Ze zijn er weer.

 Gelukkig, ze zijn er weer. Ik heb gisteren de eerste sneeuwklokjes weer gezien. Misschien waren ze er al eerder maar ik zag ze gisteren voor het eerst. 

Ik word daar altijd een beetje blij van, het bewijs dat we écht de goede kant op gaan. 

Ik vind die januari maand altijd verschrikkelijk, er komt geen eind aan. Helemaal niet als het, zoals hier,  maar steeds zo grijs en saai is. 

Het is grappig, ik zat er net over na te denken wat ik op deze saaie dag eens zou gaan doen, ( ik vind van mezelf dat ik een beetje rustig aan moet dan want ik heb nog steeds een onwillige spier in het bovenbeen)  komt er een appje van dochterlief of  ik soms zin heb om een kopje thee te komen drinken. 

Nou dat wil ik wel. Dat breekt de dag een beetje en het is altijd leuk om iedereen  weer even te zien. 

Allemaal een fijne, goede dag. 🙋‍♀️

Oja, de bretellen ( vind ik een leuker woord dan bretels😃)  zijn gisteren keurig op tijd opgehaald door een man met een hele dikke buik dus  ze ( ze? Ik blijf het toch raar vinden, het is uiteindelijk maar één voorwerp, nou ja maakt ook niet uit)  goed terecht gekomen. 😃