Reactie.

Hier een reactie op wat jullie zoal gereageerd hebben op mijn stukjes. 

Lot en Fien, tot m'n schande misschien wel, moet ik bekennen dat ik nog nooit wat van Couperus heb gelezen. Misschien moet ik dit toch maar eens gaan doen. En Fien wat grappig dat je toch nog kunt genieten van boeken waarvan je al weet hoe ze gaan aflopen. Soms kom ik met een boek thuis waarvan ik dan al lezende merk dat ik het al gelezen heb en dan stop ik er mee, elke keer dat o ja, gevoel vind ik niet prettig.

Thea. Ja, ik hoop ook dat ik die gedachte van Marcus Aurelius dat je naar de werkelijkheid moet kijken en er niet van alles bij moet verzinnen, wat vaker toe kan passen, dat zou wel prettig zijn, of het ook lukt gaan we meemaken.

Anoniem. Ik denk dat je de stoïcijnen goed begrepen hebt door van doel naar doel te leven. Ik wil ook altijd een doel hebben, niks ergers dan doelloos zijn op wat voor vlak ook. Fijn voor je dat dingen weer lukken. De spreuk op het VUMC begrijp ik niet zo goed. TODAY I LOVE YOU. Vandaag hou ik van je maar morgen weet ik nog niet? zoiets? Nu ik het zo opschrijf begrijp ik het misschien wel: misschien moet je het op jezelf betrekken en moet je het elke dag even tegen jezelf zeggen? Doordat jij over het boek van Mark Tuitert schreef schoot me te binnen dat ik dat nog heb liggen maar dat was ik helemaal vergeten, ik ben er meteen in begonnen. 

Nietzomaarzo. Alleen al het feit dat de aanschaf van dat kleed zo simpel verliep maakte me extra blij. Je schrijft ook dat aan je moeders kant de strengheid van het geloof herkenbaar was. Het lijkt me heel erg als je constant denkt dat iedereen slecht en zondig is en in de hel komt. Wat voor leven heb je dan? Ik denk dat je als kinderen daar altijd last van blijft houden ook als je sfeer later wat losser wordt.

Johmar. Dat lijkt me niet eenvoudig om met iemand die autisme heeft iets uit te moeten zoeken, ik denk dat je dan veel geduld nodig hebt. Wat grappig die katten die zich dan op zo'n kruintje storten. Gelukkig dat ze die tafelpoot er op kon zetten anders zou het misschien wel gauw een kaal kruintje geworden zijn. 😀

Mariette. Het zwijgen van Maria Zachea heb ik lang geleden gelezen, weet niet meer precies hoe het ging maar die van Truska Bast ga ik opzoeken. 

Zuinigaan. Ik heb Fresia's voor mevr. Brak nog niet gelezen maar ga het zeker doen. Ik ben niet in een streng gelovig milieu opgegroeid maar vind het wel interessant om te lezen hoe dat dan in gezin toegaat en hoe de verschillende familieleden met dat geloof omgaan.

Adriana. Het lijkt mij ook heel moeilijk om als je heel lang met je man samen bent geweest dan weer aan een ander te wennen, dan heb je zo je routines waar je je wel bij voelt. Het lijkt me dat jullie een heel goed leven hebben gehad, vooral dat "lullen bij een glaasje" sprak me aan, wij deden dat nooit, wel dat glaasje maar niet dat "lullen" mijn man was geen prater. Maar we konden tot volle tevredenheid in stilte bij elkaar zitten. Daar ga ik nog eens iets over schrijven.

Ina. Jij schreef over die foto van Alexia ter gelegenheid van die diploma-uitreiking, ik heb er nog naar

gezocht toen ik dat stukje schreef maar kon hem niet zo snel vinden ( te weinig geduld) Nu wel 😀Toen ik die foto zag begon ik me gewoon zorgen om dat kind te maken, zo mager, zo onverzorgd, iedereen maakte zich druk over die tekst op haar telefoon maar ik zag alleen maar hoe slecht zij er uit zag. En trouwens die broek van Ariana is veel te lang, was er even geen kledingstyliste in de buurt of zo? 

Berber, wat ben jij toch een bijzonder mens, dat jij ondanks je beperkingen je leven een acht geeft. Ik zou niet weten wat voor cijfer ik m'n leven zou geven, het is maar op welk moment je dat aan me vraagt.

Nou dit was het weer voor vandaag, allemaal een hele goede dag.🙋