Zowaar de afgelopen dagen een aardig boek gelezen.
Dit boek is gebaseerd op het waar gebeurde verhaal van een weeshuisdirecteur die kinderen uit arme gezinnen ontvoerde en verkocht aan rijke families;
Het begint in 1939. de twaalfjarige Rill leidt met haar vader, moeder, broertje en zusje een zorgeloos leven in een woonboot op de Mississippi. Dan slaat het noodlot toe en worden de kinderen ontvoerd.
De tweede lijn in het verhaal gaat over de rijke Avery in South Carolina en gedurende het boek komen die verhaallijnen bij elkaar.
Ik vond het een goed boek en dus het vermelden waard.
En ja , de gezondheidszorg. Heel erg gelukkig heb ik er nog niet veel mee te maken gehad, jaren geleden hebben we een verzekering afgesloten via m'n man z'n werk en die hebben ik nog steeds en die bevalt goed, nooit reden gehad om over te stappen. Nou moet ik zeggen dat ik me er niet echt goed in verdiep. Hier krijg je wat en daar laat je wat. Ik heb een hele aardige huisarts waar ik het volle vertrouwen in heb en daar ben ik blij mee.
Wat fijn Anna Lines dat het zo goed gaat met je schouder en fijn dat, naar mijn idee, ook het herstel best wel snel gaat. Wel zeer ergerlijk dat je van die verschillende adviezen krijgt. Als je dus naar het ziekenhuis geluisterd had, had je nu nog met een draagzak gelopen met als gevolg een hele stijve schouder. Maar hier zijn er ook wachtlijsten hoor, toen ik vorig jaar een fysiotherapeut belde voor een afspraak en hoorde dat ik een week later al kon komen viel ik zowat van m'n stoel en kreeg meteen argwaan: hoezo geen wachtlijst, doet ze haar werk niet goed of zo? Ik dacht dat het in Engeland beter geregeld was, en inderdaad hoe doen mensen met beperkte middelen dat? of als je minder zelfstandig bent, of als je geen kinderen hebt die je een beetje helpen en je stimuleren om oefeningen te doen?
Francien. Gelukkig zit er nu dus schot in de lekkage. ik vind dat altijd van die dingen die altijd in je achterhoofd blijven zitten en waar je pas rust van krijgt als het opgelost is. En wat ik zo lees over waar je woont ( vrij uitzicht, bomen waar je onder kunt zitten) zou ik denk ik ook niet weg willen. Ik heb een rare tik wat uitzicht betreft maar daarover later meer anders wordt het een te lang verhaal.
Afijn, al weer mooi weer, weet nog niet precies wat ik ga doen vandaag.
Allemaal een hele goede dag.🙋
Je vroeg kortgeleden om titels van boeken, ik heb net : De dagen die komen, van Melissa da Costa, gelezen. Zeer aan te raden.....fijne dag gewenst, Lianne
BeantwoordenVerwijderenJa die ken ik , inderdaad een heel goed boek.
BeantwoordenVerwijderenWat ik vermoed is dat Lot nog landelijker woont. Met een sloot voor hun huis. Daar in Zeeland.
BeantwoordenVerwijderenWij wonen aan de rand van een dorp. Inderdaad vrij uitzicht en toch de winkels binnen fietsafstand. In 10 minuten ben ik er.
Wij zijn net even naar het tuincentrum geweest. Salvia's gehaald en lavendel voor de rand. Omdat wij rivierklei hebben, kies ik alleen voor inheemse planten. Maar een rand lavendel ruikt zo lekker. Dus dat vul ik elk jaar aan.
Die bomen heb ik in het begin maar lukraak neergezet. Ik had toen geen idee van een tuin. Achteraf staat alles niet verkeerd, behalve een waterlork. Dus die gaat eruit. En de tuin is in de loop van de jaren ontstaan. En ik heb elke fout gemaakt die een beginnend tuinierster kan maken.
Maar ik weet zeker, als wij gaan hemelen, en de jongens verkopen het huis (we hebben al woningzoekenden gehad, die kwamen vragen of wij niet naar een appartement gaan), de tuin geheel plat gaat en opnieuw wordt aangelegd. Want zo gaat dat.
Vandaag is het marktdag. Ga zo lekker kippenpoten halen voor vanavond, en bijkletsen, want ik kom altijd wel een bekende tegen. Het betrekt nu wel een beetje, maar het is hier in de Achterhoek nog steeds warm.
Ja ik woon heel landelijk. Km buiten het dorp aan een doodlopende weg, aan het eind een verbouwde boerderij die parkachtig terrein heeft dat grotendeels ons uitzicht bepaalt en mooi wordt onderhouden. De sloot, ongeveer 6 meter breed kijken we op en aan het einde is een bosje waar we een enkele keer een reetje zien. We wonen in rijtje van 4 huizen en nog een losse bungalow aan het begin. Links is een stuk land waar slootjes door lopen en hoort bij de waterzuivering, dat ruik je soms. Aan de achterkant een lange tuin die uitkomt op de provinciale weg en daarachter weilanden en die ruik je soms ook als er gegierd wordt.
BeantwoordenVerwijderenWe zitten nog steeds zonder internet en TV, het is nu behelpen met een ander kastje waarop we alleen NPO 1, 2 en 3 hebben. Internet met het ww van de buren functioneert ook goed. Vandaag zou KPN komen maar om 3 uur nog niks, bellen en de provider wist niks van afspraak met KPN die de kabels zouden moeten controleren.
Vandaag een paar leesbrillen gekocht ook zonnebril en ik heb er nu 4 want Kruitvat had de tweede gratis. Kan voorlopig kiezen en overal wat neerleggen
In the middle of nowhere, ha ha ha, daar moet ik niet aan denken. Toen we nog in de stad Arnhem woonden en we een huis zochten, wilde ik wel in een dorp, maar met voorzieningen. En ik wilde Arnhem makkelijk met de auto kunnen bereiken, want daar werkte ik.
BeantwoordenVerwijderenHet is de Liemers geworden. Het voorste deel van de Achterhoek. tussen Doetinchem en Arnhem in.
Eerst een rijtjeshuis, later aan de rand van het dorp grond kunnen bemachtigen en zelf gebouwd. Een kleine groene woonwijk.
En wij kijken over het weiland naar de provinciale weg. En net als jij kijk ik daar graag naar. Eerst de vogels in de wei. Dan naar wat reuring.
In Arnhem komen we praktisch niet. Maar wel in Nijmegen. Een leuke stad, waar oudste zoon na zijn studie is blijven hangen.
En hier op het dorp hebben we lekkere terrasjes, voldoende voorzieningen, en een prachtig natuurgebied om te fietsen. (Ooypolder.)
Dus Ella, ook buiten de Randstad is het goed wonen hoor.