Op die nikserige dag was ik dus in Amsterdam. Het was de bedoeling dat ik een trip to memory lane zou gaan doen. Toen manlief nog leefde gingen we regelmatig naar Amsterdam, een beetje langs de grachten slenteren, door de Jordaan of de zeven straatjes, allemaal leuk. Nadat hij was overleden heb ik dat nooit meer gedaan, dat kwam hoofdzakelijk door m'n pijnlijke lies, ik liep niet lekker en dan is slenteren niet echt een optie.
Maar de laatste tijd gaat het lopen redelijk goed dus het moest maar eens gebeuren, ik plakte er nu een museum bezoek aan vast want daar kreeg ik hem nooit mee naar binnen.
Zo gezegd, zo gedaan, eerst naar het museum en dan slenteren, ja, leuk bedacht maar dan moet het natuurlijk niet gaan regenen en dan kun je wel denken: ik trek me er niks van aan, gewoon door lopen maar het is niet echt leuk.
Het was een troosteloze boel, ik heb nog wel een paar foto's gemaakt maar was eerder thuis dan gepland.
Dit is het H'ART Museum, een immens gebouw, in 1681 gebouwd als diaconaal verpleeghuis, dat kan ik me nog wel herinneren, als we er vroeger dan langs liepen zagen we de bewoners zitten. Na 300 jaar achtte de beheerder het niet langer geschikt voor verpleging en werd het aan de Gemeente Amsterdam overgedragen.
Mooie foto van het museum. Mijn moeder heeft daar nog gewerkt als pleeg
BeantwoordenVerwijderenDaar heeft mijn moeder nog gewerkt als leerling, net als de moeder van Bettie! Het verpleeghuis heette Amstelhof. Ze werkte er tussen 1953 en 1958, ik weet niet meer zo precies, want ze heeft in die tijd ook nog een gezinsverzorgstersopleiding in Enschede gedaan en daarna een leerlingverpleegstersopleiding in Bennekom, maar die laatste heeft ze niet afgemaakt want in september 1960 getrouwd. Toen ze zelf ging dementeren haalde ze die herinneringen en haar eigen hier en nu op een wonderlijk creatieve manier door elkaar. Ik ben toen het nog Hermitage heette nog eens boven naar het kerkzaaltje geweest. Het verpleeghuis was protestants-christelijk. Mijn moeder bracht wel eens patiënten naar de kerkzaal op zondag.
BeantwoordenVerwijderenHet Waterlooplein vind ik ook bij goed weer niks meer aan. Met opa ging ik er graag naartoe, hij was een goede scharrelaar en onderhandelde net zo lang tot hij tevreden was, maar ik heb het dan over de jaren rond 1960.
BeantwoordenVerwijderenSlenteren in Amsterdam kan ik niet meer, met een rollator is het niet lekker lopen aan de Amsterdamse grachten
Die wereldbollen... die vind ik echt leuk!
BeantwoordenVerwijderenAmsterdam is wel minder druk bij druilweer!
BeantwoordenVerwijderenMarijke