Ik vind dat we toch wel hele leuke koeien hebben rond lopen hier, ha, ha.
Even terug komen op de film waar ik het gisteren over had; Zoals Bertiebo in een reactie al zei: het is zeker een film die in je hoofd blijft zitten, dus toch wel aan te raden maar ik vind dat ik er ook wel iets van heb geleerd, weer, want tijdens de film bleven de wijze woorden van m'n psychologie docent maar door m'n hoofd spelen; GEWOON DOEN! PRAAT! Niet perse alleen in moeilijke omstandigheden zoals in de film met familieleden maar ook als je gewoon op de bus staat te te wachten, b.v.
Daar had ik donderdag nog een mooi voorbeeld van, toen ik na de bioscoop op de tram zat te wachten, kwam ik per toeval naast een mevr. te zitten die in dezelfde straat als ik bleek te wonen, zij herkende mij en zei me gedag, ( ik loop heel vaak door de straat) ik had nog nooit een woord met die mevr. gewisseld, ze leeft erg teruggetrokken, altijd alle luxaflex dicht, nooit eens in haar voortuintje prutten, niet aan de buurt barbecue mee doen enz. Maar als je zo zit te wachten en je zegt niks is dat ook een beetje stom dus ik vertelde maar dat ik naar de film was geweest enz. In het begin verliep het gesprek nog een beetje stroef maar tijdens de rit naar huis kwam ze helemaal los en vertelde allemaal dingen over zichzelf, toen we in onze straat aankwamen waren we eigenlijk nog niet uitgepraat.
Waarom vertel ik dit allemaal? Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet.
Misschien omdat er in die film niet gepraat werd en hoe pijnlijk dat is.
Allemaal een hele goede dag.🙋♀️
Johmar, wat vreselijk sneu voor je dochter, ze wordt dus eigenlijk steeds afgewezen door haar vader en dat is heel erg voor een kind. Je snapt zo'n man niet, hij weet niet wat hij mist.