Even m'n gedachten op een rijtje.
Ik zit heel erg in dubio.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Dit is het geval: bij mij schuin aan de overkant woont een mevr. van dik in de 80, zij heeft al jaren een latrelatie met een man die zo af en toe een paar dagen komt logeren, de boodschappen doet en soms gaan ze samen met de auto even weg. Prima, helemaal gezellig.
Deze mevr woont daar al jaren maar is erg op zich zelf, even een kort praatje als we elkaar toevallig tegen komen maar verder niet en ook met andere buren heeft ze , voor zover ik weet, weinig contact. Haar kinderen wonen in het buitenland.
Nou vertelde de kapster dat de vriend van deze mevr. misschien ziek is en toen ik dat hoorde schoot me te binnen dat ik inderdaad zijn auto al een tijdje niet heb gezien.
Mijn dilemma is nu: ga ik aanbellen ( ik heb nog nooit eerder bij haar aangebeld) en vragen of ze soms hulp nodig heeft, boodschappen, enz. of ga ik me er niet mee bemoeien?
Wat haal ik me op de hals? Ik heb zo ongeveer al m'n hele leven gemantelzorgd, eerst m'n eigen ouders, toen m'n schoonouders, toen een demente buurvrouw en daarna nog m'n eigen manlief en nu nog een vriendin van 86 waar ik overigens niet zoveel voor hoef te doen op dit moment maar waar ik wel regelmatig naar toe ga en die ik beloofd heb om haar nalatenschap te regelen.
Die buurvrouw van de overkant komt ook bijna niet buiten dus haar een keertje "per ongeluk" tegenkomen zal ook niet gebeuren.
Ik wil eigenlijk geen zorgen meer hebben om of verantwoording hebben voor een ander mens. Dat heb ik nu wel even genoeg gehad.
Ik wil heel graag even een tijdje "onbezorgd " leven maar iemand aan z'n lot overlaten voelt ook niet goed.
Ik zit er mee.
Nog maar even over nadenken.
Allemaal een goede, onbezorgde dag, voor zover dat gaat in deze rare wereld.🙋♀️
Ik zou zeggen; niet doen. Als ik je verhaal zo lees heb je genoeg gedaan en doe je nog steeds. Aan de andere kant iets liefs voor haar doen is oké. Het klinkt egoistisch en is het vast ook maar prima. Ik heb ook veel voor anderen gedaan die op wonderbaarlijke manier allemaal verdwenen zijn toen ze mij niet meer nodig hadden of ik zelf in de shit zat. Het zit nog steeds in mij om te willen helpen en ik doe het ook hier en daar wel maar ik zorg wel dat ik niet te vaak over mijn grenzen ga en niet bij jan en alleman ga helpen.
BeantwoordenVerwijderenAan de andere kant, als jij vind dat je genoeg tijd en zin heb moet je het natuurlijk doen maar let goed op jezelf.
en iets lief doen voor een ander is altijd fijn en hoeft niet veel tijd te kosten. Zet m op.
Moeilijk inderdaad. Je hart wil wel helpen maar niet ten koste van jezelf nu je weer alle vrijheid hebt.
BeantwoordenVerwijderenMisschien de grens bij boodschappen meenemen als je zelf ook gaat? Niet apart dingen voor haar doen.
Volgens mij ben je niet verplicht om mensen te helpen als je aan ze vraagt hoe het gaat. Misschien vind ze het leuk om af en toe een wandelingetje te maken en op een terras een kopje koffie te drinken dat is alles. Dan kan je ook vragen hoe ze zit met hulp enzo zonder dat jij in het gat gaat springen.
BeantwoordenVerwijderenMet Anoniem van 11.19 ben ik het hélemaal eens. Je hoeft jezelf niet meteen als hulp-in-de-nood voor de komende jaren aan te bieden, maar vragen hoe het gaat komt eerst. En dan kun je het terrein metéén afbakenen.
BeantwoordenVerwijderenAanbellen en vragen hoe het met haar is kan je natuurlijk doen, misschien even een kopje thee met haar drinken. Je hoeft helemaal geen dingen voor haar te doen en dat hoef je dus ook niet aan te bieden!
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen giede raad hoor. Jij kent hezelf het beste en weet vast zelf wel wat je wel of niet wilt of kunt. Ken je eigen grenzen Zorg goed voor jezelf want pas dan kun je er voor een ander zijn
BeantwoordenVerwijderen