Dit klinkt heel dramatisch, en ik kan nu natuurlijk een heel verhaal op gaan hangen, dat ik heel depressief ben en geen plezier meer in het leven heb en dat dit de laatste zomer van mijn leven is maar het is gewoon de titel van een boek wat ik aan het lezen ben.
De laatste zomer van Tatiana de Rosnay.
Het gaat over een broer en een zus die terug gaan naar de plek waar ze in hun jeugd hun vakanties door brachten, daar komen veel vergeten herinneringen over hun gestorven moeder terug en doen ze een schokkende ontdekking.
Het boeit en ik wil weten hoe het verder gaat en dat is een goed teken.
Dat was bij dat boek van Jan Wolkers, waar ik laatst over schreef, wel anders, toen ik daar net in begonnen was , was ik heel enthousiast maar hoe verder ik kwam hoe walgelijker ik het vond. Ik heb het wel uitgelezen omdat over een rondreis door Indonesië ging maar ik denk niet dat ik nog eens een boek van hem ga lezen.
Allemaal een goede, boeiende dag. 🙋♀️
Geen opmerkingen:
Een reactie posten