Gisteren en vandaag.

 Soms verbaas ik me er wel eens over dat een mens per dag  zo verschillend op kan staan, ik tenminste wel, en dan bedoel ik niet letterlijk hoe ik uit bed stap maar geestelijk en lichamelijk. 

De ene keer sta ik op en dan ga ik aan de slag en heb er zin in, even dit en straks dat en vanmiddag daar heen, enz. Maar soms ben ik aan begin van de dag al moe en down, piept en kraakt het aan alle kanten en kan ik me nergens toe zetten. Misschien herkennen jullie dat ook wel?

Zo'n dag was het gisteren, vandaar dat er ook geen blogje was. Ik heb nog geprobeerd om mezelf op te peppen door een nuttig karweitje te gaan doen; buiten de ramen lappen en zelfs het bovenlicht boven de voordeur, daar moet je helemaal een trap voor pakken en daar heb ik meestal geen zin in maar nu wel. 🤔

Helaas klaarde ik er niet van op, ik weet dat ik dan actie moet ondernemen want als ik in die lethargische gemoedstoestand blijf hangen heb ik s' avonds zwaar de pest in over  de verloren dag. De meesten van jullie weten wel dat ik dat wel kan, mezelf oppeppen.

Het  innerlijke stemmetje van mij spreekt me dan streng toe:

Ga wat doen! ga bv. fietsen, geen zin in, maakt niet uit gewoon doen! weet niet waar heen, maakt ook niet uit gewoon opstappen! 

 

Dit blijf ik mooi vinden. Als je goed kijkt zie je op de achtergrond de ARENA.

En dat heb ik dus maar gedaan. Uiteindelijk heb ik 32 km gefietst. Onderweg genoeg tijd om na te denken over waarom ik zo down was.  Dat heeft denk ik  met de tijd van het jaar te maken, 3 jaar geleden om deze tijd was het natuurlijk drama met manlief. Voor degenen die het niet weten: hij is op 20 augustus 2021 opgenomen in een verpleeghuis en een maand later op 20 september overleden. Dus  hoe je het ook wendt of keert, deze maand is vervelend. Denk nou niet dat ik grienend door het huis loop, helemaal niet, maar het zit toch wel wat meer in m'n hoofd dan anders.

Tijdens de fietstocht ook nog bij een restaurant gestopt en wat gegeten en gedronken. Ook weer zo'n stap van: gewoon doen! Op het terras was het loei druk maar binnen was het stil dus ben ik lekker binnen gaan zitten. Ik was zo slim om een tijdschrift mee te nemen want anders zit je ook maar een beetje in je eentje te zitten en ik weiger om dan steeds op m'n telefoon te zitten ( gekke uitdrukking, ik zie mezelf dan letterlijk óp m'n telefoon zitten 😂) vandaar het tijdschrift, ik heb daar heerlijk gezeten en kwam uiteindelijk moe maar voldaan weer thuis. 

 

Straks ga ik naar een openlucht mis bij de kerk in m'n geboortedorp. Een prachtige kerk. Lot jij kent hem wel. Vorig jaar ben ik ook geweest toen vond ik het nogal een poppenkast, zitten, staan, een gebed opzeggen weer zitten/staan, zingen, luisteren naar het koor waar m'n broer in zingt  enz. en ik vond het vooral lang duren maar nu ben ik op dat alles voorbereid. 

Allemaal een hele goede dag. 🙋‍♀️

Nee Lot ik heb niet op de bank geslapen, ik heb eerst rustig een kopje koffie genomen en daarna weer alles in de oude staat teruggebracht. 🤔

Nicole, ik weet dus niet of die logeermatras beter ligt want hij paste niet.🤣