Ja, ik laat nog steeds m'n haar verven en ik denk dat ik dat ook tot m'n dood blijf doen, m'n haar lijdt er zo te zien niet onder en ik voel me er beter bij als ik in de spiegel kijk. Bovendien is de kapster, omdat ik daar al ruim 20 jaar kom, een soort vriendin geworden net zoals de pedicure waar ik gisteren was. Ja, heel droevig, Hij 70 en zij net 60 geworden en dan in 1 klap je man kwijt, hij lag dood in bed. Een acute hartstilstand waar hij zelf waarschijnlijk niets van heeft gemerkt. Daar wordt je dan even stil van.
Afijn, nu aankleden en weg, ook geen tijd voor oefeningen.
De lucht is hier heel grijs maar toch allemaal een hele goede dag. 🙋
Vannacht ook lang wakker gelegen van de herrie van de regen, een regenpijp was aan het geluid maken, soort gebubbel en getik naast de dakkapel van de slaapkamer. En door het gesjouw gisteren van alle tassen en koelbozen in de auto, uit de auto, in huis en alles inruimen en had ook behoorlijk wat vlees dat ingevroren moest worden had en heb ik veel pijn in handen en rug. Linkerschouder had ik bewust ontzien en die doet gelukkig niet zoveel extra pijn.
BeantwoordenVerwijderenMaar wel weer lekker veel voorraad. Vandaag voor pre-operatieve bespreking naar ziekenhuis en daar bij de goedkope Nettorama nog wat groente, fruit en wat ik nog meer tegenkom halen, dan kan ik een dag of 10 zonder boodschappen doen na de staaroperatie. Man kan natuurlijk ook wat halen indien nodig maar die is bezig met een extra afsluiting vd tuin en dat heeft ook prioriteit
Bijzonder dat zo´n stille dood een zegen is voor degene die overlijd, omdat hem/haar lijden bespaart word, maar voor diegene die achterblijft ongelooflijk veel verdriet veroorzaakt. Johmar.
BeantwoordenVerwijderenJohmar heeft gelijk. Ik weet het uit ervaring. Wijlen mijn man was 75, op meerdere gebieden actief en bij de huisartsen praktijk een onbekende. Hij mankeerde nooit iets. We hadden een drukke week achter de rug en eindelijk had hij het huis even voor hemzelf. Oudste dochter en ik + kleindochtertje gingen winkelen (het was hun laatste dag in Londen) en later op de dag ging zij door naar een vriendin en ik zocht iets uit om te dragen voor een bruiloft dat weekend. En zo kwam ik bepakt en gezakt naar huis met in gedachten de zorg dat er nog gekookt moest worden voor 6 personen (jongste dochter zou een vriendin meebengen) Ik moest mezelf binnen laten want mijn man deed de deur niet open, wat ik vreemd vond. Ga de keuken in en daar zit hij ogenzichtelijk aan de niet afgeruimde tafel te slapen.
BeantwoordenVerwijderenEen gekookt ei had hij nog gegeten... Enfin, belde om hulp, legde hem met al mijn kracht op de vloer en begon met resuscitatie.
Medische hulp loopt binnen en neemt van me over. Na een kwartier werd ik gehaald met het nieuws dat hij was overleden. Ik ben de voortuin in gegaan en wachtte daar mijn dochters op en 2 agenten kwamen ook nog opdagen (dat is zo bij de dood van iemand die alleen sterft). Het duurde heel wat tijd voordat de werkelijkheid tot me door drong. Dat was pas nadat de brieven en kaarten en het b ezoek ophield. Natuurlijk is het verdriet enorm maar eveneens het
besef dat die man niet geleden heeft en we hem herinneren met een lach en een traan.