijn hoofd, en als dat stemmetje dan weer eens negatief bezig is, dan moet je daar tegenin  gaan en het positieve dingen laten zeggen, want uiteindelijk ben je dat stemmetje zelf.

En dat werkt voor mij, bijvoorbeeld:

Qua misselijkheid had ik goed en slechte dagen, dus was ik op de goede dagen helemaal blij, maar als het de dag daarna weer slecht ging dan stond dat stemmetje meteen klaar om me helemaal de put in te praten 'zie je wel het gaat helemaal niet goed, vanaf nu ga je je alleen maar zieker voelen want dit klopt niet en waarschijnlijk heb je toch iets ergs onder de leden en moet je uiteindelijk toch naar die arts, enz:

Als dat stemmetje nu weer eens bezig is dan denk ik nu: vandaag heb je even een mindere dag maar morgen voel je je weer beter en kijk eens naar hoe je er veertien dagen geleden bij lag en kijk eens hoe je er nu bij loopt, zie je het verschil? nou dan.

Dat helpt. 

En verder heb ik mezelf een schop onder de kont gegeven, maar daarover later meer. 

Allemaal een fijne dag .🙋

Dank Petra dat je aan me gedacht hebt.

Nieuwe dag.

Gisteren even lekker een wandelingetje gemaakt, het was heerlijk in het zonnetje.

Onderweg kwam ik dit tegen

Een witte reiger in ons kleine plaatselijke parkje, nog nooit eerder gezien.

Dat was genieten ondanks de misselijkheid en het boeren waar ik nog steeds last van heb. Ik eet wel bijna weer normaal en dat is wel fijn want ik ben in de afgelopen tijd 3 kilo afgevallen. Nou is dat niet zo erg, het kan wel wat lijden maar het moet niet te erg worden.

Goed, nieuwe dag, nieuwe kansen.

Allemaal een hele fijne dag. 🙋

Zorgelijk.

 In m'n vorige post zei ik dat ik er weer was, nou, dat klopte niet. Eigenlijk ben ik er nog steeds niet helemaal. Dat drankje tegen de misselijkheid hielp niet maar ja, dat weet je pas na een paar dagen. Al die tijd zat ik ziek, zwak, misselijk en nauwelijks etend op de bank en als het dan tot je doordringt dat het nog steeds niet goed gaat is het natuurlijk weekend en moet je dus nóg twee dagen hangen. 

Toen kreeg ik ook nog op een nacht een paniekaanval, althans dat denk ik want ik heb nog nooit eerder zoiets meegemaakt, hevig bibberen, hoge hartslag, snelle ademhaling enz. en  dan zit je daar in je eentje. Volslagen paniek! Dus de HAP gebeld die adviseerde om een extra pilletje te nemen en door er even met iemand over te praten werd het gelukkig  al minder.

Dus weer naar de dokter, volgens haar kon het weleens een geïrriteerde maagwand zijn, als gevolg van de griep maar voor alle zekerheid is  m'n bloed, urine en ontlasting onderzocht.  Daar is niet echt iets bijzonders uitgekomen, sommige waarden zijn wel iets verhoogd maar niet schokkend, over een maand nog een keer controleren en ik heb tabletten gekregen tegen de misselijkheid, maar ja dat duurt natuurlijk ook weer een paar dagen voordat je daar iets van merkt maar het lijkt de goede kant op te gaan. 

De dokter vroeg ook waar die paniekaanval nou vandaan kwam, ik had daar niet echt over nagedacht maar het antwoord kwam meteen; ik was als de dood dat dit mijn toekomst zou zijn, ziek, zwak en hulpbehoevend hangend op de bank wachten tot er weer een dag voorbij is. Dat is echt m'n grootste nachtmerrie. Als je die verhalen hoort over de zorg die steeds minder gaat worden, dat er te weinig artsen zijn, dat de thuiszorg steeds verder wordt uitgehold word je niet blij. Ik vind dat zó zorgelijk.

Maar goed, zoals ik al zei; het lijkt de goede kant op te gaan, eten gaat al beter en ik heb zelfs vanmiddag een wandelingetje gemaakt. 

Dat was het voor vandaag, allemaal een fijne dag.🙋

Blote konten.

 Daar ben ik weer, het was een beetje een raar griepje, het hoesten en de hoofdpijn waren na een dag of twee  al weer weg maar het duffe hoofd bleef én ik voelde me stront misselijk, ken je dat? dat je steeds het gevoel hebt dat je moet spugen maar dan toch maar net niet? Als ik alleen maar eten zag dan moest ik al kokhalzen met als gevolg dat ik drie dagen helemaal niets heb gegeten. 

Het vervelende was ook dat ik heel slecht sliep en dan lig je daar maar te liggen en dan ben ik toch nog ergens heel goed in........... piekeren, want dat misselijke baarde me toch wel zorgen, ik ben noooooit misselijk en ik heb altijd zin in eten  dus ik moest nu wel een héle enge ziekte hebben.

Tot zaterdagmiddag, toen bedacht ik: dit gaat niet goed, ik loop te slingeren op m'n benen. Ik moet mezelf dwingen om iets te eten maar alles wat ik in de vriezer had, hutspot, bruine bonenprutje, brood, het stond me allemaal  tegen en dus kwam dochterlief ingrediënten voor een kippensoepje brengen en dat smaakte me goed en wat belangrijker is; het bleef er in.

Maar dat misselijke gevoel en die weerzin tegen eten bleef aanhouden en dus ben ik gisteren even naar de dokter gegaan en nu krijg ik een drankje om m'n maag rustig te maken en ik moet vaak een beetje eten.

Nou, we gaan het meemaken.

Met al dat gehang op de bank en met een lodderig oog naar de tv kijkend viel het me ineens  op dat er op dit moment best wel leuke reclames te zien zijn. Ik haat reclames, wat een geneuzel en ze duren ook zo lang.

Maar neem nou die reclame van Albert Heijn met die hamster, ik wordt er vrolijk van maar ook die van de Hema met al die blote konten, ik vind het grappig. 

Ach ja, je moet je toch ergens mee bezig houden als je verder nergens zin in hebt.

Allemaal een hele fijne dag.🙋‍♀️

Humeur.

 Ik ben geveld door de griep of door covid of door het RS virus of door wat er dan ook allemaal aan het rond waren is op dit moment. 

Ik heb niet getest want het voelt als een griepje en die gingen vroeger ook altijd weer vanzelf over. 

Dus binnen blijven en op de bank hangen. 😖 ik  moest eigenlijk nog wel met Truus naar de oogkliniek maar dat heb ik afgebeld, ook i.v.m. besmetting. Ik weet niet hoe ze dat op gaat lossen.

Verzorgingshuizen zijn denk ik de bejaardenhuizen van vroeger, ze hebben die naam veranderd. 

Verzorgingshuizen worden tegenwoordig steeds vaker verpleeghuizen omdat de mensen steeds langer thuis moeten  blijven wonen hebben ze als ze dan eindelijk worden opgenomen meer  intensieve hulp nodig.

Vuurwerk.

Er stond vanmorgen een stuk in de krant van Marnix Eysink Smeets, deze man onderzoekt al jaren crimineel gedrag rond de jaarwisseling  en hij beweert dat de overlast al jaren afneemt. Dat blijkt o.a. uit het aantal aanhoudingen. Wat is nou waar? 

Gisteren zag ik iemand uit de politiek lichtelijk verontwaardigd zeggen dat we het niet moeten accepteren en dat de daders er niet met een taakstraf  van af moesten komen, nee, ze moesten toch minstens een dag de cel in. EEN DAG??? Ik mag toch hopen dat dat een verspreking was. Dat moet naar mijn idee toch minstens een maand zijn en op water en brood.  En die idioot die die enorme bom liet afgaan waardoor er heel veel huizen beschadigd waren; allebei z'n handen eraf hakken zodat ie dat nooit meer doen kan.

Jullie zien het, de griep heeft geen goede invloed op m'n humeur 🤣

Allemaal een vrolijke dag .🙋‍♀️

Verzorgingshuizen.

 Verzorgingshuizen, daar heb ik veel over nagedacht, waarom willen mensen daar niet naar toe als ze erg hulpbehoevend worden, je hoort vaak genoeg :" ze krijgen mij m'n huis niet uit"  waarom hebben ze liever dat kinderen langzaam maar zeker overwerkt raken omdat ze de zorg voor een ouder hebben? Als je al kinderen hebt.

Ik snap dat niet, ik zou me vreselijk schuldig voelen als m'n dochters naast hun werk steeds maar weer een eind moeten rijden en veel van hun vrije tijd zouden moeten inleveren omdat ma weer hulp nodig heeft.

Wat is nou beter? De hele dag alleen thuis zitten, afhankelijk zijn van thuiszorg die dan zo laat en dan weer zo laat komen en verder zitten wachten of er misschien nog  bezoek komt of naar een tehuis waar in ieder geval een beetje aanspraak is.

Ik ben heel vaak bij een oude buurvrouw op bezoek geweest die op de gesloten afdeling van een verpleeghuis woonde, die mensen zaten er keurig verzorgd bij en toen de buurvrouw s' nachts een keer uit bed gevallen was , was er heel snel hulp terwijl ze thuis een keer de hele nacht op de grond had gelegen.

Ze had op haar manier nog contact met verzorgers, bezoekers van andere bewoners en er werden gezamenlijke dingen georganiseerd en als ze daar geen zin in had dan ging ze naar haar kamer.

Soms zag ik dat er een medicijn ronde was en kregen de bewoners allemaal tegelijk hun medicijnen of wat ze op dat moment ook nodig hadden en  nu zie ik thuiszorgmedewerkers van hot naar her crossen om mensen thuis te bezoeken, hoeveel tijd kost dat wel niet? Wat is nou efficiënter?  

Als ik bij de buurvrouw op bezoek was dan gingen we gezellig naar het bruin café en daar aten en dronken we wat, dat was gezelliger dan toen ze nog thuis woonde, daar moest ik aan het werk en dingen regelen. 

Als ik zover ben dan mogen ze mij in zo'n huis stoppen hoor, geen boodschappen meer doen, niet meer de badkamer schoonmaken, niet meer hoeven nadenken over wat er vanavond weer eens gegeten moet worden, gewoon je bordje voor je neus gezet krijgen. ( met eten wat natuurlijk lang niet zo lekker is als m'n eigen eten🤣) 

Maar het belangrijkste is natuurlijk dat je niemand meer hoeft lastig te vallen.

Ik zal het allemaal wel te rooskleurig inzien want ook daar is natuurlijk een personeelstekort en misschien denk ik er over een paar jaar wel anders over maar nu ben ik écht van mening dat de verzorging/ verpleeghuizen weer terug moeten komen en ik denk vele mensen met mij.   

Iemand in de politiek ( weet niet meer wie) heb ik wel eens horen zeggen:" we kunnen wel weer van die huizen gaan bouwen maar we hebben de mensen niet die daar dan kunnen werken" 

Heb je dat probleem weer 😡

Asielzoekers aan het werk zetten? 

Nou,  ik weet het ook niet meer hoor. 

Allemaal toch een goede dag.

Een nieuw jaar.

 

                                        Allemaal een heel gelukkig, gezond en goed Nieuwjaar.

Ik hoop dat de jaarwisseling bij jullie goed verlopen is en dat er geen rare dingen zijn gebeurd. Hier was het rustig behalve dat ze al de hele avond aan het knallen waren maar ja, dat hoort er bij. Na 12 heb ik een hele poos uit het raam staan kijken, ik stond op de eerste rang want een straat verder staken ze prachtig vuurwerk af, het een was nog mooier dan de ander.

Toen ze in het begin van de avond zo bezig waren dacht ik: van mij mogen ze een vuurwerk verbod afkondigen maar na 12 dacht ik: nee toch maar niet'

Het was wel voor het eerst dat ik het niet zo fijn vond om deze avond in m'n eentje door te brengen, niet dat ik nou helemaal depressief op de bank hing of dat ik zwaar aan de drank ben gegaan maar ik vond het wel saai.

Gisteren de kennis even gesproken, laten we haar voor het gemak een naam geven en in het verband met de privacy noem ik haar Truus, het gaat iets beter met Truus  maar nog niet zoals het zou moeten zijn dus het zit er in dat we binnenkort weer hetzelfde ritueel gaan meemaken.

Er was trouwens nog iets wat ik vorige keer vergeten ben te melden; toen we dus eindelijk weer bij Truus thuis waren en aan de thee en een broodje zaten kwam er zo tussen neus en lippen nog uit dat ze de medicijnen die ze voor haar darmen nodig heeft al een paar dagen niet had ingenomen. Oké.

Goed, proost op het nieuwe jaar en dat het maar een mooi jaar mag worden. 🙋

P.s. Even een reactie op de reacties 😃

Het was niet alleen deze dag dat ik met Truus bezig was, ik doe ook de was en af en toe een boodschap en ga elke 6 weken mee naar de oogkliniek met hetzelfde ritueel, rollator, in en uit de auto enz. bovendien ben ik haar executeur testamentair dus ik ben er ook nog niet klaar mee. Ik doe dit omdat ik het sneu vind dat ze niemand anders heeft en dus altijd van vreemden afhankelijk is.

Bovendien is het maar een niet zo makkelijke kennis, voorbeeld van het niet zo makkelijk : regelmatig hooglopende ruzies met thuiszorgmedewerkers. Maar ja, hoe zou ik zijn in haar situatie? Als het familie is ( zij voelt niet als familie ) dan voelt dat toch anders. Maar ja, inderdaad, wie goed doet.............

Wanneer gaan ze weer verzorgingshuizen bouwen want wat deze materie betreft zie ik het heel somber in.

Nogmaals proost en maak er wat van dan doe ik dat ook.😃🙋