Het lied van Europa.

 Van de week heb ik eindelijk het boek van Leon de Winter uitgelezen.    

Ik vond het een moeilijk boek. Grote sprongen in de tijd en veel mannen namen, ik moest steeds denken wie is ook al weer de zoon van wie? Het lijkt alsof het over Europa gaat maar Europa is de naam van een vrouw..

 Het begint in 2018 en gaat met grote sprongen naar 2047.  Het leek me interessant omdat ik wel wilde weten wat hij zou bedenken over hoe het in 2047 zou zijn.

Nou, ik werd daar niet vrolijk van, volgens hem zijn hier dan ook een soort Chinese toestanden, overal word je afgeluisterd, buiten zijn overal camera's, er is een vet- en een suikerbelasting, echt vlees, kip en vis zijn onbetaalbaar geworden en en mensen proberen nog steeds om buiten de regels om van alles en nog wat te bekonkelen en dan zijn ook nog altijd protesten, opstanden en oorlogen.

Dus eigenlijk een beetje zoals het nu gaat maar dan een graadje erger.

Het is maar goed dat niemand weet hoe het tegen die tijd zal zijn en ik ga dat niet meer meemaken dus het dient mijn tijd wel uit.

Alhoewel, we gaan al langzaam die kant op. Ik zag laatst dat er nu al een computerprogramma is die je d.m.v. een paar steekwoorden de opdracht kan geven om b.v. een brief of een boek te schrijven en dan is niet te zien dat het door  computer geschreven is. 

Een brief? een boek? dus ook een blog. 🤔 Dus ja, wie heeft nou dit blog geschreven?

Allemaal een goede, rustige dag 🙋‍♀️

P.s. Lot, dat klinkt alsof je het heel gezellig hebt gehad met je zuster. Jammer genoeg zijn allebei m'n zussen overleden, dus geniet ervan zolang het nog kan en ik heb dat museum even opgezocht, dat ziet er inderdaad heel ingewikkeld uit. Misschien ga ik van de zomer wel even kijken.