Gisteren een heerlijk relaxed dagje gehad, uiteindelijk zijn dochter en ik naar Artis gegaan. We wilden wel iets bekijken maar vanwege het mooie weer wilden we ook lekker buiten zijn dus dan was Artis een mooie middenweg.
Het was een beetje jammer dat ik niet zo lekker was opgestaan, last van m'n been ( waarschijnlijk toch weer overbelast door teveel werken in de tuin} maar ook een beetje misselijk, gewoon niet zo lekker maar ik wilde m'n dochter ook niet afzeggen, dus hup paracetamolletje en gaan met die banaan en in de loop van de middag trok het weer weg.
We hebben genoten want het is tegenwoordig meer een heel mooi park dan een dierentuin. Het is heel groen, de dieren hebben veel meer ruimte gekregen en hekwerken zitten vaak achter planten verscholen. Zo verscholen dat ze vaak niet te zien waren.😀
Je kunt er natuurlijk eindeloos over blijven discussiëren of dieren nog wel opgesloten moeten worden maar daar heb ik nu even geen zin in want ik ben nog moe want toen ik naar bed ging zag ik dat ik ruim 14000 stappen had gezet.
Vandaag alleen even naar een tuincentrum want ik heb een struik die onder de meeldauw zit, ik weet dat er een huis middeltje is van melk met water maar dat heb ik al eens geprobeerd en dat hielp niet dus er moet iets professioneels aangerukt worden en als dat ook niet helpt dan wordt ie kaal geknipt, eigen schuld had ie maar niet onder de troep moeten gaan zitten.
Dus ja, zo blijft een mens bezig.
Allemaal een hele goede zonovergoten dag.🙋
Twee jaar geleden hebben we wel het Groote museum bij Artis bezocht, ook heel leuk en leerzaam. Artis heb ik vroeger natuurlijk heel vaak bezocht met ouders en oma woonde op loopafstand, daar ging ik ook vaak mee met haar. Achteraf gezien was het natuurlijk heel zielig hoe de dieren toen gehouden werden.
BeantwoordenVerwijderenIn Artis ben ik nog nooit geweest. Wel in Burgers zoo, in Arnhem. Maar met de kleinkinderen ben ik er niet meer geweest. Wil niet meer.
BeantwoordenVerwijderenEn met de tuin ben ik streng. Elke dag een half uur tot drie kwartier. Na een half uur afmaken waar ik mee bezig ben. Maar het is me nu te warm. Ga volgende week wel verder.
Wij hadden twee lekkages. In allebei de badkamers. In het najaar is de beneden lekkage verholpen. Gisteren is de aannemer begonnen aan de boven lekkage. Ze hebben het gevonden. Na drie uur boren om een stuk muur te verwijderen. Een ongelukkige aanleg van een afvoerpijp bij de bouw. De pijp is al vervangen. Nu komen ze de rest nog herstellen. Het is een pak van mijn hart. Een lekkage kan je niet laten zitten. Ook niet in een badkamer die je niet gebruikt.
En ik ben weer tevreden met ons huis. En wil hier niet weg. Zie me al zitten op een appartementje. Op een balkon. Ik weet Ella, dat jij het wel zou willen. Maar de vrijheid die we hier hebben is me zeer lief.
Nu moet er in het najaar nog een boom worden verwijderd. Een waterlork. Daar hik ik dan ook weer tegen aan. Zo van, hoe moet dat dan? En je zult zien, als het gebeurd is, dat ik denk, heb ik daar tegen aan zitten hikken? Vroeger loste je de problemen fluitend op. Nu zit je er over te zuchten.
Vandaag dus geen aannemer over de vloer. Geen kleinkind. Woensdag is schoondochter vrij. Alleen even op de fiets een boodschap halen bij de groenteboer. En verder helemaal niets. Wat een leventje hè.
Vroeger zag je de problemen niet eens denk ik wel eens. Maar de herinneringen vervagen natuurlijk ook wel.
VerwijderenKan me herinneren dat we een weekend met vrienden weggingen en het mapje met geld op de bank thuis hadden laten liggen. Gelukkig was het hotel betaald en hadden de vrienden ruim geld bij zich. En we stonden eens op vliegveld zonder paspoorten, lagen ook nog thuis. Dat was op zich geen probleem, wel duur!
Nu controleer ik alles 3x keer en maak eerst ook lijstjes van wat moet en mee moet.
Ik zit hier ook te genieten van het mooie weer. Wat een geluksvogel ben ik met mijn enorme tuin. Met mijn gebroken schouder gaat het de goede kant uit. Heb eergisteren zelfs de (electrische)grasmachine de tuin in gesleept en ben heerlijk aan het maaien geweest.
VerwijderenOm op die gebroken schouder terug te komen moet ik uitleggen hoe het in de praktijk is gesteld met de "National Health Service", ingevoerd in 1948 en vrij op het punt van gebruik. Helaas financieel niet meer realistisch 70 jaar later..... Propvolle ziekenhuizen met bedden op de gang, tekort aan vast personeel, enorme wachttijden enz. Oudjes zoals ik krijgen gratis hun medicijnen, maar mijn tandarts is met pensioen en het is moeilijk om een vervanger te vinden. Enfin, schouder gebroken op 2 april, uren lang wachten op Eerste Hulp, naar huis met een draagzak. Rontgen op 3 april, afspraak 5 april met specialist die me aanraadde die draagzak niet meer te gebruiken. Physiotherapie? Dat zou geregeld worden maar, zoals ik wel verwachtte, gebeurde er weken lang niets. En wat doe je dus? Je gaat op eigen houtje wat regelen. Er is hier in de buurt een goede physio praktijk. Een schat van een jonge Griekse physio ging met me aan het werk en stuuurde me digitale oefeningen op die ik iedere dag deed. Inmiddels waren mijn oudste dochter en haar kinderen uit Spanje hier ook. Iedere dag dwong ze me ertoe de oefeningen te doen. Ze zijn inmiddels weer
weg maar we gaan digitaal samen verder Ze kan precies zien wat ik aan het doen ben.... Laat op de dag ontving ik van het ziekenhuis een brief met het strenge advies steeds de draagzak te gebruiken. Nou ja,.... Niet te geloven, ik slaap weer op mijn rechterkant, met een beetje pijn functioneer ik weer en ik rijd weer auto...
Intussen ontving ik een afspraak met de ziekenhuis physio voor 5 mei (dus meer dan een maand later). En er stond ook
nog bij dat ik de draagzak moest blijven dragen..... Wat doen mensen met beperkte middelen en/of een heilig geloof in de NHS? Die verpieteren.... Wat ik aan mijn behandeling betaal is ongeveer hetzelfde als een bezoek aan de kapper voor "wassen, knippen en drogen". Ik ben er nu 2 x geweest.
Om terug te komen op ziekteverzekeringen lees ik met interesse hoe het in Nederland gaat. Beslist beter dan hier, maar daar praat ik hier beter niet over. Vooral onder oudere mensen leeft nog steeds het geloof dat medische behandeling "gratis" moet zijn. Toen mijn man en ik jonger waren hadden we een prive verzekering, maar al naar gelang je ouder wordt, je inkomen vermindert en de premie hoger wordt moeten er keuzes worden gemaakt. Je hoopt maar dat je redelijk gezond blijft en je betaalt voor kleinere dingen en rekent erop dat de NHS voor de grote dingen zijn beloftes nakomt.
De ziekteverzekering is hier echt niet gratis. Naast het eigen risico van 385 euro betalen wij met zijn tweeën elke maand 417,88 euro. Daar is dan een verplichte verzekering, alsmede een aanvullende verzekering voor oa tandartskosten.
VerwijderenVerleden jaar heb ik niets verbruikt van het eigen risico. Maar echtgenoot soupeert het elk jaar helemaal op.
Als ik ook mijn eigen risico op zou maken kost de gezondheidszorg ons dus 5014,56 euro plus 2 keer 385=770 euro. bij elkaar dus 5784,56 euro. Per man is dit 2892,28 euro.
Ja en daar wil je wel zorg voor hebben.
En van dat bedrag heb ik geen cent gespendeerd. Gelukkig maar.
Ik zou toch maar liever de struik afknippen of er iets anders voor in de plaats zetten!
BeantwoordenVerwijderenAfgezien van wat het met de insecten/bijen doet lijkt het me voor je eigen gezondheid ook niet goed, Radar had er laatst een heel programma over.
In Artis zou je geen vlinder meer zien , als ze pesticiden zouden gebruiken.
hopelijk gaan ze dat eindelijk eens verbieden.