Live life with arms wide open.
Dit las ik laatst ergens en ik heb het meteen met grote letters en dik onderstreept op een stuk papier geschreven en op het prikbord in de keuken gehangen. Want dat is echt iets wat ik vaker tegen mezelf moet zeggen omdat ik merk dat ik nu ik ouder word steeds vaker een beetje bangig word; O jee, wat kan er allemaal wel niet gebeuren als ik dit of dat doe of zeg.
Zoals dat ik gisteren maar weer eens in een parkeergarage geparkeerd heb, zoals jullie misschien weten heb ik nachtmerries van parkeergarages. En of de duvel er mee speelde, m'n pasje werkte niet toen ik wilde betalen. Gelukkig had ik nog een ander pasje en die werkte wel maar ik slaakte toch een diepe zucht van opluchting toen ik er weer uit was. Maaaaar wel gedaan. 😀 En ik wil wat vaker dingen doen die ik nooit doe, zoals naar theater of het concertgebouw.
Het lag waarschijnlijk aan het pasje want nu herinner ik me ineens dat ik al eens eerder last heb gehad met dat pasje, het werkt wel zolang je het maar niet in een gleuf hoeft te stoppen. Wat een gedoe, maar ja moeilijkheden zijn er om overwonnen te worden en al doende leert men.
Nou dat zijn wel weer genoeg clichés voor vandaag.
Allemaal een hele fijne dag 🙋♀️
Het is eindelijk wat beter weer. Vanmorgen ook op de fiets naar beweeguurtje gegaan en vanmiddag ook naar fysio, is beiden in dorp en 2 km rijden echt dichtbij maar lopend red ik dat net niet.
BeantwoordenVerwijderenBewegen ging vanmorgen moeizaam, gisteren uren op de benen gestaan door lunch met stiefdochter, man en puber en daarna samen nog een stukje met Sienna gelopen langs de Oosterschelde, was toch heen en weer ook wel km. Rond 3 koffie/thee met van alles wat ik op tafel zette, boterkoek met zeeuwse bolustoevoegingen, Boluscake vd Lidl en kleine appelkruimeltaartje, 2 soorten gewoon ijs en een vegan die trouwens wel erg lekker was.
Voordeel van hun komst is dat ik altijd veel restjes wegwerk, gisteren in soep en restant ook meegegeven.
Jij vindt een parkeergarage een verschrikkelijke plek, ik ben nog nooit met mijn auto door de wasstraat gereden. Dat durf ik niet, voel mij opgesloten, ikmoet eruit kunnen. Maar ja dat gaat niet tijdens zo'n wasbeurt.....
BeantwoordenVerwijderenMarja
Wat een leuk en herkenbaar blogje weer. Ik heb ook het gevoel dat ik naarmate ik ouder aan het worden ben minder durf. Vroeger deed ik gewoon dingen maar nu heb ik allerlei twijfels en onzekerheden of het wel goed gaat. Inderdaad in een parkeergarage maar ook met openbaar vervoer.
BeantwoordenVerwijderenThe biggest fear is fear itself. Goed dat je het doet hoor Ella! En zelfs al deed je tweede pasje het niet, er is altijd wel hulp nabij.
BeantwoordenVerwijderen