Gisteren zag ik een korte reportage over de intocht van Sinterklaas in Yerseke. Helemaal leuk, boot, liedjes, kinderen op de kade, een en al vrolijkheid.
Maar de organisatie Kick Out Zwarte Piet vond het nodig om daar te gaan protesteren, ik denk dan WAAROM ? Je ziet nergens meer echte zwarte pieten, hier en daar een roetveeg en meer niet dus doel bereikt zou je denken maar nee hoor, toch demonstreren met spandoeken enz.
Oke, ik denk dan, geen aandacht aan besteden dan hebben ze er ook geen lol van.
Maar dan zijn er altijd weer mensen die olie op het vuur willen gooien en dan verkleed en pikzwart
geschminkt, dáár weer tegen te gaan protesteren en eieren gooiend en provocerend er tegenover gaan staan zo van: kom maar op. Ik denk dan WAAROM? Volwassen mensen dus he.
Uiteindelijk heeft de M.E. er een einde aan moeten maken en zijn er enkele mensen aangehouden.
Goh, wat een aardige reacties allemaal op m'n vorige post, over het wel of niet gestudeerd hebben, dank daar voor. Ik heb altijd maar het gevoel dat ik maar wat doe maar dat wordt dus gewaardeerd. Leuk, dat kan een mens gebruiken met deze grijze dagen.
Marijke , geweldig iemand van 94 die er tegenop ziet om oud te worden.😀
Ik had het wel op de radio gehoord maar geen details gelezen.
BeantwoordenVerwijderenLas in onze weekkrant dat op mijn eiland door de gemeente een Workshop Roetveegpieten was georganiseerd! Een dorp wilde daar niet aan meedoen en kennelijk zijn ze daar nog echt zwarte pieten, misschien komende week een verslag in het krantje.
Daar maak ik me echt niet zo druk over. Het zijn beroepsdemonstranten geworden. Als ze niet voor die Pietendiscussie demonstreren, doen ze het wel voor een andere zaak.
BeantwoordenVerwijderenWaar ik van geniet is de decembermaand die eraan komt en ik niets hoef te doen. Want wat was dat toch een drukke maand, toen ik nog voor de klas stond. Dat begon al half november met dat gedoe van lootjes trekken. Sinterklaas, Kerst, de December toetsen. Altijd wel een kind dat met versieren de doos met kerstballen liet vallen. En als afsluiting de Kerstmaaltijd. Met allemaal lekkere hapjes, want dat heb je met zoveel verschillende nationaliteiten in de klas. Maar waar ik door de drukte geen hap door mijn keel kreeg. Zo zonde.
En thuis ging alles ook gewoon door hè.
Op 25 December zal ik er nog even aan denken, als ik tevreden met de beentjes hoog op de bank zit met dikke Kerstkranten en we een makkelijke maaltijd achter de kiezen hebben.