Kinderlijk.

 Gisterenavond probeerde  ik het weer eens een keer, ik had het al heel lang niet meer gedaan en als ik het deed dan was het mondjesmaat en zelfs van dat mondjesmaat kreeg ik altijd weer snel spijt en stopte ik er weer gauw mee. Maar ja, soms moet je jezelf eens een schop onder de kont geven en zeggen; niet langer zeuren gewoon dóén.

En dus heb ik weer eens naar het 8 uur journaal én naar een praatprogramma gekeken want ja, je kunt niet altijd maar je kop in het zand blijven steken.

Ik werd er niet vrolijk van, af en toe bekroop me zelfs het gevoel dat de wereld nu écht op z'n eindje loopt;

De onderwerpen die nu al maanden, zoniet jarenlang langs komen zijn nog steeds hetzelfde,  men blijft maar praten en overleggen en onderzoeken en rond de tafel zitten zonder dat het er naar uitziet dat er ooit  een echte oplossing gaat komen.

En als er al eens een knoop wordt doorgehakt dan is het meteen weer hommeles omdat het halve land het er niet mee eens is, kunnen ze dáár weer maandenlang over praten.

Koopkracht,

Energieprijzen,

Milieuvervuiling,

Oorlog,

Groningen,

Stikstof,

Corona,

Belastingtoeslagen,

Klimaatverandering,

Personeelstekort. 

Armoede,

Woningnood,

Criminaliteit.

As je er goed over nadenkt dan zou je er triest van worden, er veranderd niets. Kijk, het dient mijn tijd wel uit maar dan denk ik aan de jeugd die nog een tijdje door moet. Zorgelijk. 

Zouden onze ouders dat nou ook gehad hebben? dat ze zich zorgen maakten over de toekomst van hun kinderen? Vast wel. Alleen was er toen veel minder bekend, nu weet je alles ( hoewel alles?) door de social media.

Nou, maar niet teveel over nadenken en je bezig houden met de leuke kleine  dingen van het leven zoals b.v. de Amstel vanuit een andere hoek. 😀

en dat ik kinderlijk blij ben dat de vaatwasser het weer doet.😀

Waar je al niet blij om kunt zijn.😀

Allemaal een goede, blije dag.🙋‍♀️