Soms denk ik wel eens dat ik omgekeerde anorexia heb. Mensen die aan anorexia lijden denken dat ze dik zijn, ik denk dat ik slank ben en dat denk ik al jaren. Toen ik ging trouwen ( 58 jaar geleden) woog ik 60 kilo, prachtig, maatje 38, kon eten wat ik wilde en dacht nooit over m'n gewicht na.
Heel langzaam aan is er door de jaren heen steeds wat bij gekomen. Ik weeg nu 80/ 81 kilo, ik weet het niet precies want elke keer als ik me weeg is het anders, ik heb zo'n weegschaal die ook allerlei andere waardes aan geeft en dat schommelt elke dag. De ene dag ben ik blij en de volgende dag ben ik weer teleurgesteld maar ik kan het niet laten om er toch regelmatig op te gaan staan, helemaal nu ik meer beweeg. Het helpt allemaal niks, er veranderd niks en daar wordt ik niet blij van.
Ik heb er een vreselijke hekel aan om in een winkel kleding te passen, dat doe ik dus ook niet, als ik dan in een winkel een kledingstuk in mijn maat omhoog hou dan denk ik altijd: neeeeee dat is veel te groot en koop een kleinere maat, daar ben ik zó vaak de mist mee in gegaan dat ik nu standaard een meetlint in m'n tas heb zitten en de trui of wat het dan ook is, eerst na meet.
Ik eet gezond en heb gelukkig geen eetbuien en kan rustig chocola of koek in huis hebben zonder dat ik alles achter elkaar op eet. Bovendien is er nog nooit een dokter of praktijkondersteuner geweest die tegen me heeft gezegd dat ik af moet vallen, in tegendeel, iemand zei eens dat het wel goed is om op latere leeftijd een beetje een buffertje te hebben, maar ik had me vroeger écht niet voor kunnen stellen dat ik ooit kleding in maat 44/46 zou moeten kopen.
Dus het is zoals het is en dat accepteren we dus maar het zal in deze levensfase wel bij me horen.
Allemaal een hele goede dag, gelukkig hier nog geen sneeuw want hoe mooi dat ook is, ik heb een hekel aan die gladdigheid. 🙋♀️
Hoe lang ben je? Ooit was ik 1.76 en woog jarenlang 65 kilo. Nu ben ik gekrompen tot 1.70 en weeg 90. Na scheiding hoogste gewicht 115 geweest dat vond ik echt erg en heb ik vrij snel wat aangedaan toen alles een beetje "normaal" was geworden.
BeantwoordenVerwijderenNu draag ik maak 48-50 en ben natuurlijk wel dik maar voel me niet dik, in ieder geval is alles redelijk in proporties en niet zo'n dikke maag/buik gelukkig, dat hebben vrij veel vrouwen bij mijn beweegles.
Jarenlang woog ik 65 kilo tot ik 24 jaar geleden stopte met roken toen woog ik opeens 81 kilo. Dat kwam door lekkere nootjes bij een glaasje en in plaats van een shagje een lekker dessert. Ik was samen met mijn man gestopt en we gingen heel veel wandelen en fietsen dat hielp. Ik weeg nu al jaren tussen de 74 en 76 kilo, in de zomer wat minder omdat ik elke dag wandel en veel in de tuin werk. Mijn man is 9 jaar geleden overleden en sinds een aantal jaren breng ik december en januari bij mijn jongste dochter door in Nederland, ik woon in Frankrijk. Ik merk wel dat ik wat aankom hier dat komt omdat we allebei veel van koken en lekker eten houden en met z’n tweeën eten is veel gezelliger dan alleen. Eigenlijk ben ik best tevreden met mijn gewicht en maat 42.
BeantwoordenVerwijderenGroet Adriana
Nee, ik heb geen anorexia. Maar wel een hekel aan te dik zijn. Toen ik trouwde, nu 55 jaar geleden, woog ik 57 kilo. Al die jaren bleef ik op gewicht. Ook omdat ik migraineaanvallen had, en volgens de deskundigen bepaalde zaken niet mocht eten. Wat achteraf flauwekul is. Het is een hormonale kwestie.
BeantwoordenVerwijderenWel alle jaren blijven sporten. Volleybal en tennissen. Met volleybal gestopt, was niet te combineren met het werk. Tennissen we. Dat kun je afspreken.
Nu weeg ik 60 kilo, in de winter. In de zomer een kilo minder. Dan beweeg ik meer. Kleding maat 40.
Ik eet normaal, alleen ik snoep niet. Ook niet al dat gebak op verjaardagen. (Maar mijn man wel, die komt nu in de winter altijd een paar kilo aan, moet hij in het voorjaar er weer af fietsen.)
Maar het zal ook wel in je genen zitten. Mijn zusje is precies zo. En mijn moeder heeft ook nooit meer gewogen dan 60 kilo.
Ik ben er blij mee. En hoop het zo te houden.
Ik kan me voorstellen dat je schrikt van het cijfer 44/46. Maar ik denk dat je gewoon een leuke vrouw in de spiegel ziet. En zolang je je fit voelt, soepel bent en goed beweegt, is er toch niet zoveel aan de hand?
BeantwoordenVerwijderenIk vind de adviezen soms erg dwingend. Zo is mijn bmi goed maar ik zou ruim 10 cm moeten verliezen in mijn taille omvang vanwege buikvet. Maar als je 64 bent, heb je een ander lichaam dan wanneer je 25 bent. Toen had ik een wespentaille. Hormonen spelen een grote rol. Borsten en buik worden in de overgang vaak zwaarder. Het lichaam slaat daar oestrogeen op omdat je dat zelf nauwelijks meer aanmaakt. Dus wat gebeurt er dan als ik af ga vallen totdat ik 10 cm smaller word qua buikomvang? Nou ja, dat gaat me toch niet lukken.
er zijn mensen die kunnen eten wat ze willen en komen niet aan ,tot ze 50+ worden dan moeten ze ook op gaan letten.een natuurlijk proces. eet gezond en snoep als je wilt maar op vaste momenten zodat het echt een axtratje is dan geniet je er ook meer van.en wandelen is voor ouderen de beste sport.
BeantwoordenVerwijderenik heb ook overgewicht, deels doordat ik ook lipoedeem heb en daar is niet veel aan te doen. Komt bij dat ik heel weinig beweeg, omdat dat gewoon niet gaat. Ik eet niet veel, redelijk gezond, snoepen in het weekend, toch in 2024 5 kg afgevallen. Kleding moet ruim zitten, dus koop ik meestal een maat groter. Elk jaar worden bloed en urine onderzocht en krijg ik weer te horen dat alle waarden prima zijn, doe ik het toch niet zo slecht. Als alles zo blijft word ik gewoon ooit de oudste vrouw van de wereld!!!
BeantwoordenVerwijderenTot mijn 27e altijd aan de magere kant geweest, maar nadat ik bevallen was werd ik wat zwaarder. Na mijn scheiding op mijn 35e weer flink afgevallen, woog op het laatst nog maar zo'n 48 kilo. Nu ben ik bijna 64 en weeg zo'n 80 kilo. Nu ben ik maar 1.59 cm dus best aan de stevige kant. Ik beweeg genoeg, maar echt afvallen lukt niet echt. Van op de weegschaal staan werd ik niet vrolijk dus die heb ik weggedaan. Volgens de begeleider op de sportschool waar ik tot mijn 40e lid was , is zo'n weegschaal totaal niet nuttig en zorgt voor onnodige stress. Hij zei altijd je moet daar niet zo mee bezig zijn tenzij je gezondheid in het geding is. Je kunt volgens hem beter op je omvang letten, want als je bijvoorbeeld ineens fanatiek gaat sporten zul je zwaarder worden aangezien spieren meer wegen dan vet. Zolang ik me goed voel ga ik niet actief bezig met afvallen, want ik zit nu beter in mijn vel dan toen ik veel slanker was, dus zolang mijn gezondheid niet te lijden heeft van mijn gewicht ga ik niet afvallen.
BeantwoordenVerwijderenals je vaak aan de lijn doet gaat je stofwisseling in de spaarstand.als je weer aankomt en weer gaat lijnen gaat dat niet zoals voorheen.je kan steeds minder eten .gewoon je tussendoortjes beperken en gezonde producten en van alles iets minder.en ga als je kan wandelen,goed stevig doorlopen.een half uur per dag is voldoende .geen dag overslaan en als je een feestje of zo hebt en je hebt gesnoept 1week 2x per dag je rondje dan heb je de sportschool niet nodig
BeantwoordenVerwijderenMensen gaan niet alleen naar de sportschool om af te vallen, bewegen is goed voor hart en bloedvaten maar ook botontkalking. Daarnaast kan je op een sportschool ook krachttraining doen, ook belangrijk, zeker als je wat ouder wordt. Tenslotte kan het ook een sociale functie hebben om op een sportschool met anderen te bewegen.
VerwijderenDaar heb je gelijk in Mevrouw Niekje maar vergeet niet dat een sportschool niet goedkoop is, dus voor veel mensen onbetaalbaar.
VerwijderenOok ik ben al heel lang niet meer de slanke den van toen ik rond de twintig was. De weegschaal heb ik al jaren geleden de deur uit gedaan. Ik merk aan de kleding wel of ik te zwaar ben geworden. Als dat te strak zit dan ben ik weer gemotiveerd om het, wat vooral het snoepen betreft, weer wat rustiger aan te doen......
BeantwoordenVerwijderenEn strak in het vel zit ik ook al lang niet meer. Meestal kan ik dat best wel accepteren en bovendien er zijn ergere dingen.