woensdag 4 september 2024

Mist en schuld.

 Toen ik vanmorgen opstond was het helemaal mistig buiten, ik kan me niet herinneren wanneer dat voor het laatst was, dat is echt al héél lang geleden.

Gisteren heb ik echt een hele rustige dag gehad, eerst koffie gedronken met het kofficlubje en s 'middags in m'n "moeilijke" boeken gelezen met het idee: dan ga ik vanavond na het eten nog wel een rondje lopen maar toen regende het :-((

Ik ben er achter gekomen dat ik de avonden maar niks vind, andere alleengaanden vinden vaak de weekenden vervelend, daar heb ik geen last van, ik vind de avonden niks, ze duren lang, niks leuks op tv, behalve B&B vol liefde dan 😀, daarom ga ik graag nog  even een  eindje lopen, dan is de avond wat gebroken en heb ik het gevoel dat ik tenminste nog wat nuttigs heb gedaan.

Maar ja, het gaat zoals het gaat en het is zoals het is. 

Goh, Berber ik hoop toch zo voor je dat je die rolstoel gauw krijgt, ze kunnen dat toch bijna niet weigeren? Laat je even weten hoe het is  afgelopen?

Petra, ik wil nog helemaal geen hulp, het is goed voor me om het zelf allemaal te blijven doen dan blijf ik in beweging, ik heb laatst in de tuin gewerkt en toen gaf m'n fitbithorloge aan dat ik 3 kwartier gesport had. Zó,  dacht ik, dan hoef ik tenminste niet naar de sportschool:-)) die ik trouwens nog nooit van m'n leven van binnen heb gezien.🤔 Daarbij komt dat er overal personeel tekort is dus laat dat personeel eerst maar de mensen helpen die het écht nodig hebben. Ik zou me maar schuldig voelen als ik beslag op die mensen zou leggen. Net zoals dat ik me wel eens een beetje schuldig voel als ik met zo'n busje meega voor een dagje uit, zoals laatst naar de havens van IJuiden, dan denk ik: mischien neem ik wel een plek in van iemand die minder mobiel is dan ik en er heel graag even uit wil.  Maar ja, met zo'n busje mee is  ook iets waar ik "recht" op heb maar in dit geval zet ik dat schuldgevoel maar even van me af.🙈

Goh, toen ik vanmorgen ging zitten wist ik echt niet waar ik over moest schrijven en nu is er toch weer een lang verhaal uit gerold.

Allemaal een hele fijne dag, voor mij een beetje een spannende dag maar daar lezen jullie morgen wel over. 🙋‍♀️ ik weet nu  wel waar ik over ga schrijven😃




9 opmerkingen:

  1. Wij kijken uit over weilanden en daarin liggen ook enkele slootjes en dan is het al snel mistig. Soms komt het vanuit de Oosterschelde op 1 km binnendrijven.
    Gisteren mijn boodschappen in Belgie dagje, ging prima allemaal en het was er best rustig. Om half 3 weer thuis en na de koffie alles in de kasten gezet, best veel werk, 30 pakken melk en 36 flessen cola, 10 pakjes boter en nog wat losse dingen. We hebben weer voorraad voor 2 maanden.
    Dus ik ben nu moe, pijn in onderrug en benen, maar logisch. Vanmorgen rustig aan, vanmiddag stukje fietsen. Morgen dagje met dochter lunchen in Terneuzen.
    Mijn moeder vond de ochtenden altijd lang duren, de avonden had ze niet veel moeite mee en ze ging ook vaak na 12 uur pas naar bed en stond dan pas om 10 uur weer op. Mijn vader was erg van de vaste tijden en die liet ze helemaal los.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op dinsdagavond is echtgenoot naar zijn kaartclubje, dan zit ik alleen thuis en dat voelt inderdaad anders dan met zijn tweeën. Terwijl die man elke avond zit te lezen na het nieuws.
    Ook ik kijk over een weiland uit. Alleen is achter het weiland de mais hoog opgeschoten, dus geen uitzicht. Maar wel vaak mistig.
    En ik fiets elke dag voor een boodschapje. Heb totaal geen voorraad, behalve in de ijskast een extra pak melk en mijn kg kwark.
    Wij drinken naast de koffie en thee alleen maar water, de kleinkinderen ook, zijn niets anders gewend. Ze snoepen niet, als ze zin in iets hebben maken ze een tosti.
    Boter op brood willen ze niet. En ik gebruik meer olie dan boter.
    Gisteren heeft H. een nieuwe telefoon gekocht. Daar zijn we erg druk mee. Oudste zoon was jarig gisteren en ik kon hem niet eens bellen!!
    53 Jaar alweer. Waar blijft de tijd. Na zijn geboorte gelijk de couveuse in. En dat is nu 1.90m.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. gefeliciteerd met je zoon Francien. De couveuse heeft hem duidelijk goed gedaan...flinke knul geworden.
      Wat een geweldige kleinkinderen, niet snoepen, ik bestel iedere week gebak, lekker voor het weekend. Ik heb een voorraad waar je u tegen zegt, maar alles rouleert, ik bewaar het niet.
      Ook al zit je man te lezen, hij is er.
      Is het al gelukt met de nieuwe telefoon?

      Verwijderen
    2. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik die kinderen niet opvoedt. Ik volg alleen maar. Maar het is best makkelijk. Nooit gezeur. En fruit mogen ze altijd pakken. de oudste heeft trouwens een binnen beugel en mag daarom niets tussendoor eten.
      En in het weekend wordt er daar altijd wel iets gebakken. Zoon samen met jongste kleinkind. En krijgen wij ook altijd wat voor bij de koffie.
      De nieuwe telefoon is een ramp. Ik werd gebeld en kreeg hem niet aan de praat. Ha ha ha. Nu heb ik H. teruggestuurd naar de telefoonwinkel om hem het een en ander uit te laten leggen. Ik kan wel whatsappen. Ook op de laptop. Daar vind ik het makkelijker.
      En ik neem aan dat de voorraad niet alleen gebak is?
      Als ik moeite krijg met bewegen, laat ik alles thuis bezorgen. Gelukkig is het nog niet zo ver.

      Verwijderen
    3. Update, ja ik kan bellen. Je moet niet alleen op het groene knopje drukken maar even naar boven vegen. Hè hè. waarom moeilijk als het makkelijk kan.

      Verwijderen
    4. nee, de voorraad is zeker geen gebak, zolang wil ik het niet bewaren, veel te lekker. Maar ik geef regelmatig iets weg qua voorraad, heb ik weer meer dan genoeg rijst/pasta e.d.
      Alles wordt ook bezorgd, al een jaar of 7. Toen mn man nog leefde bezocht ik hem in het verpleeghuis en kon toen nog fietsen, Aldi zit hier om de hoek, Jumbo was toen ook prima aan te fietsen. Aldi wil ik straks (als de rolstoel er is) ook weer heen, 2 minuten hiervandaan, kan via de brandgang tussen de huizen door rijden, dus geen verkeer. En er zit ook een bakker...met heerlijk gebak...ik kan me op heel kleine dingen verheugen (gelukkig). De bakker bezorgt ook, maar omdat de winkel hier om de hoek is staat hij al om 8 uur voor mn neus.. veel te vroeg voor me

      Verwijderen
  3. die rolstoel koop ik zelf, de ergotherapeute komt alleen langs om me te helpen uitzoeken, ze heeft er meer verstand van dan ik. Ik kan het gelukkig zelf betalen (vorig jaar de traplift gekocht, ik zou niet meer zonder kunnen). En vorig jaar kwam ze met een paar rollators langs, ik kon zo uitzoeken wat voor mij handig was. Ik gebruik hem nooit als rollator, hij is tamelijk groot, maar ik zit er heerlijk in, weer een andere houding dan een hele dag op een stoel aan tafel zitten (de stoel zit prima, met een zadelzitting).
    Maar ik laat zeker weten hoe het gaat met de rolstoel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik wil even laten weten dat ik je blog inhoudelijk steeds leuker vind om te lezen. Juist de gewone dagelijkse beslommeringen bij het ouder worden zijn zo herkenbaar en inspirerend. Johanna

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach, je hebt misschien wel gelijk, hoewel ik vanuit mijn werk wel zie dat mensen soms veel te lang doormodderen. Ik fantaseer dan maar over een wereld waarin iemand jou een uurtje komt helpen met je huishouden, jij een ander een uurtje op een andere manier helpt (taalles, gezelschap, dubbele porties maaltijden koken en wat mensen die mee-eten met jou?) en iedereen een leukere dag heeft gehad...

    BeantwoordenVerwijderen