Zorgelijk.

 In m'n vorige post zei ik dat ik er weer was, nou, dat klopte niet. Eigenlijk ben ik er nog steeds niet helemaal. Dat drankje tegen de misselijkheid hielp niet maar ja, dat weet je pas na een paar dagen. Al die tijd zat ik ziek, zwak, misselijk en nauwelijks etend op de bank en als het dan tot je doordringt dat het nog steeds niet goed gaat is het natuurlijk weekend en moet je dus nóg twee dagen hangen. 

Toen kreeg ik ook nog op een nacht een paniekaanval, althans dat denk ik want ik heb nog nooit eerder zoiets meegemaakt, hevig bibberen, hoge hartslag, snelle ademhaling enz. en  dan zit je daar in je eentje. Volslagen paniek! Dus de HAP gebeld die adviseerde om een extra pilletje te nemen en door er even met iemand over te praten werd het gelukkig  al minder.

Dus weer naar de dokter, volgens haar kon het weleens een geïrriteerde maagwand zijn, als gevolg van de griep maar voor alle zekerheid is  m'n bloed, urine en ontlasting onderzocht.  Daar is niet echt iets bijzonders uitgekomen, sommige waarden zijn wel iets verhoogd maar niet schokkend, over een maand nog een keer controleren en ik heb tabletten gekregen tegen de misselijkheid, maar ja dat duurt natuurlijk ook weer een paar dagen voordat je daar iets van merkt maar het lijkt de goede kant op te gaan. 

De dokter vroeg ook waar die paniekaanval nou vandaan kwam, ik had daar niet echt over nagedacht maar het antwoord kwam meteen; ik was als de dood dat dit mijn toekomst zou zijn, ziek, zwak en hulpbehoevend hangend op de bank wachten tot er weer een dag voorbij is. Dat is echt m'n grootste nachtmerrie. Als je die verhalen hoort over de zorg die steeds minder gaat worden, dat er te weinig artsen zijn, dat de thuiszorg steeds verder wordt uitgehold word je niet blij. Ik vind dat zó zorgelijk.

Maar goed, zoals ik al zei; het lijkt de goede kant op te gaan, eten gaat al beter en ik heb zelfs vanmiddag een wandelingetje gemaakt. 

Dat was het voor vandaag, allemaal een fijne dag.🙋