Ik ben nog wel naar de film geweest; Wicked Little letters. Maar ook daar kan ik weinig interessants over vertellen want ik vond het een matige film. Een beetje over done ook al is ie dan op waar gebeurde feiten gebaseerd. Ik keek steeds op m'n horloge om te zien hoelang het nog ging duren en dat zegt dan natuurlijk al genoeg.
Update over 'm'n lies: dat gaat best goed, nog niet helemaal weg maar ik kan weer langer wandelen wat ik dan ook op maandag ochtend met een wandelgroepje doe. Zij lopen best wel snel en ik moet alle zeilen bij zetten maar dat is goed voor me denk ik dan maar. ( wel met gevolg dat ik s'middags niet meer vooruit te branden ben.🤔)
Ik ga ook nog steeds naar de HOVO voor de psychologie colleges en dat vind ik nog steeds heel leuk, zó leuk dat ik me heb opgegeven voor een zomer cursus: De logica en psychologie van kritisch denken.
Die gaat o.a. over :
wanneer klopt een redenering en wanneer niet? Ben ik goed in kritisch denken? Laat ik me beïnvloeden door emoties? En nog veel meer.
In deze tijd van A I lijkt het me heel belangrijk dat we kritisch blijven nadenken.
We gaan het meemaken.
Terwijl ik dit lange verhaal schrijf zit ik met een gedachte in m'n hoofd: WAAROM SCHRIJF IK DIT HIER ALLEMAAL OP ??? Wat een egotripperij ! Alsof het ook maar iemand interesseert hoe ik m'n dagen doorbreng.
Maar ja, egotripperij kom je in het dagelijks leven heel vaak tegen. Het zij zo.
Allemaal een hele fijne dag 🙋♀️
Nou omdat we dat als lezers best leuk vinden om te lezen, ik zeker, Ik ben door de anti0biotica niet vooruit te branden. Niet echt moe en doe de normale dingen in huis ook gewoon. Maar kan me er niet toe zetten iets extra te doen qua beweging. Zou best willen fietsen maar het is ten eerste erg winderig, ik moet dan het touw eraf halen de 3 touwtjes met zakjes grint en de hoes eraf halen. Dan maar zien of ik wel de versnelling kan bedienen en de rem en als dat niet lukt alles weer inpakken. Heb de fut ervoor echt niet. Ga zo wel even met rollator stukje lopen, ik kom veel te weinig buiten op het moment.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk is donderdag de laatste dat AB
Morgen ga ik wel naar mijn beweegles dat is wel te doen hopelijk al zal niet alles lukken maar wel een begin.
ZO heb ik ook een half blogje geschreven 😂
En ook dat lees ik met interesse hoor Lot.
VerwijderenHet leven kabbelt inderdaad een beetje voort, als je zoals ik (wij) eind zeventig bent. En gebeurt er wat, ben je direct van slag.
Dus dan maar kabbelen.
Vanmiddag in de tuin gezeten. Gekeken naar alles wat nog gedaan moet worden. En er de moed niet meer voor hebben.
Terwijl, toen wij gingen bouwen, ik vooral veel grond wilde om lekker bezig te zijn. Nou die grond heb ik. Nu nog de moed vinden.
Groet van uit de Liemers.
Leuk Francien een lange reactie, ik ben nog een jaar vanaf midden 70 partner nog een jaar van 80. Ik weet niet of we meer van slag zijn op onverwachte dingen, ik denk dat ik bij een zo onverwachte operatie op zaterdagavond ook 30 jaar geleden van slag zou zijn geweest, misschien nog wel meer. Nu hoeft er net wat minder en de ab doet gewon wat met je lichaam.
VerwijderenMaar met rollator lopen deed me toch goed al was het maar 300 meter, weer was lekker en daarna hebben we beschut in de tuin gezeten terwijl man ook de vijg aan het snoeien was, eindelijk, had al midden maart moeten gebeuren maar hij kon zich er niet toe zetten.
Niks geen egotripperij. Ik vind het juist leuk en inspirerend om te lezen wat je allemaal doet. Johanna
BeantwoordenVerwijderenIk lees je blogjes graag dus.....
BeantwoordenVerwijderenHelemaal geen egotripperij, juist erg leuk om te lezen! Ik hoop dat ik na mijn pensioen ook nog zulke dingen als een interessante cursus kan en wil doen. En dat er af en toe geen klapt gebeurt is ook heel gewoon, voor mij althans, en niets eens heel erg, juist wel fijn! Het leven is geen serie foto's op Instagram of Facebook waar alles leuk, gezellig, mooi en vol spannende dingen staat. Het leven is meestal gewoon met af en toe een dip en verder zo nu en dan wat leuks of spannends. Blijf maar lekker doorgaan, ik volg je egotripjes met plezier!
BeantwoordenVerwijderenje kan niet geloven hoe ik me iedere keer weer kan optrekken aan een blog van jou. Ik volg al een hele tijd je blog. Nog maar een keer een reactie geplaatst. Vorig jaar kreeg mijn man een tweede hersenbloeding en kwam hij in een verpleeghuis terecht. Heeft me zes maanden gekost om te aanvaarden dat hij ‘er niet echt meer was’ en dat het onomkeerbaar was. Ook het plots alleen wonen was zwaar. Maar, hij was er nog en ik kon hem iedere dag bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenBegin december werd bij mij borstkanker vastgesteld. Een hele tsunami aan onderzoeken. Op 14 december kreeg ik al de eerste chemo. En vorige week op 2 april de zesde en laatste. Het was zwaar en pittig. Vooral : je woont alleen. Als je zin hebt in een kopje thee moet je jezelf vooruit slepen. Het is niet om te klagen dat ik dit vertel.
Tussen de 4de en de 5de chemo overleed mijn man, op 4 maart.
Crematie moest dezelfde week gebeuren want op 11 maart kreeg ik chemo 5. Nog een tsunami.
Ik herken ook het gevoel van Francien : veel tuin en zien wat er moet gebeuren maar te moe zijn om er aan te beginnen.
Je blog geeft mij moed om vol te houden, want jij hield ook vol en om te hopen op betere tijden, bij jou kwam ook de belangstelling voor de buitenwereld terug.
Ook de commentaren op je berichten lees ik graag. Ik ben 73 en zie dat veel van je lezers ook in die categorie zitten.
Het maakt dat je weet, ik ben niet alleen. En het is niet abnormaal dat ik worstel met een aantal problemen.
Wacht me nu nog een operatie en bestralingen, en dan zien we wel waar we staan. Maar anderen hebben het ook doorstaan. Dus dan zal ik het ook wel kunnen zeker.
Vooral, blijf bloggen. Vertel.
Rosaline
hallo Rosaline, nog gecondoleerd met het overlijden van je man. Want een niet voor te stellen toestand die je momenteel meemaakt, en waar je doorheen moet, weinig keus.
VerwijderenIk val ook onder de categorie grijze golf, 80 volgend jaar.
En ook het nodige meegemaakt, dat krijg je op deze leeftijd (sommigen al veel eerder, bah, t leven is niet eerlijk).
Heb je kinderen, broers/zussen? Hoop dat er iemand was die met je mee ging met die behandelingen.
Veel sterkte de komende tijd, met alles, het verwerken van je verlies, de komende operatie etc. En hou ons svp op de hoogte.
Gedeelde smart....