We zijn tenslotte allemaal het product van onze kindertijd. Wie we als volwassenen zijn is het resultaat van wie we als kinderen waren, hoe we werden behandeld en wie en wat onze normen en waarden vormden. We zijn wie we waren maar dan groter.
Dit las ik in een boek wat verder niet zoveel voorstelde en ik heb daar lang naar zitten kijken, klopt het? Iets om over na te denken.
Ik luister vaak naar de podcastpsycholoog en zij heeft altijd een thema waar ze dan met een expert over praat. Laatst had ze het over hechting, dat het ontzettend belangrijk is dat kinderen van baby af aan zich kunnen hechten, dat ze er op kunnen vertrouwen dat er voor hun gezorgd wordt, dat ze gezien en gehoord worden.
Als dat niet zo is, om wat voor reden dan ook, dan gaan ze zich aanpassen; als ik nou maar heel lief en heel erg m'n best doe dan doet mama misschien ook wel lief tegen mij of dan krijg ik misschien eindelijk eens een complimentje van m'n vader.
Dan zit er een kans in dat ze later een "pleaser" worden en zich helemaal op de ander richten en alleen maar doen wat de ànder wil.
Soms denk ik ook wel eens dat je tegenwoordig ook wel vaak het tegenovergestelde ziet, dat kinderen eindeloos de hemel worden in geprezen zonder dat er maar een enkele grens gegeven wordt en dat ze daardoor gaan denken dat ze alles maar kunnen maken. Maar dit even terzijde.
Ja, ja, het is niet zo simpel allemaal🙃 maar ik vind het leuk om daar over te lezen en over na te denken, je gaat dan toch anders naar mensen kijken.
Nou, genoeg ernstig gepraat voor vandaag, straks boodschappen doen en daarna koken, want ik krijg morgen 8 mensen te eten 😱
Allemaal een goede zonnige dag.🙋
Ja en nee . Natuurlijk is de kindertijd heel belangrijk en bouw je daarop verder. Maar voor mij geld dat er op heel veel gebieden heel veel us veranderd. En dat ik daar zelf hard aan gewerkt hen is ook een feit.
BeantwoordenVerwijderenLang leve de vergankelijkheid want daardoor is er altijd verandering mogelijk.
Veel plezier met de eters en het koken.