Verder is het vandaag wachten op het verlossende berichtje dat kleindochter weer veilig terug is uit New York. In de twee laatste updates van haar stond dat 1 vriendinnetje zich al twee dagen niet goed voelde. Ik weet niet precies welke vriendin ze bedoelt; nu maar hopen dat het niet het meisje is wat anorexia heeft.
Geduld is een schone zaak.
Verder: vanmiddag met Tante Truus naar de audicien. Ook weer geduld voor nodig.
Allemaal een hele goede dag. 🙋♀️
Bij het uitdelen van geduld stond ik niet vooraan de rij. Bij veel andere dingen trouwens ook niet 🤔🤣
BeantwoordenVerwijderenSterkte vanmiddag dan maar.
ik stond helemaal vooraan, op mn tenen ook nog, toen het geduld werd uitgedeeld (daarom zijn jullie het vast wat minder).
BeantwoordenVerwijderenEr was toch iemand anders die met tante Truus mee kon naar dit soort "uitstapjes"? ze was toch lid van een vereniging? of is dat weer voor andere dingen, de leukere??
Ik vind het ook leuk om op elkaar te reageren (zonder zelf een blog te hebben, geen idee wat ik zou moeten schrijven...vandaag de hele dag thuis geweest...voor de komende 20 jaar).
Je laat ons vast wel weten welke vriendin zich niet lekker voelde en hoe het verder ging (ik duim).
Tja, geduld, dat zat niet in mijn systeem, maar ik heb het wel aangeleerd.
BeantwoordenVerwijderenAls je met kinderen werkt die niet vooraan hebben gestaan bij het uitdelen van intelligentie, moet je jezelf leren beheersen. En het zeer geduldig nog een keer uitleggen.
Ook ik heb geen blog. Vind het heerlijk om alles te lezen en me te ergeren aan veel onbenullige zaken. Maar denk ik dan, zij schrijven het wel op. Open en bloot. En als iets je ergert moet je het niet lezen. Wat ik dan toch blijf doen.
Dit weekend is echtgenoot jarig. En als kado krijgt hij een tochtje met zweefvliegtuig. Op Terlet. Samen met oudste kleinzoon.
Mij krijg je de lucht niet in. Hij zal genieten. Dus we zijn lekker weg en ben ik van de visite af. Heerlijk.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenZaten twee typfouten in het bericht hierboven en heb het daarom verwijderd. Dit schreef ik:
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook niet geduldig, maar net als Fien heb ik het in mijn werk wel geleerd. Maar kan nog steeds heel geïrriteerd raken wanneer mijn geduld op de proef wordt gesteld. Vanmorgen bijvoorbeeld. Mijn sportschool gaat om 09.30 uur open. Meestal gaat het rolluik om 09.28 open. Vanmorgen wat degene die de boel opent er om 09.45 zelf nog niet eens. File was zijn excuus..... Ik sta me dan op te vreten van ergernis!
Ik ben er nog, hoor. Het is een drukke zomer geweest waarin het huis vol zat en alle bedden beslapen werden. Dankzij deze heerlijke zomer stond de tuin vol bramen waarvan ik 16 potten jam heb gemaakt. Er ligt ook nog een zak vol in de vriezer waarvan nog diverse desserts kunnen worden gemaakt. Maar voor mijn gezondheid mag ik niet veel zoets eten. Nou ja, voor een cadeautje zit ik voorlopig niet verlegen.
BeantwoordenVerwijderenBij de computer kon ik nauwelijks komen. Daar stond een tweede logeerbed bij. Het gezinnetje uit Bilbao verbleef hier 5 weken lang. Die wonen daar op 60 vierkante meter en ze genieten hier van de ruimte. En in Londen is zo veel moois te zien. De kinderen vervelen zich nooit, ondermeer omdat ze een Oma hebben die het moeilijk vindt om spullen weg te gooien. Omdat ze in het Baskenland wonen
(Bilbao) spreken ze zowel Spaans als Baskisch en dankzij hun Britse moeder is Engels hun moedertaal. Jong geleerd dus oud gedaan.
Dan is er nog hun nichtje in Yorkshire die met haar ouders hier ook enkele dagen kwam. Die praat plat Yorkshire als het haar uitkomt en de nichtjes doen dat feilloos na....... Jongste dochter die in Athene woont was hier ook, maar die heb ik nog nooit Grieks horen spreken..... Wanneer ze allemaal weer vertrekken heb ik de tranen in de ogen, maar anderzijds is het ook heerlijk om niet steeds voor een gesloten deur bij de wc of de badkamer te staan.....