Tja, wel of niet naar een ouderencomplex verhuizen en met oudercomplex bedoelde ik gewoon zelfstandig wonen in een comfortabel appartement. Het hangt er maar vanaf in wat voor omstandigheden je nu bent. Zolang je het zelf allemaal nog een beetje kunt redden, lekker blijven wonen waar je woont. Maar hoe ouder je wordt, hoe moeilijker dingen gaan en hoe meer afhankelijker je van anderen wordt. Het komt waarschijnlijk door m'n neurotische trekjes dat ik daar over na denk. Ik woon in een gewone woonwijk in een huurhuis. Niks landerijen om op uit te kijken en landweggetjes en ook niet genoeg geld om later eventuele particuliere hulp in te huren.
Ik hou wel van een beetje reuring, nu kijk ik in een afgesloten tuin omdat je toch een beetje privacy wilt hebben en omdat ik aan een doorgaande weg woon. Ik zie mezelf dus wel op een balkonnetje zitten met de nodige plantenbakken om me heen ( waar ik dan geen geraniums in ga zetten 😀) Ik hou ook wel van een beetje aanspraak en dat heb je eerder in een gemeenschap dan op het platteland. Wat niet weg neemt dat je ook in een gemeenschap eenzaam kunt zijn. Mijn 102 jarige vriendin woont sinds een paar maanden in een verpleeghuis en het bevalt haar prima, zij houdt ook van reuring en ze hoeft maar even naar de gemeenschappelijke huiskamer te gaan om aanspraak te hebben terwijl ze in haar huis soms hele dagen alleen zat en ze hoeft haar kinderen minder vaak lastig te vallen.
In sommige reacties wordt wel erg negatief gedaan over ouderen, niet alle ouderen zeuren, ik ben oud, zeur ik? Ik ken een aantal tachtigers die nog heel actief zijn, twee kranten lezen, bridgen, met hun iPad lopen te zwaaien en sneller en langer wandelen dan ik, dat zouden dus gelijkgestemden kunnen zijn en ik zie me in mijn huis ook geen jonge huisgenoot nemen, ik moet er niet aan denken, daar moet je echt een groot huis voor hebben.
Tja, sommige mensen leven in een wat meer bevoorrechte positie dan anderen en dan denk je misschien anders over dingen. En het is natuurlijk ook niet zo dat mensen die het iets minder hebben ook niet hard gewerkt hebben.
En zoals ik al zei, iedereen is vrij om te doen en te laten wat hij zelf wil.
Heel leuk om te zien dat m'n blog ook in het buitenland wordt gelezen.
Ik wens iedereen in zijn wel of niet grote, kleine, mooie huis nog veel woonplezier en een hele goede dag.🙋
tja,soms ga ik er weleens over nadenken,en kijken waar ik dan zou willen.maar het aanbod stemt mij treurig.dat komt ook denk ik omdat het nog niet in mijn levens fase past om in een appartement te gaan wonen.soms denk ik dat we onwillekeurig in die richting geduwdt worden door de berichtgeving over de vergrijzing en het te kort aan zorg personeel,we gaan nu de badkamer aanpassen bad eruit enzo kunnen we nog even blijven zitten waar we nu wonen.fijne dag nog,ria
BeantwoordenVerwijderenIn het buitenland waar ik woon, zijn nauwelijks voorzieningen voor oudere mensen. Wel particuliere verzorgingshuizen maar deze zijn lang niet zo goed als die in Nederland.
BeantwoordenVerwijderenNu ik zelf ouder ben en van dichtbij heb gezien hoe het kan zijn als de zorg bijna helemaal op de familie neerkomt, realiseer ik me nog meer dat men in Nederland boft. Ook al is er enorm bezuinigd.
Ik besef heel goed dat ik, ook dankzij partner, in een bevoorrechte positie bevindt. Deels zelf voor gezorgd m et 45 jaar werken maar ook de mogelijkheden die partner met zich meebracht.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat maakt me niet gelukkiger als partner wegvalt, dan is geld makkelijk maar niet zaligmakend, je moet het dan toch zelf doen weer.
Mijn ouders zijn eens naar een nieuw te bouwen complex gaan kijken, of een appartement daar wat voor ze zou zijn, was met gemeenschappelijke dingen ook. Het was een ovaal gebouw met onderin ook een kinderdagverblijf en als de kinderen buiten speelden was dat in het midden van het complex en ze konden zich voorstellen dat dat ook heel wat lawaai zou geven, en daar hadden ze echt geen zin in, misschien vonden anderen het juist fijn als ze met kinderen in aanraking zouden komen. Gelukkig zijn ze in hun appartement aan de Amstel blijven wonen, met zus in de buurt en goede thuiszorg kon dat.
Oh ja wilde ik nog zeggen: gistermiddag zijn we naar de Oosterscheldedijk gereden, Sienna nog even uitlaten en partner met zijn 4 dagen oude heup kon verder lopen dan ik.
VerwijderenVanmorgen pleister vernieuwd, ziet er mooi blauw uit, operatiewond toch zo'n 20 cm met heel veel hechtingen, ja er komt natuurlijk veel kracht op de huid, maar gezien de korte tijd na operatie prima.
Ik begrijp de afkeer van verzorgingshuizen die veel mensen hebben ook niet. Zoals jij het beschrijft en je vriendin het ervaart nou zo ik denk dat veel problemen opgelost zouden worden en zelfs een stukje woningnood opgelost zou worden als alleenstaande eenzame ouderen hun riante plek eens zouden willen en kunnen verwisselen voor meer zorg en aanspraak.
BeantwoordenVerwijderenBen het met je eens. Niet iedereen woont buiten en in een geweldig huis met mooi uitzicht. Woon nu wel in een koophuis met tuin en smalle trap naar boven, wasmachine in de kelder en nauwelijks contact met jonge buren. Ben sinds kort aan het denken dat naarmate ik ouder word een gelijkvloers huurappartement, veiliger en geriefelijker zal zijn maar wel met een leuk balkon met planten. Lijkt mij best gezellig en veel minder werk en ben ik ook meteen van het zorgen voor onderhoud af. Johanna
BeantwoordenVerwijderenVanmorgen even naar Huissen gereden. Koffiedrinken in een appartement, vier hoog. Met een mooi uitzicht over de Rijn. En uiteraard over de voor- en nadelen gehad van zo wonen of in een huis. Deze mensen wilden nooit meer terug naar een huis. Vinden het heel comfortabel wonen, vlakbij het centrum. Een praatje met andere bewoners enz. En zouden ook voor geen goud willen ruilen met ons. Alleen die tuin al, zeiden ze. Ha ha ha.
BeantwoordenVerwijderenZo zie je maar. Ieder zijn meug.