Kwetsbaar.

 Ja, ja, ik ga me een beetje kwetsbaar opstellen. Het gaat over het volgende: 

Laatst kwam bij het koffiegroepje de vraag: 'zou iemand nog wel eens een nieuwe partner  willen hebben?' Op een enkeling na zijn het  bijna allemaal weduwen en weduwnaars.  Iedereen antwoordde : "nee hoor, ik moet er niet aan denken, ik vind het prima zo, geen zin meer om zijn vieze onderbroeken/sokken te wassen, ik ga liever m'n eigen gang' Dat was het antwoord van de vrouwen natuurlijk, de mannen hielden zich op de vlakte die vinden het natuurlijk prima als iemand anders........(O, o, Ella, je bent aan het generaliseren 🙈.) 

Ik was een beetje stil. Ik vind het soms namelijk  heel ongezellig om alleen te zijn ( wat niet wil zeggen dat ik op een nieuwe partner zit te wachten).

Ik heb een paar voorbeelden wanneer het extra steekt: Ik liep laatst op de markt en ik werd twee keer geconfronteerd met twee oudere stellen  die gezellig hand in hand liepen te winkelen en te wandelen. En juist dat hand in hand deed het hem, hand in hand lopen vind ik  een teken van verbinding, van met iemand verbonden zijn die je door en door kent, die je vertrouwd  en die jou kent en ziet en die het prettig vindt om jouw hand vast te houden. ( Ik kan Magda van B&B vol liefde wel begrijpen hoor.) 

Volgende voorbeeld: ik ga liever niet in het weekend iets in m'n eentje ondernemen want juist in het weekend zie je alleen maar stelletjes en groepjes op terrasjes en in b.v. de bioscoop. Is verder geen probleem hoor want dan doe ik in het weekend m'n huis en ga door de week op stap, veel minder druk en overal plek. Maar toch.....

En dan een voorbeeld van gisteren: ik had een boodschap te doen in een naburig dorp, ongeveer 12/ 13 kilometer fietsen, toen ik al onderweg was zag ik pas dat de accu bijna leeg was, nou kon ik twee dingen doen: dòòr fietsen op een lage stand 🥵 en hopen dat de accu het zou halen  met het risico dat ik op de terugweg met een lege accu verder moest, of terug gaan. Ik ben terug gegaan. Ik was dus veel eerder terug dan gepland en toen ik weer binnen kwam mistte ik het heel erg dat er niemand was die dan verwonderd op kijkt en zegt: "hè, ben je er nu al weer?" en waar je dan even je verhaal bij kwijt kunt.

Maar goed, er zijn ook momenten dat ik het heerlijk vind om even geen rekening met iemand te moeten houden hoor.

Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe andere alleen gaanden daar diep in hun hart over denken. 

Dat was het dan, allemaal een hele goede dag 🙋

Ik heb alle reacties gelezen en ga het later eens een keer over sokken hebben.

Ik krijg vanavond zes man op visite en ben daar best een beetje zenuwachtig van. 

Lot: ik heb de broek niet zelf gemaakt.