Gistermiddag heb ik m'n ogen uit zitten kijken. Ik was op bezoek bij een buurvrouw die in een revalidatiecentrum zit omdat ze haar heup heeft gebroken toen ze de wc aan het stofzuigen was. ( ja, ja, een ongeluk zit een in klein hoekje) Een verkeerde stap achteruit en hup daar lag ze. Zó sneu. 84, reuma, Parkinson en doof en nu dus ook nog een gebroken heup.
Maar goed, waarom keek ik m'n ogen uit? We gingen naar beneden naar de recreatiezaal want daar werd een Italiaanse middag gehouden. We waren ruim op tijd dus ik had alle gelegenheid om het allemaal te bekijken. Het liep storm, de ruimte was bijna te klein. Wat zie je dan een ellende langs komen want mensen uit een nabijgelegen verpleeghuis werden ook opgehaald, die mochten ook komen.
Als je dat zo ziet dan mag je écht God op je blote knieën danken dat je zelf nog een beetje goed ter been bent en nog redelijk na kunt denken.
Ik heb ook met verbazing zitten kijken naar hoeveel mensen druk zijn met het iedereen naar de zin te maken, een goed plekje zoeken, lekker een Italiaans ijsje voor ze halen enz. Die mensen zijn echt goud waard.
Verder was het programma niet zo bijzonder, een zangeres die Italiaanse liedjes zong met een pianist en ze zaten er allebei nog wel eens een keertje naast maar dat geeft helemaal niks, ze deden hun best en ik vind het echt geweldig dat er mensen zijn die er tijd in willen steken om dat soort dingen te organiseren.
Af en toe voel ik me wel eens schuldig dat ik niet wat meer vrijwilligerswerk doe maar toen ik dat laatst tegen m'n dochtere zei antwoordde ze: 'je gaat toch met tante Truus mee naar de dokter, je gaat toch op de koffie bij een mevr. die weinig de deur uitkomt en daarbij; je hebt al genoeg gemantelzorgd in je leven dus het is wel goed zo hoor'. Toen dacht ik: misschien heeft ze ook wel gelijk.
Afijn, Vandaag even naar de markt, niet echt iets nodig maar je weet maar nooit waar je tegenaan loopt en ik wil even naar de boekwinkel want ik heb een tip gekregen over een boek wat ik misschien wel wil kopen.
Allemaal een hele fijne dag. 🙋
Francien, politiek is sowieso een onderwerp dat je op verjaardagen maar het beste kunt vermijden. Ik moest lachen omdat je zei dat je altijd lekker kleding in maat 40 koopt omdat dat lekker ruim zit. Die luxe had ik vroeger ook maar helaas is er bij mij in de loop der jaren steeds iets bij gekomen, als ik nu ruime kleding wil kopen dan verval ik in XL en dat koop ik dan ook want ik vind niets vervelender dan knellende kleren.
Lot, hemdjurken dragen zó lekker, ik heb er verschillende, lange en korte. Ik ben niet echt een broekenmens ik vind ze vaak te strak zitten, in de zomer draag ik het liefst een rok of zo'n dunne slobberbroek.
Prachtig dat zoveel mensen hun best doen om het anderen naar de zin te maken!
BeantwoordenVerwijderenIk ben met 2 jurken geslaagd een zwarte hemdjurk en een donkerblauwe van struktuurstof en een aangerimpelde strook onderaan.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook heel veel bewondering voor de mensen die vrijwilligerswerk doen. En ik ben het met je dochter eens, je doet ook wat voor anderen en je hebt lang voor je man gezorgd. Je mag ook gewoon dingen voor jezelf doen Ella! Ik denk dat ik later wel iets zal gaan doen, wat weet ik nu nog niet. Wat ik wel weet is dat het niet iets met pubers of jong volwassenen is, dat is nu mijn werk. Maar iets met hele kleintjes of juist ouderen...voorlezen bijvoorbeeld, of naar buiten gaan om te spelen of een rolstoel te duwen zou ik denk ik wel leuk vinden.
BeantwoordenVerwijderen