Overpeinzing.

 STOICISME.

Dit boek zag ik in de boekwinkel liggen en omdat ik graag  wat meer stoïcijnser zou willen zijn heb ik het gekocht en ik kwam wel wat dingen tegen wat me aan het denken zette.

Dit bv:

Voeg in gedachten niet méér toe dan wat directe waarneming je laat zien. Je krijgt b.v. te horen dat iemand kwaad over je spreekt. Dat krijg je inderdaad te horen maar dat betekent nog niet dat die ander je kwaad heeft gedaan.  Je ziet dat je kind ziek is. Dat zie je, maar dat betekent nog niet dat het ook werkelijk gevaar loopt. Dus blijf altijd bij de directe waarneming en luister niet naar wat je eraan wilt toevoegen, dan kan je niets gebeuren.

                                                                                  - Marcus Aurelius, overpeinzingen, 8.49

Ik, met mijn zorgelijke hoofd heb hier iets aan, dit wil ik in m'n hoofd prenten. 

Elke dag lees ik een bladzij en soms kan ik er wat mee zoals bovenstaand stukje maar vaak ook helemaal niet, dan snap ik er niks van. Maar dat geeft niet, ik pik de krenten uit de pap zou je kunnen zeggen. Zijn jullie geïnteresseerd in de stoïcijnen? 

Allemaal een hele goede dag. 🙋

De juiste tijd.

 Mijn motto van de laatste jaren is: voor alles is een tijd, als je hoofd er niet naar staat; niks forceren en gewoon afwachten. 

 En dat bleek de afgelopen maand  maar weer eens.

Wat was er aan de hand? Ik had al maanden in m'n hoofd dat ik een nieuw vloerkleed wilde, het oude was verschoten en er zaten kale plekken in. maar al  maandenlang stond m'n hoofd er niet naar, helemaal geen zin om in dat soort winkels rond te lopen en via internet vond ik ook geen optie. 

Op een dag wilde ik  wat dingen bij de kringloopwinkel langs brengen en meteen daar naar de supermarkt, daar  zijn ook een aantal woonwinkels en ik dacht: ach, laat ik eens zo'n winkel in lopen, eens kijken wat ze tegenwoordig aan vloerkleden hebben, misschien kan ik ideeën opdoen.

Ik liep de eerste winkel in en meteen door naar de vloerkledenafdeling - als ik verder niets nodig heb, heb ik geen zin om al die andere spullen te bekijken - mijn oog viel op een bak met opgerolde, afgeprijsde kleden, toen ik nog wat dichterbij kwam zag ik een kleed waarvan ik meteen dacht: dát is precies wat ik zoek, dát is hem, maar het zal wel niet de goede maat zijn, maar dat was het wél en hij was ook nog 100% wol. Dat vind ik fijn want wol is vuilafstotend.  Ik heb nog wel aan de verkoper gevraagd of hij hem even uit wilde rollen maar eigenlijk wist ik het wel: dat gaat hem worden. Ik heb ook niet verder gekeken en ben ook niet naar andere winkels gegaan.

De verkoper was zo vriendelijk om hem even naar m'n auto te brengen en eenmaal thuis kreeg ik het voor elkaar om hem zelf binnen te krijgen, de oude weg te halen en de nieuwe neer te leggen,  hij is perfect, ik ben er zó blij mee. 

Dat is toch bijzonder, op een saaie maandagmiddag gewoon even een winkel inlopen en zonder gedoe precies vinden wat je zoekt. 

Binnen een uur boodschappen gedaan en een nieuw kleed op de vloer.

Allemaal een hele goede dag.🙋

De hemel bestaat niet.

 

Over het leven van de ouders van Jannetje Koelewijn

[Recensie] In De hemel bestaat niet vertelt Jannetje Koelewijn de geschiedenis van haar ouders. Zij vroeg haar vader formeel om hem te mogen interviewen en hem alles te mogen vragen. Hij stemde toe. Koelewijn begint de familiegeschiedenis bij de gereformeerde grootouders uit Bunschoten en Spakenburg. Zij beschrijft hoe haar grootouders leefden en hoe haar ouders elkaar hebben ontmoet. Zij verhuisden naar Amsterdam, kregen kinderen en de vader begon een langzame carrière tot aan een directeurschap met ruim salaris. De kinderen keren zich af van de kerk, maar haar vader blijft vasthouden aan zijn geloof. Zij ziet wel twijfel bij zijn vader, maar dit wordt nauwelijks uitgesproken.

Naast dit chronologische verhaal, vertelt Koelewijn over hoe haar ouders nu leven: haar broze vader en licht dementerende moeder. Inmiddels zijn zij gescheiden, maar zij zien elkaar regelmatig. Bij haar moeder moet zij zelfs fotoalbums stelen om haar levensgeschiedenis op te helderen. Haar vader confronteert zij met pijnlijke vragen: waarom de strengheid en later geen reactie als de kinderen toch hun eigen weg gaan? Waarom ging zijn vrouw bij hem weg? Vluchtte hij in zijn werk? De achterflap vermeldt dat haar vader zijn zoons sloeg. In het begin van het boek komt dit ter sprake. Later komt Koelewijn er niet op terug en ook de broers blijven uit beeld. Alleen haar jongere zus speelt een rol in het hedendaagse verhaal. Naast de familiegeschiedenis laat Koelewijn prachtig zien hoe het gezin groeit, rijker wordt, hoe normen verschuiven en hoe nieuwe producten en gewoonten hun intrede doen.

Het blijft absurd om te lezen dat een paar decennia geleden jonge vrouwen voor het huwelijk het hele gebit lieten trekken. Ook zegde de vrouw dan standaard haar baan op. In het dorp waar de ouders vandaan kwamen was het heel normaal om al zwanger te zijn voor het huwelijk. Dan wist je namelijk wat je kreeg: een vruchtbare vrouw. Voor de vrouwen draaide het in gereformeerde kringen sowieso maar één ding: kinderen krijgen. Was je ongesteld dan was je blij: deze maand niet zwanger.

De hemel bestaat niet staat vol met dit soort maatschappelijke veranderingen. Pijnlijk is het wanneer de moeder depressief wordt, uiteindelijk een opleiding gaat volgen en in feministische kringen verzeild raakt. Haar ogen worden zogenaamd geopend, maar blijer wordt zij er niet van. Aan het eind van het boek gaat Koelewijn met haar ouders en haar zus een weekend naar Parijs. De ouders beleven oude tijden en vooral de vader zwelgt in nostalgie. De vader meldt nog fier dat zij volgend jaar weer gaan, en dan zonder de kinderen. De lezer weet dat dit hun laatste uitstapje is.

Ik vond het interessant om te lezen hoe het vroeger- en nu misschien ook nog wel- het in streng gelovige gezinnen toe ging. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Soms had ik wel moeite om de verschillende familieleden uit elkaar te houden maar dat maakte verder niet zoveel uit. Het boek is geschreven in  2011 maar bij de bieb zullen ze het nog wel hebben denk ik. 

Allemaal een hele goede dag 🙋

Kwetsbaar.

 Ja, ja, ik ga me een beetje kwetsbaar opstellen. Het gaat over het volgende: 

Laatst kwam bij het koffiegroepje de vraag: 'zou iemand nog wel eens een nieuwe partner  willen hebben?' Op een enkeling na zijn het  bijna allemaal weduwen en weduwnaars.  Iedereen antwoordde : "nee hoor, ik moet er niet aan denken, ik vind het prima zo, geen zin meer om zijn vieze onderbroeken/sokken te wassen, ik ga liever m'n eigen gang' Dat was het antwoord van de vrouwen natuurlijk, de mannen hielden zich op de vlakte die vinden het natuurlijk prima als iemand anders........(O, o, Ella, je bent aan het generaliseren 🙈.) 

Ik was een beetje stil. Ik vind het soms namelijk  heel ongezellig om alleen te zijn ( wat niet wil zeggen dat ik op een nieuwe partner zit te wachten).

Ik heb een paar voorbeelden wanneer het extra steekt: Ik liep laatst op de markt en ik werd twee keer geconfronteerd met twee oudere stellen  die gezellig hand in hand liepen te winkelen en te wandelen. En juist dat hand in hand deed het hem, hand in hand lopen vind ik  een teken van verbinding, van met iemand verbonden zijn die je door en door kent, die je vertrouwd  en die jou kent en ziet en die het prettig vindt om jouw hand vast te houden. ( Ik kan Magda van B&B vol liefde wel begrijpen hoor.) 

Volgende voorbeeld: ik ga liever niet in het weekend iets in m'n eentje ondernemen want juist in het weekend zie je alleen maar stelletjes en groepjes op terrasjes en in b.v. de bioscoop. Is verder geen probleem hoor want dan doe ik in het weekend m'n huis en ga door de week op stap, veel minder druk en overal plek. Maar toch.....

En dan een voorbeeld van gisteren: ik had een boodschap te doen in een naburig dorp, ongeveer 12/ 13 kilometer fietsen, toen ik al onderweg was zag ik pas dat de accu bijna leeg was, nou kon ik twee dingen doen: dòòr fietsen op een lage stand 🥵 en hopen dat de accu het zou halen  met het risico dat ik op de terugweg met een lege accu verder moest, of terug gaan. Ik ben terug gegaan. Ik was dus veel eerder terug dan gepland en toen ik weer binnen kwam mistte ik het heel erg dat er niemand was die dan verwonderd op kijkt en zegt: "hè, ben je er nu al weer?" en waar je dan even je verhaal bij kwijt kunt.

Maar goed, er zijn ook momenten dat ik het heerlijk vind om even geen rekening met iemand te moeten houden hoor.

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe andere alleen gaanden daar diep in hun hart over denken. 

Dat was het dan, allemaal een hele goede dag 🙋

Ik heb alle reacties gelezen en ga het later eens een keer over sokken hebben.

Ik krijg vanavond zes man op visite en ben daar best een beetje zenuwachtig van. 

Lot: ik heb de broek niet zelf gemaakt.

Silhouet.

 

Er is een verschijnsel wat al een tijdje aan de gang is. Volgens mij zie je het al een jaar of twee en zolang verbaas ik me er ook al over. Ik heb jarenlang in de modebranche gewerkt en vroeger zag je het nooit. Als je het al zag dan zei je: 'je trui zit niet goed"

Vroeger droeg je je trui/ T shirt/ blouse, ín je broek/rok zoals foto links, óf erover heen. Tegenwoordig stopt men een punt ín de band, en dan ook nog bij de buik, en de rest van de blouse of wat dan ook, laat men een beetje bungelen.

Ik heb dat nooit begrepen, WAAROM?  Zo was het me ook opgevallen dat bv nieuwslezeressen hun blouse, truitje helemaal in hun broek stoppen  óf een jasje aan hebben. Laatst las ik een interview met zo iemand en die zei:' anders heb je geen silhouet en dat ziet het er op televisie zo lomp uit' 🤔

Maar goed, die punt in de rok: natuurlijk wil ik met de mode mee blijven doen, dus heb ik dat ook geprobeerd. Een stukje van m'n T shirt van voren in de band van m'n rok gestopt. Ik vond het geen gezicht, juist het punt waar ik géén aandacht op wilde vestigen, n. l. m'n te dikke buik, kwam naar voren. Omdat ik toch iets wilde heb ik die punt aan de zijkant in m'n rok gestopt, daar werd m'n buik aardig mee gecamoufleerd maar ook dat vond ik geen gezicht veel te rommelig.  

En dus ga ik nu zonder silhouet door het leven.😒

Maar........

Toen ik weer eens een t shirt - wat als een hobbezak om me heen hing - aantrok, ( ik heb een vreselijke hekel aan strakke kleren waar je elke vetrol in ziet) bedacht ik het volgende;

Ik heb aan de binnenkant van dat shirt op de zijnaad een stukje elastiek gestikt waardoor het een beetje gerimpeld werd, met dit als gevolg:

En dan aan allebei de kanten, is het wat??????

 Nou ja, ik laat het zo, geen zin om het weer uit te halen.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Piekeren en sacherijn.

De afgelopen maand  was o.a. ook een maand van rugpijn en piekergedachten.

Aan het begin van de maand  zat er al een  zeurende pijn in de linkerkant van m’n rug. Vooral met bukken, de trap oplopen, in en uit de auto stappen enz. het sloop erin en bleef. Achteraf bekeken, maar dat bedacht ik pas veel later,  had ik het overbelast: een struik snoeien waar je nét niet bij kunt maar dat toch wel wil. Eerst dacht ik: misschien een verrekte spier of iets simpels. Maar naarmate de dagen verstreken en het maar niet wegging en het behoorlijk pijn deed, begon mijn hypochondrische hoofd overuren te draaien.

 Wat als het iets ernstigs was? Iets dat onderhuids groeide, iets wat ik niet zag aankomen? Een tumor misschien, m'n zus klaagde volgens mij ook over rugpijn en toen bleek ze alvleesklierkanker te hebben. ( Toen ik dat ging googelen bleek dat helemaal niet te kloppen). Er waren momenten dat ik mezelf ervan overtuigde dat ik iets onder de leden had waar ik nu toch écht  dood aan zou gaan. Dat klinkt dramatisch, maar zo werkt m'n hoofd nou eenmaal. Maar toen de pijn langzaam minder werd had ik die gedachten gelukkig niet meer.

Natuurlijk ben ik inmiddels naar een fysiotherapeut gegaan, en dat luchtte op. Zij gaf  een simpele verklaring,  het is een vorm van spit en gaat vanzelf weer over.  Maar omdat ik door die rugpijn geen oefeningen kon doen ging m'n lies ook weer zeer doen en daar ging het nou juist zo goed mee. Al met al werd ik er zéér sacherijnig en lusteloos van. 

Inmiddels ben ik twee keer bij de fysio geweest en gaat het beter - ik loop nu met een warmtepleister omdat ik merkte dat een warme douche ook hielp, maar ja, je kunt moeilijk steeds onder de douche gaan-  en kan ik ook weer oefeningen doen,  maar het herstel gaat  veel  langzamer dan verwacht. ( het gaat altijd langzamer dan je verwacht😡)

Afijn, het is zoals het is en geduld is een schone zaak.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Ik vind het héél leuk als jullie reageren en ik lees alles en Francien even voor alle duidelijkheid, ik verwijder nooit iets,  iedereen mag zijn eigen mening hebben.

Minder.

Naar aanleiding van deze kop in het A.D. ging het volgende door mijn hoofd:

Die rat race van tegenwoordig, ik wordt er wel eens moe van. Als mensen nou eens allemaal  wat minder zouden willen: minder grote huizen, minder grote auto, minder vakanties, minder kleding, minder dure horloges, enz. Dan zouden ouders ( let op: allebei de ouders) met kleine kinderen ook minder kunnen gaan werken en dan kunnen ze meer zelf voor hun kinderen zorgen en meer van ze kunnen genieten. Beter en leuker voor zowel de kinderen als de ouders en geen wachtlijsten meer bij de kinderopvang.

Ik weet van een stel in mijn omgeving dat het kindje wat ze hebben op maandag thuis door de vader wordt verzorgt, op dinsdag naar de ene oma wordt gebracht op woensdag naar de kinderopvang gaat, op donderdag naar de andere oma wordt gebracht en op vrijdag thuis bij moeder blijft. Dat kind wordt toch helemaal gek van elke dag een andere verzorger? of ben ik nu gek? 

Het argument wat dan gebruikt wordt is: ja maar dan kunnen ze de hypotheek niet betalen en je wilt toch ook leuke dingen blijven doen. Ik denk dan stiekem : ja, dan maar een kleiner huis, of niet 3 x met vakantie, of een mindere auto.  

 Al dat geren en geregel, ik word al moe als ik eraan denk. Ik kom hier dus op vanwege wat ik las in de krant. Het C.N.V, wil dit omdat er jarenlange wachtlijsten zijn bij de kinderopvang. Zij hebben Zweden als voorbeeld, daar krijgen ouders 90 dagen verlof en samen nog eens 300 vrije dagen  die ze kunnen verdelen, dit wordt grotendeels betaald door de overheid, dus door de gemeenschap. In Nederland zijn er plannen om de kinderopvang gratis te maken en dat moet natuurlijk ook door de overheid gefinancierd worden, dus door ons belastingbetalers. Waarom moet ik er aan  mee betalen dat mensen steeds meer en méér willen? ( ik heb het hier dus niet over alleenstaande moeders). 

Nou ja, dit ging dus allemaal door m'n hoofd toen ik dat artikel las maaaaaaaaar zo simpel is het niet natuurlijk want als veel mensen nu minder zouden gaan werken om zelf voor hun kinderen te gaan zorgen krijgen we een nóg groter personeelsgebrek dan er nu al is. Ik las laatst dat in élke sector een tekort aan personeel is. 

Dus ja, de moraal van dit verhaal: ik weet het ook niet.

Allemaal een hele goede zonder zorgen dag.🙋

Mariette, Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, ik heb nog 1 broer over die mij dus altijd gekend heeft en ik moet er niet aan denken dat er met hem iets gebeurd. Sterkte. 

Weer terug.

En hier ben ik weer. Niet met grootse verhalen  of een strak schema, maar met een voorzichtig “ik zie wel.” Hopelijk gaan de blogs weer vanzelf komen, dat was de laatste tijd niet meer zo.

Het was een maand waarin ik even afstand nam van het schrijven, het ritme van bloggen doorbrak, en mezelf afvroeg: wil ik hiermee doorgaan? Ja, dat wil ik, maar het wordt wel  anders, voortaan ga ik niet meer elke dag posten maar om de dag.

Het voelde goed om even ruimte te nemen. Geen druk, geen woorden die moesten komen, geen ideeën bedenken. De eerste twee, drie weken was het heerlijk rustig in m'n hoofd maar de laatste week begon het toch wel weer te kriebelen.  Want schrijven is meer dan alleen publiceren — het is verwerken, m'n gedachten op een rijtje zetten,  onderzoeken, en vooral delen.

Twijfel hoort er misschien wel bij. Waarom? Wat voegt het toe? Soms vraagt iets wat ooit vanzelf ging, om opnieuw bekeken te worden.  

Dankjewel dat je weer leest en als je iets wilt delen — wat je raakt, waar je zelf mee bezig bent, of gewoon wat je van het stukje vindt — dan lees ik dat met veel plezier. Anders voelt het bloggen soms als roepen in het luchtledige. Jullie reacties maken het levendig en waardevol.

Het was voor mij een vrij rustige maand en zoals ik in een klein tussendoor blogje al zei: ik heb jullie wel gemist. In de komende stukjes zal ik vertellen waar ik me de afgelopen maand zoal mee bezig heb gehouden. 

Allemaal een hele goede dag en tot overmorgen. 🙋

Lot; fijn dat het goed gaat met je schouder, nou niet overmoedig worden en denken dat je alles weer kunt.😃

Lief.

 Wat een lieve reacties. 

Ja ik mis jullie zeker en ben heel benieuwd hoe het met jullie allemaal gaat en als ik dan op 1 augustus terug ben wil ik dat ook heel graag horen. Hoe de maand voor mij geweest is lees je dan. ( ha, ha  cliffhanger 🤣)

Tot dan🙋‍♀️

Maand.

 Even een korte mededeling vandaag, ik ga de maand Juli even een blogpauze houden. Even kijken hoe dat bevalt. 

Ik had de laatste tijd het gevoel dat ik de onderwerpen en de teksten uit m'n tenen moest halen en de grote vraag WAAROM kwam steeds vaker naar boven piepen; waarom zou ik nog langer m'n ziel en zaligheid het internet opgooien? 

Ik heb daar (nog) geen antwoord op en ga daar dus eens rustig  over nadenken.

Allemaal een hele goede, en hopelijk niet zo'n hete, maand en we spreken elkaar weer op 1 augustus. 🙋‍♀️

Zachtop lachen.

 

Ja, het spijt me voor de niet lezers onder ons maar ik ga het weer over een bijzonder boek hebben. Weer een boek wat ik achter elkaar heb uit gelezen.

 Zachtop lachen van Malou Holshuijsen gaat over een jonge vrouw met galgenhumor, een dode Indische oma en een groot talent zich laconiek en luidkeels door het leven te bewegen.

Als ze van het ene op het andere moment ’s nachts bang is om te gaan slapen en zich overdag niet meer in het verkeer durft te begeven, wordt ze geconfronteerd met de tekortkomingen van haar oh zo humoristische kijk op de werkelijkheid. Geheel onvrijwillig maakt Malou de balans op. Waar komt haar grenzeloze sarcasme nou werkelijk vandaan? En wat heeft het familiemotto, ‘eten is zilver en zwijgen is goud’ met dit alles te maken?

Zachtop lachen van Malou Holshuijsen is een rauwe dialoog tussen een psycholoog en een patiënt-in-ontkenning over een allesbepalend geheim, afgewisseld met het tenenkrommende verhaal van een op het oog zorgeloos bestaan.

Het lijkt nu alsof het alleen maar kommer en kwel is maar dat is niet zo, het is met veel humor geschreven en zoals ik al zei: ik heb er van genoten.

Allemaal een hele goede dag. 🙋

Doordenkertjes.

 Af en toe lees ik zinnen in een boek of een krant die ik een paar keer over wil lezen en even over na wil denken. Zoals bijvoorbeeld de volgende zinnen: 

Besluiten zijn altijd het resultaat van de realiteit zoals die op dat moment is. Terug redeneren is zinloos. 

Of: 

Dingen komen zoals ze komen en op de zaken vooruit lopen staat het leven in de weg. 

Of: 

Wees voorzichtig met oordelen want je uitzicht is afhankelijk van op welke plek je staat.

Ik vind dit doordenkertjes. 

Allemaal een hele goede dag.🙋

Opruimwoede.

  Tussen oude documenten had  ik dus onlangs een begrafenisverzekering van  mijn man gevonden, afgesloten door zijn ouders in 1940 voor 200 gulden. In 1967 hebben wij hem overgenomen en verhoogd tot 400 gulden. Grappig dat je toen dacht dat je wel genoeg  had aan dat bedrag om een begrafenis van te kunnen betalen.

Wat ik niet had verwacht, was dat deze oude polis vandaag de dag nog iets zou opleveren. Dankzij rente-op-rente over al die jaren werd het uiteindelijke uitgekeerde bedrag aanzienlijk hoger dan ik had durven denken. ( Gisteren gestort)

Het geld komt natuurlijk goed van pas, nu ik een nieuwe matras heb gekocht ( wordt dinsdag bezorgd) en er een nieuwe kookplaat en oven moet komen, maar belangrijker nog was het gevoel dat ermee gepaard ging: het besef dat even googelen en denken: niet geschoten is altijd mis, toch nog iets heeft opgeleverd. 

Dus ik ben blij. 

Verder heb ik last van een rare pijn in m'n rug waardoor ik minder actief ben en dat is jammer want ik heb juist last van opruimwoede, maar even kijken of beide situaties vanzelf overgaan.😂

Miskopen.

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: je koopt iets impulsief omdat het je zo leuk lijkt om te hebben, of omdat je dacht dat het je leven wat aangenamer zou maken.  Een keukengadget dat belooft sneller te hakken dan je eigen schaduw, een boek dat “je móét lezen,” of dat kledingstuk waarvan je zeker wist dat het je nieuwe stijl zou worden… maar uiteindelijk belandt het ergens achterin de kast. Een miskoop voelt een beetje als een mini-teleurstelling in jezelf: je wilde het goede kiezen, maar je had jezelf net iets te snel overtuigd.

Zo heb ik vorig jaar een kastje gekocht waar bergbeek geluiden uitkomen en dat heb ik op de wc gehangen, door de bewegingsmelder hoor ik nu elke keer als ik in het toilet kom een klaterend bergbeekje, een kikker kwaken, bomen ruizen en wat vogelgetjilp. Ik kon kiezen uit deze versie of uit alléén maar vogelgeluiden, op aanraden van de verkoopster heb ik het bergbeekje gekozen. (Wel handig voor als je moeite hebt met plassen 😀. Heb ik niet 😀)

Toen ik het had opgehangen had ik al mijn twijfels, had ik niet tóch de vogelgeluiden moeten kiezen. Maar ik had geen zin om weer naar die winkel terug te gaan ( ik koop liever zo min mogelijk on line) en dacht: het went wel, maar elke keer als ik naar de wc ga heb ik toch mijn twijfels. 

Nu is m'n dochter jarig, die wil ook zo'n kastje maar dan wél met vogelgeluiden,  nu moet ik dus weer naar die winkel en hopla daar is de twijfel weer........ zal ik dan meteen voor mezelf ook het vogelgeluiden kastje kopen? En zo ja, wat doe ik dan met het oude kastje? 

Dus ja, miskopen, zonde van je geld en het kan je dwars blijven zitten.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Willem: ik ben ook geen luisterboek fan, Ik stoor me vaak aan hoe het wordt voorgelezen want dat is ook nog een kunst op zich.  Te snel, te langzaam, te dramatisch enz. Als je leest kun je door de leestekens ook beter volgen wie wat zegt. Ik ben wel een enorme fan van podcasts, overdag, want dan kan ik meteen een klusje doen en s' nachts om bij in slaap te vallen, en je kunt er ook nog iets van opsteken. ( ik weet inmiddels alles over Ridouan Taghi en zijn boevenstreken😀) Gelukkig herkende ik de omstandigheden in het boek Liften naar de hemel niet, ik ken alleen het verhaal wat mijn moeder vaak vertelde, dat de pastoor wel eens langs kwam om te vragen wanneer  er weer eens een kindje bijkwam.

Anna Lines: Ik snap dat je Nederlandse literatuur mist, kun je niet via een e-reader lezen? Wat fijn dat je zusje toch nog gekomen is  en dat jullie het gezellig hebben gehad. Jeetje wat hebben jullie veel stappen gezet. Sterkte bij de tandarts maar gelukkig ook nog iets leuks om naar uit te kijken.

Koffieclub.

 Gisteren heb ik  s' middags een wandeling in de harde wind gemaakt dat was niet alleen een fysieke uitdaging, alles bij elkaar heb ik een uur gelopen, het was ook een mentale training die me moest voorbereiden  op deelname aan de avondvierdaagse. De wind werkte als een natuurlijke weerstand, waardoor m'n beenspieren harder moesten werken en die spieren heb ik nodig omdat er over twee weken hier in de wijk, dus speciaal voor deze wijk een avondvierdaagse georganiseerd wordt.  Men kan kiezen tussen drie en zes kilometer maar die drie is eigenlijk bedoeld voor mensen die slecht ter been zijn en kinderen. Dat zou dus zes kilometer moeten worden🤔  Een aantal leden van de dinsdagochtend koffieclub gaan daar aan mee doen en toen werd me gevraagd of ik ook mee  wilde lopen.

Er worden wel vaker dingen door de koffieclub georganiseerd en ik doe daar eigenlijk nooit aan mee, ik vind 1x in de week koffie drinken wel genoeg maar omdat het de laatste tijd best wel redelijk goed gaat met m'n lies loop ik er over te denken om nu maar eens wél mee te doen want altijd maar nee zeggen is ook een beetje lullig.

 Maar dan moet ik wel weten of m'n lies dat vol houdt en dat heb ik gisteren dus even getest. Het resultaat was niet echt positief. ik moest na een half uur echt wel even rusten, gelukkig was er een buurthuis in de buurt😃 waar ik een kopje thee gedronken heb. En de rest van de dag heb ik ook niet veel meer gedaan. 

Het vervelende is dat m'n lies per dag verschillend is, soms de hele dag geen last en dan opeens weer wel. 

Ik denk dat ik me wel op ga geven voor de vierdaagse ( heb ik in ieder geval m'n goede wil getoond) en dan wel zie waar het schip strandt.

Ach ja, het zijn geen wereldproblemen,  maar het houdt een mens bezig.

Allemaal een hele goede dag 🙋‍♀️

Liften naar de hemel.

 

Afgelopen dagen een bijzonder boek gelezen wat ik maar met moeite weg kon leggen en waar ik ook een beetje van af moet kicken voordat ik aan een ander boek kan beginnen.

 De zestienjarige Quintin is net ontslagen uit een jeugdinrichting als hij weer de verkeerde afslag neemt. Zijn ouders zijn ten einde raad en sturen hem naar een afgelegen gebied in Canada, waar hij zich staande moet zien te houden in een streng religieuze gemeenschap. De tijd lijkt hier al enige decennia stil te hebben gestaan, en de genegenheid en sturing waarnaar Quintin snakt zijn ver te zoeken. Zijn liefdeloze gastgezin ziet in hem vooral een gratis huishoudelijke hulp en de boer aan wie hij wordt uitbesteed ziet het als zijn taak om Quintin, met harde hand, weer op het rechte pad te krijgen.

Ondanks de barre omstandigheden blijft Quintin met een open blik naar de wereld kijken. Hij geniet van het ruige land en sluit onverwachte vriendschappen: met een peuter, een kalfje en een dakloze indiaan. En dan is er Mike, een domineeszoon in wie hij een gelijkgestemde vindt. Zal zijn Canada-avontuur een ommekeer betekenen voor de jongen die niet deugen wil of wordt hij opnieuw getraumatiseerd?

Als ik naar de omslag kijk schieten de tranen me weer in de ogen maar ik moest soms ook lachen en ik vond het soms heel ongemakkelijk om door te lezen.

Zoals ik al zei: een bijzonder boek.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Fietstochtje.

 Gisteren even de natuur in gefietst.

                                         Let op het haasje op de voorgrond.

Althans dat was de bedoeling maar het nam een onverwachte wending!  Wegwerkzaamheden (en omdat ik niet goed op de borden had gelet)  brachten me flink eind van mijn pad af en voor ik het wist, reed ik door onbekende straatjes en fietspaden die ik nog nooit eerder had gezien. Want ze zijn niet alleen met de snelwegen bezig maar overal worden wegen opgeknapt, bruggen vernieuwd en rotondes aangelegd. enz.  Maar dit is een uitzicht wat ik liever niet zie als ik in de natuur wil fietsen.

Uiteindelijk ben ik wel weer op de goeie weg gekomen, maar het dorp waar ik eigenlijk naar op weg was heb ik nooit bereikt en het was de bedoeling om in dit dorp wat te eten maar dat is dus niet gelukt. 

Toen ik bijna 25 kilometer gefietst had en geen ander restaurantje was tegen gekomen ( het enige restaurantje wat ik zag was gesloten omdat de weg was opgebroken)  heb ik maar vlak bij huis een lekker broodje gekocht en dat op m'n eigen terras opgegeten. Ook goed.

Vandaag wordt er niks ondernomen want te warm.

Allemaal een hele goede dag.🙋

Johmar, ik ben het helemaal met je eens wat betreft het feest op de Ring A 10 in Amsterdam. Welke idioot dat heeft goedgekeurd moet onmiddellijk ontslagen worden, kijk, ik snap dat je een feestje wil geven als je stad 750 jaar bestaat maar het streven moet dan toch zijn dat dat een feestje voor álle Amsterdammers is en lang niet alle Mokumers houden van festival toestanden. Organiseer dan verschillende evenementen en op meerdere plekken op verschillende data zodat iederéén er van kan genieten en dan hebben ook de mensen die er verder niets mee te maken hebben er geen last van. Dan heb ik het nog niet eens over de miljoenen die het gaat kosten, daar zijn toch wel nuttiger dingen mee te doen denk ik. Dat het nou net een hele hete dag wordt heeft natuurlijk niemand kunnen voorzien, ik heb nu al medelijden met de artiesten die daar moeten optreden en de mensen die hun werk daar moeten doen. We gaan het zien.

Warm.

 Ik zal blij zijn als we minstens een week verder in de tijd zijn. We worden hier continu gewaarschuwd dat er de komende tijd een extreme drukte komt rondom Amsterdam. Ik kan niks met de kinderen afspreken want die moeten allebei over de A 9 en die raakt vol met alle auto s die om moeten rijden vanwege werkzaamheden en festiviteiten en afgesloten wegen vanwege de NAVO top. 

Daar komt de hitte nog eens bij, leuk een feestje op een asfalt weg😏, Hoe verzin je het, dat vraagt om moeilijkheden. Ik met m'n zorgelijke hoofd zie allerlei problemen opdoemen.

Verder niet zoveel te melden. Geen zin om naar de markt te gaan maar wel even, voordat het echt warm wordt een eindje fietsen. Ben ik er toch even uit geweest. 

Allemaal een hele goed dag en ik laat zeker even weten hoe het met die begrafenispolis afloopt. 🙋

Berichtje.

Hier even een berichtje aan een hogere macht waar we met z'n allen gelukkig geen invloed op hebben en ik zeg gelukkig want anders zou er nog meer oorlog in de wereld zijn en die is er al genoeg. 

Lieve zon, we moeten praten. Begrijp me niet verkeerd — een beetje vitamine D op z’n tijd is best fijn. Maar dit? Deze eindeloze parade van blauwe luchten, stralende hitte, en die felle lichtstralen die me elke ochtend bruut wakker maken, je schijnt precies recht in m'n ogen door het badkamerraam als ik nog een beetje slaapdronken een plas ga doen.… dit is gewoon niet leuk meer. Ik mis de regen of in ieder geval de grijze luchten. Ik mis het om lekker onder een dekentje  een mooi boek te lezen of een spannende film te kijken, zonder me schuldig te voelen. Geef mij maar een melancholisch wolkendek, de regen mag dan wel weg blijven maar gewoon af en toe een grijze lucht zou fijn zijn.  Alvast bedankt.

Dit is natuurlijk nogal overtrokken maar soms denk ik wel eens: een tandje minder mag nu wel weer en dan schijnt het in het weekend weer erger te worden. Ik kan echt niet tegen die hitte, raak er lam geslagen van, dat wordt dus dan maar weer gewoon uit zitten.

Maar ook dat komt wel weer goed 🙋

Mevr. Niekje, bedankt voor de tip wat de lettergrootte betreft. Gelukt.

Tom Hanks.

Ik heb al antwoord gekregen van de verzekeringsmaatschappij,  ze kennen de polisnummers en willen nu allerlei documenten hebben zoals overlijdensakte, mijn identiteitsbewijs én m'n bankrekeningnummer dus misschien gaat het toch wel goed komen. 

Zoals een paar van jullie al zeiden  is het boek een N MAN DIE OVE HEET een boek wat op Missy lijkt. ik heb het boek niet gelezen maar ik heb de film gezien, oorspronkelijk een Zweedse film ik heb de Engelse versie gezien met Tom Hanks. Ik vond het een leuke film maar een beetje voorspelbaar; een knorrige oudere man die niets van z'n buren wil weten maar toch tegen wil en dank bij de buurt wordt betrokken en daar uiteindelijk heel gelukkig van wordt ook al laat hij dat niet merken. Even heel kort samen gevat. Maar wel vermakelijk. 

Het is mooi weer, een beetje heiig. Straks komt dochter op de koffie, gezellig.

Allemaal een goede en ook gezellige dag 🙋‍♀️

Zo vervelend die lettergrootte blijft maar verspringen😡 en aangezien ik niet blind kan typen kom ik er steeds te laat achter.

Verzekeringen.

 

Hebben jullie verstand van verzekeringen?  Ik vond gisteren tijdens het opruimen van administratie ( ik ben nog zo ouderwets om alles op papier te willen hebben en keurig in mappen) een hele oude levensverzekering van mijn man, door zijn ouders afgesloten toen hij geboren werd, in 1940. Toen kwamen ze denk ik de premie nog aan huis ophalen want er zaten nog boekjes bij waarin keurig was opgeschreven dat er betaald was. Toen we gingen trouwen in 1966 is het aan hemzelf overgedragen en hebben we nog een tijdje zelf de premie betaald. tot het premievrij werd. Dit speelde zich dus allemaal af in het gulden tijdperk.

Na wat googlen bleek, tot m'n verbazing, dat de firma: de Onderlinge s'Gravenhage, nog bestaat. Ik  was het helemaal vergeten dat die papieren nog ergens helemaal achterin een map zaten en heb er dus ook niets mee gedaan  toen mijn man overleed, kan me ook niet herinneren dat we daar ooit een uitkering van hebben gehad.

Ik heb ze een mailtje gestuurd met alle gegevens, ik ben heel benieuwd of die polis nog geldig is. Kan zoiets verjaren? Ik hoop van niet, laat het schip met geld maar binnenkomen.🤣🤣🤣

Het is hier weer stralend blauw, Allemaal een hele goede dag.🙋‍♀️

Missy.

 

Weer een boek wat ik met veel plezier gelezen heb. Het gaat over een vrouw die in een groot huis in Londen woont.

Een tweede kans voor Missy van Beth Morrey gaat over de negenenzeventigjarige Missy Carmichael. Missy’s wereld is tegenwoordig heel klein. Ze heeft verdriet omdat ze nauwelijks nog contact heeft met haar familie. Haar huis is doodstil, op het geluid van de radio en het tikken van de klok na. Missy is een mopperkont geworden en ze weet dat ze haar eenzaamheid alleen maar aan zichzelf te danken heeft. Ze verdient ook niet beter, denkt ze, na wat ze gedaan heeft.

Dan ontmoet ze in het park per toeval twee heel verschillende vrouwen en neemt haar leven een onverwachte wending. Er wacht een heel nieuw leven op Missy, maar dan moet ze wel moedig genoeg zijn om haar kansen te grijpen. Is ze met haar negenenzeventig jaar te oud voor een tweede kans?

Een tweede kans voor Missy is een roman die doorspekt is met liefde, verlies en eenzaamheid, maar vooral met hoop. Het is een aangrijpend ‘coming of old age’-verhaal waarin gewone dagen bijzonder worden door de kracht van vriendschap, saamhorigheid en vergiffenis voor jezelf, op welke leeftijd dan ook. Een tweede kans voor Missy van Beth Morrey is het hoopvolste debuut 

Ik vond het heel fijn om eens een boek te lezen dat over een oudere vrouw ging en ik herkende er wel dingen in. Ik moest soms ook heel soms even aan jouw denken Anna Lines, jij woont toch ook in een groot huis in Londen?

Allemaal een hele goede dag, het is hier weer een strak blauwe lucht.🙋‍♀️

 Lot:  fijn dat je weer thuis bent, mijn dochter gebruikte zo'n vliegtuigkussentje toen ze een tijdje op haar rug moest slapen, dat voorkomt ook dat je in je slaap gaat liggen draaien. Rustig aan maar.

 

Temperatuur.

Het viel me gisteren op dat ik temperatuur zo verschillend ervaar. Gisteren was het 23 graden in huis en ik dacht: o, lekker koel hier, terwijl als het in de winter 23 graden in de kamer is ik het veel  te heet zou vinden en onmiddelijk de thermostaatknop lager zou zetten. Grappig. 

Maar ik ben wel heel blij dat de hitte weer voorbij is.

Voor vandaag geen plannen, in de tuin is alles gesnoeid wat er gesnoeid moest worden dus daar ook niets te doen, misschien alleen wat onkruid weghalen, dus helemaal vrij om te fietsen of te wandelen.

Verder zijn er nog wel wat ergernissen over wat ik in de krant lees of wat ik op de televisie zie maar ach, geen negativiteit vandaag, de wereld is al negatief genoeg. 

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Macula.

 Vandaag niet zoveel te melden. 

Het bezoek aan de oogkliniek met Tante Truus gisteren verliep voorspoedig ondanks dat we veel moesten wachten, want de een doet de test, dan weer wachten tot de volgende tijd heeft om de scan te maken dan weer wachten tot de volgende tijd heeft om de verdoving te doen dan weer wachten tot de dokter tijd heeft om de prik te geven maar die dokter was druk dus tegen de tijd dat zij er aan toe was moest er een extra verdovings druppeltje in het oog en na de prik konden we eindelijk naar huis. Tante Truus heeft Macula, daar is een droge en een natte versie van ik weet niet precies wat Truus heeft  maar ze was in een goede bui en zoals gezegd  verliep alles rustig.

Ik was er wel de hele middag mee zoet maar vooruit maar. 

Vandaag wordt het erg warm dus ik zit nog te twijfelen of ik naar de markt zal gaan, ik ben aan blouse/ jasje begonnen en heb knopen nodig en ik zoek nog een beetje lang donkerblauw t shirt maar dat heeft allemaal geen haast. 

We gaan het zien.

Lot ik hoop dat je een beetje geslapen hebt en dat je snel weer naar huis mag. Groetjes.

Allemaal een hele goede dag.🙋‍♀️

Gisteren en vandaag.

 

Nog even over de keuken apparatuur. Ik denk dat ik ook eerst naar de plaatselijke winkel ga, maar hopen dat ik daar iets naar m'n zin kan vinden wat ook nog past. Maar voorlopig red ik me nog wel met twee kookplaten. Ik heb natuurlijk ook al in de gebruiksaanwijzing gekeken maar  daar staan een heleboel problemen die voor kunnen komen maar daar staat deze  natuurlijk niet bij. 

Maar dit soort dingen komen altijd in drieën want nu doet m'n computer ook raar, ik kan m'n mail niet meer openen. Ook al weer zo'n probleem die niet meteen om een oplossing vraagt want ik heb natuurlijk ook nog een tablet en een telefoon. 

Leuk hoor al die technieken van tegenwoordig maar hoe deden we dat vroeger toch? 

Verder heb ik me gisteren, voordat de hitte los gaat barsten, druk gemaakt in huis, ik kan n.l. heel lang de kantjes er van af lopen en dan opeens de geest krijgen, bed verschonen, boven verdieping  stofzuigen, badkamer schoonmaken, ramen lappen enz. Daarna heb ik nog een boswandeling gemaakt omdat het zulk lekker weer was en eenmaal weer thuis was ik op en heb gewoon twee uur op de bank liggen slapen.

Vanmiddag ga ik met Tante Truus naar de oogkliniek en daarna ga ik rustig aan  doen want ik kan heel slecht tegen hitte.

Allemaal een hele goede dag 🙋‍♀️

Het dipje.

En dan nu het dipje. Is het een dipje of een dip? Dat is natuurlijk maar net van welke kant je het bekijkt. Woon je in een oorlogsgebied dan zul je zeggen: 'mens maak je niet druk, je gaat er niet dood van'  Woon je in een rijk land en ben je gewend aan allerlei luxe of heb je een groot gezin dan zul je zeggen: 'wát lástig daar moet zo gauw mogelijk iets aan gedaan worden.

Wat is er gebeurd? De helft van m'n inductie kookplaat heeft het begeven. Ik was gewoon water aan het koken en opeens stopte die er mee, de twee platen aan de rechterkant doen niks meer, de twee aan de linkerkant doen het wel dus ik kan nog koken, dus dipje, dat wordt anders als zij het ook op gaan geven dan wordt het een dip. Die kookplaat is pas tien jaar oud dus de vraag is nu: repareren of een nieuwe kopen. 

M'n oven doet het ook al een tijdje niet goed meer, het deurtje ( inmiddels de derde) beslaat steeds door het condens tussen de ruitjes en het klokje werkt ook niet meer. 

Dus ik denk dat ik maar eens naar een winkel moet, maar welke? Een grote keten of de plaatselijke winkelier, kleiner winkeltje dus minder keus. 

Keuzes, keuzes, keuzes. 

Zó geen zin in. Het zijn inbouw apparaten dus gaat dat nog problemen opleveren? En ik heb net een matras gekocht dus dan gaat dit m'n spaarpotje geen goed doen. Maar ja.......

Nou ja, ik zit nog niet helemaal onthand en dan komt er vanzelf wel een moment dat ik denk: en nú ga ik het doen.

Allemaal een hele goede dag, het is hier zonnig.🙋‍♀️

Art Zuid.

 Gisteren een leuke dag gehad met later op de middag een dipje maar daarover later meer, eerst het leuke nieuws. We gingen dus naar Art Zuid, de pijn in m'n been was minder na een paar paracetamol en verder hielp de afleiding ook heel goed. We hebben een hoop leuke en mooie dingen gezien.

Elke bol is een gezichtje.

Hier zie ik eigenlijk ook wel een gezichtje in.

In deze doorkijkjes  zie je nog andere  kunstwerken.

Bij deze openstaande deur hebben we vreselijk gelachen. Toen we aan kwamen aanlopen zei m'n dochter:

 'dat is toch geen kunst? Dat is gewoon een wc deur van iemand die hier woont en die aan het verbouwen is en geen zin heeft om hem af te voeren'. 

'ja waarschijnlijk dacht hij: ik zet hem er gewoon bij net alsof hij bij de tentoonstelling hoort'.

Hij bleek er echt wel bij te horen want hij was van staal gemaakt. Niemand heeft een stalen wc deur.

Het was allemaal heel mooi aangelegd met diverse mooie perken.

 Moe maar voldaan gingen we weer naar huis.

Het was leuk !

Allemaal een hele goede dag.🙋

Anna Lines, wat sneu dat je zuster niet op bezoek  kan komen. Hopelijk gaat het later in de week wel lukken. 

Anneke: je schreef in een reactie dat de "zorg" niet voor jou bepaalt op wie je gaat stemmen, welk onderwerp vind jij belangrijk?

Gemoedsrust.

 Gisteren las ik iets waar ik even een tijdje over na moest denken;

Gemoedsrust vraagt om een zekere mate van meedogenloosheid, en een gebrek aan verbeeldingskracht. Want het is niet genoeg om vrede te hebben met je eigen lot, je moet je ook geen zorgen maken om het lot van een ander. Zodra je daar mee begint is het hek van de dam.

Klopt dat nou of niet? 

Vanmiddag ga ik met m'n dochter Art Zuid bekijken, een beeldenroute  in Amsterdam Zuid en daarna blijft ze eten dus helemaal leuk maar vanmorgen stond ik op met pijn in m'n been, hopelijk wordt dat minder. Nu eerst even het eten voor bereiden.

Allemaal een hele goede dag 🙋‍♀️

Boek.

 

Afgelopen week dit boek met veel plezier gelezen. Echt zo'n ouderwetse thriller. 

De 34-jarige Ellis is op weg naar Nederland als ze instort en op de spoedeisende hulp van een Frans ziekenhuis terechtkomt. Het is er chaotisch en overvol, en Ellis is helemaal alleen. Gelukkig ontfermt kamergenote Sophie zich liefdevol over haar. Als Ellis uit het ziekenhuis ontslagen wordt, biedt Sophie zelfs aan haar bij haar thuis te verplegen. Maar Sophies beweegredenen zijn niet zuiver. Ellis komt terecht in een nachtmerrieachtige rollercoaster waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt.

Als je van thrillers houdt is dit een echte aanrader.

Het is hier grijs en regenachtig dus dat wordt binnen vertier zoeken.

Allemaal een hele goede dag.🙋

De politiek.

 Voor wie niet in politiek geïnteresseerd is wordt dit een saai stukje en kan misschien maar beter stoppen met lezen.

Want de grote vraag is nu natuurlijk: op wie moet ik gaan stemmen?

Gisteren had ik opeens zin om me daar eens in te verdiepen want ik vind dat je op de televisie alleen maar een hoop loze kreten hoort. Ik heb van de vier grootste partijen ( ik denk dat het CDA wel eens groot kan gaan worden) eens uitgezocht hoe zij b.v. over de zorg denken, om maar eens een  onderwerp onder loep te nemen.

Ik heb hun standpunten gelezen en zal proberen om in het kort weer te geven wat zij er van vinden.

VVD: 

De juiste zorg, op tijd en voor iedereen betaalbaar. Door het tekort aan personeel de zorg slimmer organiseren door b/v grondige vermindering van de administratie maar ook door nieuwe ( digitale) middelen te gebruiken. Patiënten in overleg met zorgverlener zelf te laten beslissen over een passende behandeling, dit zal leiden tot minder onnodige ingrepen. Meer hofjes en ouderwoningen. Het bevorderen van sport en beweging voor jongeren en ouderen.

PVDA/GROENLINKS.

Wij ondersteunen de regionale zorginstellingen zodat de zorg nooit ver weg is. Wij zorgen voor meer regie over de zorgverzekeraars zodat het geen verdien model wordt. We zorgen dat dat de zorg weer betaalbaar wordt door het eigen risico af te schaffen en de zorgpremie te verlagen en willen de mondzorg, de fysiotherapie en de anticonceptie weer terug in het basis pakket. we vullen het personeelstekort door te investeren in opleidingen en salaris.

PVV;

Zorgstelsel behouden en de marktwerking uit de zorg halen. Eigen risico afschaffen. Tandarts terug in het basispakket. Minder administratie in de zorg. wegwerken van het personeelstekort. Verzorgingshuizen terug en meer ouderwoningen.

CDA:

 De zorg moet bereikbaar en betaalbaar zijn. Wij organiseren zorg dichtbij huis. Het eigen risico blijft gelijk en geen verhogingen van eigen betalingen. De zorgsector blijft grotendeels non profit. Meer generatiewoningen en meer plekken in verzorgingshuizen. Wij investeren in sport en bewegen.

Wat valt op? Eigenlijk willen ze allemaal hetzelfde, het enige verschil is dat de een het eigen risico wil afschaffen en een ander wil het gelijk houden.

Wat mij opviel toen ik het allemaal eens door zat te lezen is dat de PVDA/GROENLINKS wel heel veel wil maar is dat ook realistisch? want waar halen ze al dat  geld vandaan? Dat de VVD hele lange verhalen, een hoop bla bla, op hun side hebben staan en dat de PVV heel kort van stof was. Wat verder nog opviel was dat ze allemaal precies weten wat ze willen maar dat nergens staat hoe ze dat gaan realiseren en betalen.

Het zal wel weer gaan zoals altijd: koeien met gouden horens beloven en later héél veel water bij de wijn doen.

Een prettige dag allemaal.🙋‍♀️

Tijd.

Het is grappig maar ik merk steeds meer dat er voor alles een tijd is, een moment is. Je hebt van alles in je hoofd, dingen die je moet/ wil doen en die je om allerlei redenen niet doet en maar blijft uitstellen terwijl je wel het gevoel hebt dat je ze zou moeten doen.

Zo had ik al maanden in m'n hoofd dat ik een nieuwe matras wilde maar dat vind ik een rot klus want hoe kies je een goede matras? 

Gistermiddag kreeg ik opeens de geest: nú ga ik een matras kopen. Gelukkig is er een beddenwinkel op fietsafstand, ben er heen gefietst en ook meteen zonder aarzelen naar binnen gestapt en werd gelukkig ook meteen geholpen door een hele vriendelijke verkoper, zodat ik geen tijd had om weer te gaan twijfelen.

En nu heb ik een nieuwe matras én een hoofdkussen besteld. Nadat ik natuurlijk op verschillende matrassen ben gaan liggen en nadat de verkoper alles duidelijk had uitgelegd. 

Nu geduld hebben want 6 tot 8 weken levertijd.

En dan maar hopen dat het ook zo lekker ligt als gehoopt. 

Er staan nu nog twee dingen op m'n lijstje die wachten tot dé tijd daar ook voor is aangebroken. Meer daarover als het zo ver is. 

Straks eerst met een mevr. mee die naar de geriater moet en daarna naar de pedicure, ik dus, heerlijk vind ik dat altijd, dan krijg ik weer lekkere gladde voetjes. 

Allemaal en hele goede dag. 🙋

Anoniem: Ja, inderdaad zouden onze bestuurders misschien eerst eens wat ouder moeten worden en wat meer levenservaring moeten opdoen. Misschien zouden ze ook eens wat minder moeten verdienen zodat ze zelf kunnen voelen hoe het is om niet alles, zoals zorghulp, in te kunnen kopen, én misschien zouden ze eens een paar dagen moeten meelopen in een zieken- of verpleeghuis. Zij kunnen voor hun hulpbehoevende ouders particuliere hulp inschakelen of ze naar een particulier huis verhuizen. Dat is toch een hele andere situatie dan wanneer je van de wijkzorg afhankelijk bent. Misschien gaan ze al die verzorgenden dan eens beter betalen.

Bah, wat een zuur stukje. Zó geen zin in.

Wat leuk al die reacties op de politiek😃 ik ga er nog wel eens op terug komen.

Tja........

Tja, en nu is het kabinet gevallen, ik kan er geen zinnig woord over zeggen, alleen maar dat we nu de hele zomer die verkiezing campagnes gaan zien. En de grote vraag is natuurlijk op wie moet je gaan stemmen. Ze hebben allemaal hun vóór en hun tegen.

Gisteravond zag ik Henri Bontenbal van het CDA en dat vond ik wel een sympathieke, bevlogen man maar of die nou de wijsheid in pacht heeft? 

Ik heb gisteren wel veel naar praat programma's gekeken en naar interviews en ik zag Dylan Yesilgoz heel vaak langs komen en het viel me op dat ze overal de zelfde woorden gebruikte.

En wat ze nou allemaal precies willen? dat gaan de de komende maanden horen. 

Het is hier een beetje grijs, regenachtig weer en dat vind ik eigenlijk wel lekker, goed voor de tuin waar ik inmiddels de derde struik/heg heb gesnoeid, nog 1 te gaan, en wat bloeiend, klein spul heb geplant.

Allemaal een hele goede dag.🙋

P.s dit is precies wat ik in m'n hoofd heb zitten.

Als je haar maar goed zit.

Mijn hemel wat is het toch een zooitje in Nederland en in de hele wereld, toen ik vanmorgen op m'n nuchtere maag de krant van de deurmat pakte was dit het eerste wat ik zag:

Ik kan er gewoon pijn in m'n maag van krijgen. Waar zijn we als volwassen mensen toch mee bezig? Zoveel knappe koppen in dit land maar het blijft maar gelazer, ik word er misselijk van. Niet alleen in Nederland, de hele wereld lijkt wel gek geworden. 

Maar niet teveel over nadenken, ik ben niet depressief of zo hoor maar ik hou m'n hart vast voor m'n kind's kinderen.

Om mezelf af te leiden en voor de vrolijke noot in dit verhaal; heb ik tussen de bedrijven door maar een sweatvest gemaakt ( mocht de verwarming uitvallen zit ik er in ieder geval warmpjes bij 😂😂😂) Het is een voor mij vrij wild dessin maar ja, het is weer eens wat anders.  Laten we maar eens gek doen.

Het is best wel dikke stof, aan de binnenkant wollig, dus lekker warm, kan bij de warme wollen wintertrui die ik laatst heb laten zien, dus laat de winter maar komen😂😂😂

Even over het blogje van gisteren, ik heb mezelf in deze situatie gebracht, ik heb dingen beloofd waar ik nu tegen op zie, maar ja... ik heb het beloofd en mensen komen in de problemen als ik me niet aan m'n beloftes houdt.  Dus ja.......

Ik zeg gewoon te snel "ja" als mensen hulp nodig hebben, dat heb ik inmiddels wel geleerd: niet meteen in de hulp stand schieten. Aan de andere kant: ik kán nog hulp geven omdat ik nog die mogelijkheden heb en mensen zonder kinderen hebben soms écht hulp nodig ik voel me daar dan ook een beetje toe verplicht. Maar ik begin daar nu wel anders over te denken, op je 78ste mag je het ook wel wat rustiger aan gaan doen.

 Je hoeft niet al het leed van de wereld op je schouders te nemen.

De "verplichtingen" die ik nu nog heb zijn eindig maar het is onduidelijk hoe lang nog. 

Raad van anderen heeft niet zo veel zin want iedereen is anders en denkt ook anders over dingen en alle eventuele oplossingen heb ik zelf ook al bedacht. 

Goed, genoeg daarover, het komt allemaal wel goed. 

Dus ja.....Alweer geen vrolijk blogje.

Allemaal een hele goede dag, ik ga straks naar de kapper,  daar knapt een mens van op. Als je haar maar goed zit.🙋

Wolk.

Wat je niet kunt veranderen moet je accepteren.

Deze spreuk hangt op m'n prikbord in de keuken.

Vandaag even geen inspiratie om een gezellig verhaaltje te schrijven. Er zit me al een hele tijd iets dwars en van welke kant ik het ook bekijk, ik kan er niks aan veranderen, Soms zijn er van die dingen in het leven die je keer op keer laten zuchten, maar waar je simpelweg niets  aan kunt doen. Ze blijven bestaan, als een soort donkere wolk die altijd op de achtergrond met je mee gaat.

Ik ga hier niet uitleggen waar het allemaal over gaat, dat zou veel te ver voeren, ik zal het moeten accepteren en er van leren dat ik  niet nog een keer in deze situatie terecht kom.

Dusssssss......... Dat was het voor vandaag. 

Allemaal een goede dag 🙋

Johmar, wel fijn dat je dochter wel contact heeft met haar half broer, heeft hij dezelfde ervaring met zijn vader als jouw dochter?

Praat.

 Ik vind dat we toch wel hele leuke koeien hebben rond lopen hier, ha, ha.

Even terug komen op de film waar ik het gisteren over had; Zoals Bertiebo in een reactie al zei: het is zeker een film die in je hoofd blijft zitten, dus toch wel aan te raden maar ik vind  dat ik er ook wel iets van heb geleerd, weer, want tijdens de film bleven de wijze woorden van m'n psychologie docent maar door m'n hoofd spelen; GEWOON DOEN! PRAAT! Niet perse alleen in moeilijke omstandigheden zoals in de film met familieleden maar ook als je gewoon op de bus staat te te wachten, b.v. 

Daar had ik donderdag nog een mooi voorbeeld van, toen ik na de bioscoop op de tram zat te wachten, kwam ik per toeval naast een mevr. te zitten die in dezelfde straat als ik bleek te wonen, zij herkende mij en zei me gedag, ( ik loop heel vaak door de straat) ik had nog nooit een woord met die mevr. gewisseld, ze leeft erg teruggetrokken, altijd alle luxaflex dicht, nooit eens in haar voortuintje prutten, niet aan de buurt barbecue mee doen enz. Maar als je zo zit te wachten en je zegt niks is dat ook een beetje stom dus ik vertelde maar dat ik naar de film was geweest enz. In het begin verliep het gesprek nog een beetje stroef maar tijdens de rit naar huis kwam ze helemaal los en vertelde allemaal dingen over zichzelf, toen we in onze straat aankwamen waren we eigenlijk nog niet uitgepraat. 

Waarom vertel ik dit allemaal? Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet.

Misschien omdat er in die film niet gepraat werd en hoe pijnlijk dat is.

Allemaal een hele goede dag.🙋‍♀️

Johmar, wat vreselijk sneu voor je dochter, ze wordt dus eigenlijk steeds afgewezen door haar vader en dat is heel erg voor een kind. Je snapt zo'n man niet, hij weet niet wat hij mist.