Borduren.

Gisteren was ik wel weer uitgerust van alle drukte en had ik wel weer zin in een verzetje. En dus bedacht ik dat ik nog borduurgaren nodig had en dat ik dat wel eens in Haarlem kon gaan kopen.  Volslagen onzinnig natuurlijk om voor 3 strengetjes helemaal naar Haarlem te gaan maar het waren wel twee vliegen in een klap. ik heb m'n borduurgaren en Haarlem is leuk om doorheen te lopen.

Zo gezegd, zo gedaan. Via google maps opgezocht waar een fourniturenwinkel zit en met de bus er naar toe, heerlijk zo'n bus, je zit en hoeft nergens op te letten, geen parkeerplaats te zoeken en je stapt midden in de stad uit.

Toen ik m'n borduurgaren gekocht had, jammer genoeg had hij niet alle kleuren, ben ik een beetje rond gaan dwalen en opeens stond ik voor het Frans Hals museum maar eigenlijk had ik geen zin in die oude meester en ben ik door gelopen, een klein eindje verder zag ik het Verwey museum, dat kende ik niet maar toen ik dit aanplakbiljet zag moest ik naar binnen. Lang leve de museumjaarkaart, als het niks is kun je er zo weer uit.

Het was maar een kleine tentoonstelling maar toch heel interessant. Veel verschillende borduurwerken en ook poppen van geborduurde stof

De tekst:

my mother claimed that if its raining while the son is shining, it means that the devil is beating his wife.

Grappig want ik ken die uitdrukking als volgt: Als het regent én de zon schijnt dan is het kermis in de hel.

Er waren ook een paar bevrijdingsrokken, zowel een volwassen exemplaar als een kinderuitvoering.

Na de tweede wereldoorlog borduurden vrouwen belangrijke jaartallen en herinneringen op rokken die van allerlei oude lapjes in elkaar waren gezet waardoor ze een symbolische waarde kregen. Het idee kwam van verzetsstrijder Mies Boissevan, zij riep vrouwen op om de rok op nationale feestdagen te dragen waardoor ook nieuwe herinneringen een plek kregen.

Borduren heeft door de jaren heen vele toepassingen gekend waaronder het nuttig aan elkaar zetten of  repareren van stoffen  maar  het kan ook helpen bij het verwerken van b.v.  trauma's en troost bieden in tijden van ziekte en conflicten.

Goh, en ik maar denken dat ik borduren gewoon leuk vond om te doen.😁

Er waren ook nog andere leuke vitrines, b.v. een met kleding van wat ooit de grootste man van Haarlem is geweest maar ook van de kleinste. Een vitrine met heel oud winkelmateriaal en ook een zaal waar het over Turkse vrouwen ging, wat daar nou precies de bedoeling van was weet ik niet, er werd wel een film vertoond maar ik had geen zin om die helemaal af te kijken. Het was  dus een hele  afwisellende middag,

Allemaal een hele fijne dag 🙋