Stratenmaker.

 Als ik een plant koop dan verpot ik hem meestal meteen want vaak hangen de wortels er al onderuit. Dat doe ik al jaaaaaren. Dat betekent wel dat je een grote voorraad aan plastic plantenpotten moet hebben, die heb ik dan ook,  in alle soorten en maten, en dát betekent dan weer dat je daar ook een opslagplaats voor moet hebben. 

Daartoe had ik naast de vuilnisbakken een houten rek geplaatst, een meter breed en drie etages hoog. Door de jaren heen had ik zoveel potten verzameld dat ze er aan alle kanten uitstaken  en daar kwam natuurlijk allemaal vuil en troep tussen en daarom had ik daar weer plastic overheen gespannen, kortom: één grote bende.

Ik ergerde me er al jaaaaaren aan. Een paar weken geleden was ik het zat en heb de boel ontmanteld, de potten gesorteerd, uitgedund en een plekje in de schuur voor gezocht. Het rekje waarvan een poot al helemaal was door gerot in elkaar gestampt en naar de stort gebracht.

Klaar zul je denken maar er kwam een verrassing onder het rekje vandaan, wie het ooit gedaan heeft 40 jaar geleden, weet ik niet maar het was bestraat met allerlei verschillende klinkertjes, ook nog in verschillende kleurtjes.  Geen gezicht. (Jammer genoeg geen foto van). Nou ja niemand die het ziet, niemand komt in dat hoekje.

Maaaaaarrrrrrr,  elke keer als ik iets in een vuilnisbak weggooide zag ík het wél en voelde ik me geïrriteerd. 

Dus, je snapt het al,  ik heb even voor stratenmaker gespeeld. Met een grote schroevendraaier heb ik de rare stenen eruit gewrikt en hoera, de door dementie veroorzaakte verzamelwoede van manlief kwam nu heel goed van pas en  heb er met zo'n grote rubberen hamer en met veel passen en meten, betere stenen voor in de plaats gelegd.

Je zult zeggen dat ziet er nog steeds niet erg strak uit maar het moest natuurlijk wel aansluiten op de andere tegels en als je ziet wat er uit kwam dan is het toch beter geworden, vind ik, althans hier kan ik mee leven.

De opgestapelde stenen die je op de achtergrond ziet zijn dus door manlief verzameld en daar zijn er nog veel meer van. Ik laat ze nog maar even liggen want je weet maar nooit.😀

                                                                   Dit kwam er dus uit.

                                              Weer een klus geklaard, op naar de volgende.

Slannesblog: ook toevallig dat jij op hetzelfde moment in het museum was, grappig.

                                          Allemaal een goede, gezellige dag 💁