Verder is het vandaag wachten op het verlossende berichtje dat kleindochter weer veilig terug is uit New York. In de twee laatste updates van haar stond dat 1 vriendinnetje zich al twee dagen niet goed voelde. Ik weet niet precies welke vriendin ze bedoelt; nu maar hopen dat het niet het meisje is wat anorexia heeft.
Geduld is een schone zaak.
Verder: vanmiddag met Tante Truus naar de audicien. Ook weer voor geduld nodig.
Allemaal een hele goede dag. 🙋♀️
Bij het uitdelen van geduld stond ik niet vooraan de rij. Bij veel andere dingen trouwens ook niet 🤔🤣
BeantwoordenVerwijderenSterkte vanmiddag dan maar.
ik stond helemaal vooraan, op mn tenen ook nog, toen het geduld werd uitgedeeld (daarom zijn jullie het vast wat minder).
BeantwoordenVerwijderenEr was toch iemand anders die met tante Truus mee kon naar dit soort "uitstapjes"? ze was toch lid van een vereniging? of is dat weer voor andere dingen, de leukere??
Ik vind het ook leuk om op elkaar te reageren (zonder zelf een blog te hebben, geen idee wat ik zou moeten schrijven...vandaag de hele dag thuis geweest...voor de komende 20 jaar).
Je laat ons vast wel weten welke vriendin zich niet lekker voelde en hoe het verder ging (ik duim).
Tja, geduld, dat zat niet in mijn systeem, maar ik heb het wel aangeleerd.
BeantwoordenVerwijderenAls je met kinderen werkt die niet vooraan hebben gestaan bij het uitdelen van intelligentie, moet je jezelf leren beheersen. En het zeer geduldig nog een keer uitleggen.
Ook ik heb geen blog. Vind het heerlijk om alles te lezen en me te ergeren aan veel onbenullige zaken. Maar denk ik dan, zij schrijven het wel op. Open en bloot. En als iets je ergert moet je het niet lezen. Wat ik dan toch blijf doen.
Dit weekend is echtgenoot jarig. En als kado krijgt hij een tochtje met zweefvliegtuig. Op Terlet. Samen met oudste kleinzoon.
Mij krijg je de lucht niet in. Hij zal genieten. Dus we zijn lekker weg en ben ik van de visite af. Heerlijk.