Op dit moment zit ik weer eens in een fase dat ik het nieuws en de krant een beetje mijd. Ik wordt er zo ongelofelijk moe van, de een bedenkt een plannetje en de ander is er tegen en dan moet er weer eindeloos overlegd worden en vergadert en vervolgens gebeurd er maandenlang niks. Als er überhaupt ooit al iets gebeurd.
Ik las een artikeltje in het plaatselijke krantje dat de gemeente een plekje gevonden heeft waar nog wel wat woningen gebouwd kunnen worden en dat moeten dan appartementen worden waar de komende 5 jaar Oekraïners in kunnen gaan wonen. Gemeenteraadsleden roepen ook steeds dat er voor jongeren gebouwd moet worden.
NNNNEEEEEEEEEEEE, niet voor jongeren of asielzoekers bouwen maar voor OUDEREN. DE WERELD VERGRIJST MENSEN!!!
Als ik in een straal van 300 meter hier om me heen kijk dan worden er zeker 10 eengezinswoningen bewoont door alleenstaande ouderen en dat is dan alleen nog maar in mijn buurtje.
Bouw comfortabele appartementen voor deze mensen ( ook voor mij😀) en stimuleer ze om daar naartoe te verhuizen dan kunnen jonge gezinnen met kinderen die nu in te kleine flats wonen naar die vrijgekomen eengezinswoningen met een tuin verhuizen en dan kunnen jongeren en asielzoekers in die vrijgekomen flats. Dan komt er tenminste wat beweging in de woningmarkt.
Bijkomend voordeel is dat de ouderen dan bij elkaar in 1 gebouw wonen waardoor ze wat gezelligheid en steun aan elkaar kunnen hebben ( misschien zie ik dat wat rooskleurig?) maar wat nog belangrijker is : de thuiszorg kan veel efficiënter werken omdat de ouderen in 1 gebouw wonen en al die autootjes van de wijkzorg dus niet meer continu van hot naar her hoeven te rijden wat alleen maar tijdverlies oplevert.
Kijk, als je als oudere in je eigen huis wilt blijven wonen dan is dat natuurlijk prima, niemand kan je dwingen maar we moeten allemaal langer zelfstandig blijven omdat de zorg steeds minder wordt en dat zelfstandig blijven gaat nou eenmaal makkelijker in een gelijkvloerse woning met een ruime badkamer en brede deuren dan in een huis met twee trappen en een tuin.
Ben ik nou zo slim of zijn zij nou zo dom?
O ja, nou doe ik het zelf ook; iemand maakt een plannetje en ik ben er tegen🙈
Afijn, het is zoals het is, allemaal een hele goede dag 🙋♀️
Omdat dat meer bouwen voor ouderen toch niet gaat gebeuren voorlopig, pas ik zelf mijn woning maar zoveel mogelijk aan. Ontspullen en verkopen van overbodigs dus. Zoveel mogelijk ruimte maken. Plan maken voor douche op begane grond. Glazenwasser toch maar vragen alle ramen te doen i.o.v. 'ik doe het zelf wel'. En ja die twee trappen en die tuin..Groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk heb ik 10 jaar geleden een heel verkeerd huis gekocht. Oud, grote lange tuin en boven geen wc. Verbouwing liep en loopt niet zoals bedacht door allerlei oorzaken. Hoe het in de toekomst moet? Geen idee, als partner wegvalt is het teveel aan onderhoud om voor mij te doen. Ik heb me wel ingeschreven voor huurhuis nog verder naar het zuiden, in deel boven Belgie waar dochter woont. Maar eigenlijk wil ik er ook niet over nadenken en bovendien loopt het altijd anders dan je bedenkt.
BeantwoordenVerwijderenGoede nieuws is dat partner weer thuis is en het heel goed gaat.
In mijn gemeente zijn ook plannen voor het bijbouwen van zo’n 450 tot 500 woningen. Maar hier zal een gedeelte bij zijn voor ouderen. Op die manier hopen ze de oudere éénsgezinswoningen vrij te krijgen. Deze zijn sowieso afgeschreven en toe aan vervanging. (Snel gebouwd na WWII) Deze liggen ook nog eens in het plangebied van ouderen wonen zoveel mogelijk binnen een straal van 500 meter van de voorzieningen zoals winkels en zorg. Alleen krijgen wij dan het probleem dat men vanuit de omliggende gemeenten probeert een seniorenwoning te krijgen want die gemeenten bouwen niet specifiek voor ouderen.
BeantwoordenVerwijderenWij wilden altijd een huis laten bouwen naar eigen behoeften. En toen we eind veertig jaar waren kregen we de kans. Onze gemeente had een klein woonwijkje in gedachte, aan de rand van het dorp. Wij kochten een kavel, en H. zei gelijk, dan bouwen we alles gelijkvloers, als het kan zonder drempels.
BeantwoordenVerwijderenDe gemeente protesteerde. We moesten een bovenverdieping. Dat zijn uiteindelijk twee kamers en een badkamer geworden. Een behoorlijke extra investering.
Nu is ons huis zeer gewild. We krijgen aanbiedingen van mensen, zelfs uit het westen.
Wij gaan mooi niet en blijven lekker zitten. Nu zijn we op de leeftijd dat we ons huis zeer waarderen. Alleen de tuin is te groot. Maar daar blijf ik lenig van. Wij kijken uit over een weiland. En naar het dorp fiets ik. Daar heb ik zo'n charmante regencape voor.
Een appartement? Tussen al die klagende ouderen zitten? En als het mooi weer is op zo'n balkonnetje? De groeten.
Enig nadeel is de grote vrije ruimte beneden. En open naar boven. Dat betekent dat je meer stookt dan in een afgesloten ruimte. Het zij zo.
Vanaf mijn werktafel kijk ik naar het weiland, de vogels (en de mollen), die ruimschoots aanwezig zijn.
En ja, ik ben bevoorrecht. Maar daar hebben we wel voor gewerkt. Tot aan de vut tijd. Eerst voltijds, daarna ik 28 uur.
Zo bevoorrecht voel ik me ook, aan een doodlopend weggetje, voor uitzicht op brede sloot en een parkachtig iets behorend bij een verbouwde boerderij en wordt erg goed onderhouden.
VerwijderenAchter lange tuin en daarachter weilanden.
Naar het dorp 1.5 km met mijn driewielerfiets en er staan ook nog 2 auto's.
Mochten we dingen zelf echt niet meer kunnen, zijn we in staat hulp te betalen. Doe ik nu al voor de grote (6x4) keuken, elke 3 weken 2 uur voor 35 euro. Helemaal blinkend, als ik het zelf zou doen ben ik 2 dagen bezig met de nodige pauzes
Het zou leuk zijn om met andere ouderen in hetzelfde appartementencomplex te wonen, maar het moeten dan wel een beetje gelijkgestemden zijn. Ik woon in een hele oude boerderij op het Franse platteland, gekocht als vakantiehuis en toen we met pensioen waren als permanente woning. Helaas is mijn man acht jaar geleden overleden en woon ik nu alleen, ik heb een grote tuin, twee katten en een hond en voel me hier erg gelukkig. Mijn dochter is met een Fransman getrouwd en woont in een dorp 13 km. verder. Ik heb twee kleinzoons die ik vaak zie, allebei op de middelbare school. Ik heb me wel ingeschreven voor een bejaardenwoning in Nederland, maar de schrik slaat me om het hart als ik eraan denk dat ik daar zou moeten wonen, met die kleine balkonnetjes en schuttingen dus ik denk niet dat dat iets zal worden, maar je weet natuurlijk nooit. Ik vind het altijd leuk om je blog te lezen, en de tuin en de omgeving is mijn “sportschool”. Groet vanuit een zonnig Frankrijk.
BeantwoordenVerwijderenAdriana
ja een appartementen complex voor oudere in de buurt van voorzieningen zou ik erg fijn vinden. pas zag ik er een te koop erg duur maar je moet wat.tot ik de afmetingen van de slaapkamers goed bekeek,ben gelijk afgehaakt.je kan amper om een bed heen lopen laat staan met een rolletor waar je toch ook rekening moet houden.wel een enorme woonkamer maar niet voor een bejaard stel ,die geven geen feestjes meer voor 25 personen .ze bouwen noch steets niet de goede woningen waar echt behoefte aan is ,dus we blijven maar zitten waar we nu wonen.
BeantwoordenVerwijderen"De mens wikt, God beschikt" zo gaat het gezegde. Wat mij betreft ben ik voorlopig nog niet aan het wikken. Ik woon in een oud en enigszins uitgewoond huis in Zuid Londen: 120 jaar oud, enorme tuin, hoog en smal met 3 trappen, 5 slaapkamers, gelegen op een smal en aantrekkelijk straatje met vriendelijke buren. Bushalte op 10 minuten lopen, bus naar Ondergrondse om het kwartier. Dit huis zit vol herinneringen: 4 volwassen kinderen die hier niet meer wonen en een schat van een man die, volkomen onverwacht, bezweek aan een hartaanval 8 jaar geleden. Wilde paarden slepen mij niet weg naar een oh zo verstandige en gerieflijke bejaardenflat. Toegegeven, soms ben ik eenzaam. Mijn oudste zoon woont aan de andere kant van de stad en een andere zoon woont in Yorkshire (een halve dag reizen). En dan nog de dochters: eentje in Noord Spanje en de andere in Athene. Wat ben ik dus blij dat ik mijn kinderen en kleinkinderen allemaal te logeren kan hebben en dat er met Kerstmis als vanouds een grote geroosterde kalkoen op tafel staat. Verhuizen naar een oh zo verstandige flat vult mij met afschuw. Mocht het nodig zijn dan zou ik in eerste instantie denken aan een jonge huisgenoot (er is een enorm tekort aan woonruimte voor jonge mensen). En denk vooral niet "oud". Zelfredzaamheid, contact met jongere mensen, een lieve poes en je geliefde woning met al zijn herinneringen doen je meer goed dan het ogenschijnlijke gemak van een speciaal ontworpen bejaardenflat.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens!, Adriana
Verwijderen