maandag 25 augustus 2025

De stoïcijnen.


De laatste tijd lees ik dus veel over de ideeën van de stoïcijnen—Marcus Aurelius, Epictetus, Seneca. Er is iets in hun nuchtere kijk op het leven dat me raakt. Niet als een rigide levensstijl, maar als iets om over na te denken. Hun gedachte dat je niet altijd controle hebt over wat er gebeurt, maar wél over hoe je erop reageert, zet me vaak aan het denken.

Soms moet ik een passage drie keer lezen om het te snappen en dan voel ik langzaam hoe het mijn perspectief verschuift. Bijvoorbeeld het idee dat tegenslag niet per se slecht is, maar een kans om karakter te tonen, ik zie dat als een denkbeeldig je rug recht houden en je hoofd omhoog. Dat klinkt simpel, maar als je het echt toepast—op een rotdag, in een conflict, of wanneer dingen niet lopen zoals je wilt—dan merk je hoe krachtig het is. Maar toepassen is natuurlijk niet zo simpel. Dat lukt me echt niet altijd.

Wat me vooral aanspreekt is hoe tijdloos hun inzichten zijn. Ze leefden duizenden jaren geleden, maar hun woorden voelen verrassend actueel. Het helpt me om afstand te nemen van de chaos van alledag en om even te reflecteren: wat is echt belangrijk? Waar besteed ik mijn energie aan?


Dit zijn briefjes die op het prikbord in de keuken hangen. Op de bovenste na, zijn het geen spreuken van een stoïcijn maar ze spreken me wel aan. De tijd die ik nog heb wil ik wel met m'n armen wijd open leven.
Ik merk aan sommige ouderen om mij heen dat ze zo gelaten worden: 'ach ja, wat wil je op deze leeftijd, laat maar, dan maar niet' ik kan dat nog niet en wil daar tegen vechten en daarom ga ik nu maar weer even naar boven om die stomme, vervelende oefeningen te doen😀
Allemaal een hele goede dag 🙋

Ria A.-S ik hoop dat je het boek mooi vindt en dat je het lezen weer op kunt pakken, want er gaat niks boven een boeiend boek.
Lot: ik heb ook iets met Amsterdam, ik kom er niet zo heel vaak maar als ik er ben vind ik het heerlijk.
 Fien, ik denk dat Berber nu al 50 jaar ergens anders woont en het daar prima naar haar zin heeft.
Berber: Prachtig mens: ik gun je nog heel veel hele mooie jaren daar en we hadden toch afgesproken dat we allebei 100 gaan worden? dus we gaan gewoon door met adem halen. 😀
Anna Lina: al lang niets van je gehoord, alles goed met je?

 

8 opmerkingen:

  1. 50 jaar. Wat een tijd dacht ik. Tot ik ineens besefte dat ik hier in mijn geboorteplaats ook alweer 53 jaar woon. In mijn studententijd in Arnhem, Zwitserland, uni van Zürich), terug naar Arnhem. Daar gewerkt, getrouwd en de oudste gekregen. En een huis gekocht in mijn geboorteplaats omdat we de stad uit wilden.
    In 1995 een huis laten bouwen omdat we een mooi stuk grond konden bemachtigen. En gelijk alles gelijkvloers. Hoewel de gemeente toch een opbouw vereiste. Een gedeelte is dus verhoogd.
    Hier willen we niet meer weg. We worden niet oud maar zijn natuurlijk oud. Echter 100 jaar worden? De partner van mijn vader is op twee maanden na 100 jaar geworden. De ellende van een lijf wat volkomen aftakelt, terwijl de geest goed bleef. En iedereen om je heen van jouw leeftijd al dood is. Nee. Dank u.
    Met de Stoïcijnen heb ik niet zoveel. Ik vind dat tegeltjeswijsheid. Maar als het jou helpt. Prima.
    Dank zij al die jaren in het onderwijs ben ik niet vlug meer van slag te krijgen. Adem in, adem uit is mijn advies. Tegenslagen horen bij het leven. Volmaakt is alleen de hemel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. jij woont er nog langer daar dan ik hier. Zwitserland heb ik als au pair gewerkt, toen ik van school kwam. In Arbon, ligt in de buurt van Zürich. Vreselijk vond ik het, niets voor mij.
      Ik vind de natuur volmaakt, met de hemel heb ik niets.

      Verwijderen
  2. We gaan zeker 100 worden, en eigenlijk wil ik ooit de oudste vrouw van de wereld worden (is nu iemand van 118, uit Zuid-Afrika, maar is misschien al achterhaald). En als we 100 worden komt misschien Amalia op bezoek????

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dan stuur ik haar wel door naar jou als het zover is.
      Toen we 50 jaar getrouwd waren stond iemand van de gemeente op de stoep met een bos bloemen. Of wij een berichtje in de krant wilden. Ha ha ha ha.

      Verwijderen
    2. met foto erbij??? wie wil dat nu niet (geintjuh). Bos bloemen is altijd mooi

      Verwijderen
  3. Fijne blogjes vind ik dit en aan je briefjes met mooie teksten heb ik op dit moment ook veel. Partner is 80 en heeft steeds meer behoefte aan rust denk ik, ik nog niet zo, al geeft lichaam wel aan dat het ook rust nodig heeft, maar verder wil ik graag nog actief blijven.
    Moet het dus bij mezelf zoeken om lekker te blijven leven.
    Na een drukke vrijdag en zondag, wel hele leuke dagen, heb ik wel van nu tot minimaal woensdag me voorgenomen nog van het lekkere weer te profiteren en vooral buiten in de zon of onder parasol te zitten en te lezen of luisterboek erbij.
    Vandaag fysio die me krachtoefeningen voor schouder gaat geven, ben benieuwd wat dat gaat zijn. Morgen ben ik van plan om langs de Oosterschelde te gaan fietsen, ik kan nu weer wat langere stukken aan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Partner is dus ook van 1945? Of wordt hij dit jaar nog een jaar ouder? Rust wil en heb ik al jaren en bevalt me prima. Af en toe ff naar buiten met mn elektrische rolstoel; kan merken dat ik geen verkeer meer gewend ben (maar waar ik heen rijd is amper verkeer, alleen een paar winkels)

      Verwijderen
    2. Hij is in mei 80 geworden. Ik in maart 75.

      Verwijderen