dinsdag 24 september 2024

Klei.

 Gisteren naar m'n tweede keramiek les geweest, vorige week vond ik het heel leuk, gisteren vond ik het helemaal niet leuk. Vorige week moesten we een rond potje maken wat recht omhoog ging en gisteren moesten we een potje maken die bol is. 


Een paar hadden het potje van vorige week al af en een paar niet, waaronder ik. Nou kon je kiezen, verder gaan met dat potje of aan de nieuwe opdracht beginnen. Ik was de enige die het eerste potje af wilde maken. Daardoor liep ik een achterstand op wat ik vervelend vond daarbij kwam dat ik helemaal geen zin had om wéér een potje te maken maar ja........

Ik ben toen als een gek gaan zitten kleien, ten eerste om de achterstand weg te werken maar ook om zo snel mogelijk dat tweede potje in elkaar te zetten zodat het maar klaar is. Daarbij kwam ook nog eens dat in een lokaal ernaast dansles werd gegeven met harde muziek en geschreeuwde aanwijzingen dat stoorde me ook. 

Aan het eind van de les had ik  rode konen  en aan m'n gezicht was waarschijnlijk te zien dat ik het niet zo naar m'n zin had want de lerares vroeg of ik het nog wel leuk vond. 

Kijk, ik snap het wel, je moet aan de basis beginnen, je moet eerst in je vingers krijgen wat klei doet en hoe het zich laat vormen dat begrijp ik allemaal wel maar steeds rolletjes op elkaar leggen en dan de naadjes glad wrijven is zó saai. Moeilijker dan het lijkt maar saai!!!!! 

Goed, volgende week gaan we dat tweede potje hopelijk versieren  dan wordt het weer leuker. 

Allemaal een hele goede dag. 🙋

1 opmerking:

  1. Ja zo heb ik de enkele keer dat ik iets dergelijks deed ook ervaren.
    Ik hou het bij haken, heb net een rolstoeldeken af. Kwam een FB groep tegen die heet Haken voor het Hospice, er is veel vraag in hospices naar fijne grote dekens (140x200cm) en rolstoeldekens (90x100 cm). Vaak gaat zo'n deken ook mee met de overledene in de kist of mag de nabestaande hem mee naar huis nemen als troost.
    Mijn vader heeft in de Kwakel in Hospice gelegen en we zijn nog steeds die organisatie dankbaar voor de begeleiding, er is zoveel mogelijk om het sterven lichter te maken.
    Met mijn grote voorraad garen vind ik dat een mooi doel.
    Maar ik ga nu eerst een trui voor mezelf maken

    BeantwoordenVerwijderen