Het grote niets heeft toegeslagen, er gebeurt hier helemaal niets, ik heb niets te vertellen.
Geen leuk uitje, geen mooi boek, geen leuke film, geen spannende serie, geen gekke droom, geen interessante gedachtes, niets, helemaal niets.
Ik rommel in huis, berg in etappes de Kerstspullen weer op, in etappes want ik word daar erg moe van, trap op, trap af, schuur in, schuur uit, ben sacherijnig omdat m'n lies maar door blijft zeuren en doe dutjes op de bank.
Ik merk wel dat ik een erg dubbel karakter heb; als ik veel, wat ik dan noem, sociale afspraken heb dan denk ik: waarom moet ik zoveel en als ik het dan eens een tijdje rustig heb dan denk ik: wat een saaie boel wanneer gebeurt er weer eens wat.
Ik moet daar eens een middenweg in gaan vinden maar volgens mij ben ik daar al m'n hele leven naar op zoek en moet ik daar maar eens mee stoppen en het leven nemen zoals het komt.
Kijk, zijn er toch nog een paar wijze woorden uit gekomen.🤣
Allemaal een goede, wijze dag. 🙋♀️
Heel herkenbaar hoor! Ik plan altijd maar 1 afspraak per weekend, dan weet ik zeker dat ik het leuk vind, er niet tegenop zie en ook nog wat tijd voor mezelf en ons over heb.
BeantwoordenVerwijderenHaha wat een leuk spreuk. Ik ben niet zo goed in niets doen maar eigenlijk zou het wel goed zijn voor me omdat wel meer te doen. Ik ben niet bang dingen te missen, maar wel bang achter te raken met bv huishouden. Mijn eigen kamer is weer grotendeels opgeruimd maar doordat H moest printen en dat niet lukte werd het te ,laat om alles te doen. Misschien straks.
BeantwoordenVerwijderenH hoest zich de longen uit het lijf op het moment, is zo schor dat hij nauwelijks te verstaan is, verder niet ziek wel pijn in ,lijf van dat hoesten. Voorlopig ben ik nog gespaard ergens van, hoop zo dat dat zo blijft