Bezoek.

 Gisteren kreeg ik  toch bezoek. Ik schrok er een beetje van maar hij stond onverwacht voor de deur, ik zei nog tegen hem:

" joh , je mag hier helemaal niet zijn, ik heb corona"

Hij keek me met z'n kleine een beetje priemende ogen aan alsof hij dacht: mens wat bazel je nou? Corona? Wat heb ik daar mee te maken?

Ik dacht nog: o, ben jij er zo één, ben jij een wappie.

" maar ik heb Corona, ik ben  BESMETTELIJK!"

Toen deed hij wel een paar stapjes achteruit.

En toen dacht ik: nou ja, het is ook wel gezellig, bezoek, hij buiten en ik binnen. Moet kunnen. Ik moest meteen aan die taferelen denken in het begin van de Coronatijd toen iedereen bij verpleeghuizen naar elkaar ging staan zwaaien.

Nou ja, zwaaien deed ik dan niet maar ik bood hem wel een kopje koffie aan, dat wilde hij niet, thee dan? Ook niet. 

Maar langzamerhand werd het een beetje ongemakkelijk, hij zei  niet zoveel, stond daar maar een beetje te staan en om zich heen te kijken. 

Toen heb ik hem maar een boterham gegeven, die wilde hij wel, die at hij ook meteen op en toen hij hem op had ging hij ook meteen weer weg.

Nou ja,  ook goed, het is altijd al een vreemde vogel geweest.

🤣🤣🤣🤣Flaauuwwww

Allemaal een hele goede, gezellige dag.🙋‍♀️