Even over het afhankelijk zijn als iets het niet doet of kapot is of zo.
Ik las laatst iets waarvan ik dacht: ja, dat is zo.
Ik las het volgende:
Iets kunnen aannemen is eigenlijk een genereus gebaar, misschien wel meer dan schenken.
Als je iets weet aan te nemen, stel je een ander in staat om jou gelukkig te maken, en daarmee maak je die ander weer gelukkig. Einde citaat.
Dat is zo, als je iets voor een ander doet, dan krijg je daar zelf ook een goed gevoel van, je bent blij dat je iets voor een ander hebt kunnen doen en die ander is blij dat het klusje, of wat dan ook, gedaan is. Twee blije mensen.
Mijn schoonzoon vindt klusjes wel leuk om te doen maar hij heeft jaren geleden eens verteld dat hij zich zo aan z'n moeder kon ergeren want altijd als hij daar op bezoek was kwam ze op het laatste moment, net als hij weg wilde gaan met een klusje aan waardoor z'n programma voor die dag in de war liep.
Dat heb ik in m'n oren geknoopt en daarom heb ik die lamp naar hem toegebracht zodat hij het kon doen wanneer hij er tijd/zin in had.
Goh dames, wat een hoop ellende, ketel stuk, lekkende leidingen, ik vind het altijd vreselijk dat soort dingen want dan moet je over zaken praten waar je geen verstand van hebt, maar uiteindelijk na heel veel gedoe komt het vaak wel weer goed.
Lot, hier in de gemeente hebben we niet van dat soort kasten alleen maar mini bibliotheekjes, wordt het niet een zooitje in zo'n kast? Dat onverlaten er in gaan rotzooien? Een repair café hebben we hier wel, dank zij schoonzoon nog nooit geweest.
Allemaal een hele goede dag, 🙋♀️
Ja, ik herinner me de telefoontjes van mijn moeder. "Francien, er is een lamp kapot. Kun je even komen?" En dat na een lange werkdag. En er een huismeester was die zulke zaakjes fluitend deed.
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb weer een lesje geleerd. Niet van te voren lopen stressen over zaken waar je niets vanaf weet. De lekkage in de kruipruimte was in anderhalf uur opgelost. Het boren ging prima. Alleen een klein rond gaatje. Kwestie van oude leiding doorknippen en een nieuwe leiding ernaast leggen. Één lekkage opgelost. En we kunnen weer naar de wc en douchen.
De badkamer boven wordt een ander verhaal. Eerst gaan ze de lekkage detecteren. En dan oplossen en dat schijnt een dure klus te worden. En daar moet ik me dus nu niet druk om maken. Die badkamer is bedoeld voor logees. En die komen nu niet. Lekker rustig.
Onze ketel is een paar jaar geleden vervangen. Gewoon gas, wel hr plus plus of zoiets. Een warmtepomp zien wij nog niet zitten. Wel worden volgende week de laatste ruiten vervangen door hr plus, plus. En dan wachten op alle rekeningen.
En gisteren de laatste struik gesnoeid. Plus de laurier ingekort.
En Ell, ik doe elke dag oefeningen om de beenspieren sterker te maken. De liesblessure blijft, maar ik zak niet meer door het been heen. Lopen doe ik nu wat bewuster met kleinere pasjes en rustig. Dat is heel wat voor mij. Rustig lopen.
Fijne dag.
IK weet niet of we even oud zijn en onze kinderen idem? Jongere generaties kijken er misschien toch wat anders tegenaan, willen hun eigen leven leiden. Toen ik er alleen voor kwam te staan op mijn 51e kwam ik er na een paar jaar viavia achter dat mijn kinderen het voor hun verdere leven juist heel belastend vonden: het vooruitzicht steeds maar voor hun moeder te moeten zorgen. Dus ik doe zo min mogelijk een beroep op hen, want ik maak hen allerminst gelukkig daarmee:-). Integendeel, zij vinden het prettiger dat ik mezelf kan redden. Dus dat probeer ik zoveel mogelijk. Zoals het zelf uitvinden hoe iets werkt, het naar Repair Cafees gaan waar ik de kunst afkijk. Het doorontwikkelen van vaardigheden. Nee, zelf stuccen ga ik niet meer doen, er zijn grenzen. En ik heb ook een glazenwasser genomen want ga niet zelf meer twee hoog ramen zemen. De cursussen vanuit de bib wat digitali betreft heb ik vaak nogal suf gevonden, maar dat hebben ze daar inmiddels ook wel door: dat de niveaus van de cursisten erg uiteenlopen, en daarom zijn er nu de spreekuren zodat ze meer op maat kunnen bedienen.
BeantwoordenVerwijderenPartner is echt heel handig en kan vrijwel alles zelf. In Frankrijk brak de uitlaat en hij lastte er van een stuk steigerpijp een nieuwe voor.
BeantwoordenVerwijderenMaar ook hij merkt dat hij niet alles meer kan, vooral aan auto werken en op de grond moeten gaan knielen. Dat gaan we dus laten doe volgende keer.
Gisteravond laat ging de lamp in de badkamer kapot, het plafond is beneden erg hoog en daar moet dus een goede trap voor worden gepakt, die staat nu al binnen en gaan we straks deels samen doen. Vanmorgen kwam mijn pedicure dus even uitgesteld zodat ik handje kan helpen met wat aangeven. En met zaklamp kan ook prima naar de wc.
Kinderen wonen allemaal op minimaal anderhalf uur, ene schoonzoon is wel bouwkundige, de andere heeft 2 linkerhanden, daar hebben we dus niks aan.
Mijn schoonzoon kan wel op afstand digitale zaken ondersteunen
Nog een voorbeeld wat man kan. Mijn stoel een heel duur exemplaar van Deens merk, op veiling gekocht is een maandagmodel waarschijnlijk. Het is al mijn 4e va n dat merk en nog nooit problemen gehad.
VerwijderenVan deze ging een verbindingsstuk kapot, eerst naar een dealer gebracht, die repareerde het voor 50 euro en was uur rijden.
Paar dagen later gebeurde hetzelfde, toen heeft H een blokje hout op maar gemaakt en met houtklem vastgezet.
Paar weken geleden begon het te kraken en dag erna brak stalen verbindingsstuk tussen zitting en rugleuning doormidden. Lassen kan hij ook maar heeft thuis niet alles, dus ging hij naar de garage waar we altijd komen en mocht het daar even doen, was 10 min werk. Alles weer in elkaar zetten duurde iets langer maar nu zit alles muurvast en je ziet de onderdelen eronder niet.
BeantwoordenVerwijderenEen goede buur is meer waard dan een verre vriend. De man aan de overkant iis 84 en ik ben 77 en we zijn al 44 jaar goede buren. Hij zorgt voor mijn poes als ik een tiidje weg ga, hij deelt mijn vuilnisbak voor tuin afval en ik snoei zijn tuin een beetje bij met mijn electrische heggeschaar. En als ik in huis wat moet repareren dan dan sta ik op een trapje en hij geeft me spullen aan. Hij is alleenstaand in het leven en hij krijgt een plaatsje aan mijn grote tafel gezellige tafel voor het kerstdiner. En we delen ons lief en leed al jaren lang (en soms zien we elkaar ook wekenlang niet). Wat familiehulp betreft staan mijn volwassen kinderen en ik op goede voet maar, op een uitzondering daargelaten, van al te veel praktische hulp komt er in de praktijk niet veel. De beide dochters moeten in een vliegtuig stappen om hier te komen. Met een bezoek van jongste zoon is een halve dag reizen gemoeid.
Oudste zoon houdt mijn centjes in de gaten en woont 2 uur van hier.
verwijderd. De ene na de andere ging de grote wereld in. Bij geen van die lieve kinderen kwam de gedachte op dat vaders en moeders oud en/of hulpbehoevend kunnen worden en dat er in de meeste gevallen een van die ouders zal achterblijven in dat vroeger o zo gezellige ouderlijk huis.... Maar ik moet niet zo klagen. Vergeleken met veel andere mensen ben ik een geluksvogel.
het is altijd lastig hoor ,iets kapot of hapert en je bent zelf niet handig.vaak wil je geen hulp inroepen en ook als je kinderen hebt en ze wonen in de buurt komt het voor hun ook ongelegen en moet je gedult hebben . ze leiden hun eigen leven en zo hoort het ook ,het is vaak geen onwil.
BeantwoordenVerwijderenIk heb gelukkig een heel handige man en toen ik de man nog niet had kon ik een beroep doen op mijn heel handige vader. Ik ben zelf weer goed in andere dingen dus ik kan mijn steentje in de relaties bijdragen. En als het moet zou ik ook nog iemand kunnen betalen om dingen voor me te doen die ik zelf niet kan, heb ik ook geen probleem mee. Op technische dingen na kan ik verder alles zelf, inclusief mijn eigen broek ophouden doordat ik een goede baan heb. Heel fijn om onafhankelijk te zijn.
BeantwoordenVerwijderen