Dat schijnt een spreekwoord te zijn .
Van die paardentanden weet ik niet want ik ben bang voor paarden maar van die vrouwenhanden zou wel eens kunnen kloppen, in mijn geval dan, ik kan niet stil zitten. Ik heb altijd wel een boekje of een handwerkje in mijn handen en zo heb ik dus in de loop der tijd deze frutsels gemaakt.
Ze hangen in de wc en ik word er vrolijk van.
Allemaal een hele fijne dag 🙋♀️
Na zo'n honderd jaar niet te hebben geborduurd ben ik er weer helemaal verslingerd aan geraakt. Vroeger als jong meisje deed ik het heel veel maar op de één of andere manier kwam het er niet meer van.
Nu zit ik te popelen om aan een volgend werkstuk te beginnen en dat mag best weer groot zijn maar ja..........wat???
Na dit is eigenlijk alles een beetje saai of simpel of niet leuk om aan de muur te hangen.
Ik heb al honderden suggesties op internet voorbij zien komen maar van geeneen gaat mijn hart sneller kloppen.
Als tussendoortje ben ik nu een moorkop aan het borduren maar ja, wat moet je nou met een moorkop aan de muur? 🤣
Ik ben dus erg zoekende en daar gaat veel tijd in zitten, nou ja, het houd je van de straat zullen we dan maar zeggen.
N.a.v. het vorige berichtje; het borduur pakket is oorspronkelijk met één draadje op hele fijne stof maar ik heb iets grovere stof genomen en borduur met twee draadjes want het moet wel ontspanning blijven. 😃
Het heeft me inmiddels goud geld gekost want ik heb dus grovere stof gekocht en ook een extra pakket garen want, grotere kruisjes én met twee draadjes. Nu is het heel spannend of ik met het garen uit ga komen. Fingers crossed.
Het is écht héél veel werk want elk kruisje wat ik maak streep af ik met een viltstift . Maar ik vind het heel leuk om te doen, sterker, ik durf te zeggen dat dit borduurwerk mij door deze periode heen helpt. Ik moet me heel erg concentreren want een tel fout is zó gemaakt en door dat sterke concentreren kan ik even niet aan alle andere ellende denken. 😃
De foto is een close-up van het telpatroon
