Wat ik vorige keer over die thee schreef klopt niet hoor, dat ik zo lekker sliep kwam gewoon omdat ik die dagen geen stress had.
Gisteren had ik wel veel stress en prompt werd ik weer om half vijf wakker.
Waarom had je dan opeens weer wel stress zul je nu vragen, nou dat kwam door een kennis van me, een vrouw van bijna 90 die helemaal geen familie meer heeft en ook geen kennissen of buren die naar haar omkijken. Lichamelijk mankeert ze van alles en is ook nog half blind, had allang in een verpleeghuis moeten zitten, maar dat is een lang verhaal.
Ik kijk wel naar haar om en sta ook als eerste contactpersoon op haar lijstje en verder heeft ze heel veel thuiszorg en thuisbegeleiding.
De afgelopen week voelde ze zich niet goed. Medische details , iets met stoma en darmen, laat ik maar even voor wat ze zijn. Gisteren, aan het begin van de middag had ze de huisartsenpost gebeld en ze mocht komen, maar hoe? Ja dat moest ze zelf maar uitzoeken. En dus belde ze mij.
Het was verschrikkelijk, eerst tas inpakken want ze was er van overtuigd dat ze moest blijven, terwijl ze op mij niet echt een zieke indruk maakte. Maar ja, je kunt niet bij iemand naar binnen kijken. Heel chaotisch, dit en dat en oja dat ook en nee toch maar niet maar dat wel, tasje hier, tasje daar en oja medicijnen moesten ook nog ingenomen. Enz.
Toen naar het ziekenhuis, rollator achterin, maar in het ziekenhuis toch maar in een rolstoel, hier wachten, daar intake, weer wachten, toen een gesprekje, weer wachten, toen de dokter.
Eind van het verhaal: het zal wel een buikgriepje geweest zijn en na een vluchtig onderzoek mocht ze weer naar huis.
Weer dat gedoe met rolstoel, rollator, in en uit de auto, deuren open, deuren dicht.
Thuis nog thee en een broodje voor haar gemaakt, tas half ingepakt gelaten want ze was bang dat ze er misschien nog wel een keer naartoe moest.
Pas tegen de avond was ik weer thuis, nadat ik eerst nog een wandelingetje had gemaakt want ik had behoefte aan wat frisse lucht en toen heb ik een borrel genomen.
En daardoor heb ik dus weer slecht geslapen, hopelijk blijft het nu weer even een tijdje rustig.
Vanavond blijf ik met een hapje en een drankje lekker thuis.
Allemaal een hele goede, rustige jaarwisseling 🙋♀️
Je was de redder in nood. Maar dat het zwaar en vermoeiend is, kan ik me voorstellen. Ik herinner me zulke situaties uit mijn werk in de thuiszorg. Dat er dan mensen zijn die klaarstaan is fantastisch. Een goede oudejaarsdag gewenst!
BeantwoordenVerwijderenMijn oudste broer verkeert ongeveer in dezelfde situatie en minstens 2 keer per week doe ik iets voor hem. Ziekenhuis, huisarts, ziekenhuis, boodschappen etc. en hij voelt zich erg eenzaam.
BeantwoordenVerwijderenDe wijkverpleegkundige zal de komende weken proberen een plek voor hem te vinden in een verzorgingshuis maar ze ziet het somber in!
Thea
Ja dat geeft stress, maar hopelijk ook wel wat voldoening dat je wat voor haar kan doen.
BeantwoordenVerwijderenMijn zus had paar weken geleden ook zoiets met de buurvrouw, die is even oud als ik maar ziet en gedraagt zich 10 jaar ouder
Gevallen (oorzaak drank waarschijnlijk) en heup uit de kom, zij werd wel opgenomen en is ook nog 2 weken in Zonnestraal (zo heet dat huis toch tegenover ziekenhuis) geweest dus even rust voor zus
goed gedaan AOWtje, logisch dat je ff niet zo lekker sliep. Geniet van je avond lekker thuis en morgen weer een vers jaar. We merken vanzelf wel hoe dat gaat worden.
BeantwoordenVerwijderenO jee wat een herkenbare ellende. Zulke dingen spelen zich rondom overal af en worden ouderen afhankelijk van iets minder ouderen die het zelf ook eigenlijk niet aankunnen. Met alle stress van dien.
BeantwoordenVerwijderenVind daar maar eens een goede weg in. Pfffrf. Veel sterkte he en zorg goed voor jezelf.
Zwaar, lastig, niet leuk maar ontzettend goed voor je karma!! 😉 Stel dat het wel ernstig mis was geweest, dan zou je toch ook niet lekker geslapen hebben lijkt me. Deze dame is jou heel dankbaar. Je kent het spreekwoord 'wie goed doet...' en zo is het. Ik zou hetzelfde gedaan hebben, maar ik zou ook enorm gemopperd hebben, want zo ben ik. En als ik dan de volgende dag terugkijk realiseer ik me dat het slechts één dag van mijn leven was, en waar zeik ik dan over? Ach...beetje relativeren kan jij ook. Fijne jaarwisseling en een mooi en gezond 2024 met weer veel leuke 'uit het leven gegrepen' blogjes van jouw hand! x
BeantwoordenVerwijderenWat een verdrietig verhaal. Ik vrees dat we meer en meer van dit soort dingen gaan horen
BeantwoordenVerwijderen