donderdag 21 april 2022

Einstein.

 Volgens mij heb ik het er hier al eens eerder over gehad; die eeuwige tweestrijd in mezelf. Vorige keer bracht ik die in verband met m'n sterrenbeeld vissen, die altijd in tegengestelde richting zwemmen. 

Of het nou door het sterrenbeeld komt of doordat ik gewoon zo in elkaar zit maakt eigenlijk niet zoveel uit, ik heb er last van.

Zal ik links of zal ik rechts? Ik ga rechts, o nee links is misschien toch leuker.

Zal ik koken of zal ik een boterham nemen? Ik neem brood,  aardappels waren misschien toch lekkerder geweest. 

Zal ik accepteren dat m'n been niet doet wat ik wil of zal ik die stomme oefeningen toch maar doen? 

Zal ik aan die groeps wandeling meedoen of zal ik in m'n eentje gaan? 

Zal ik iemand bellen of heb ik daar geen zin in? 

Ga ik naar een museum of vind ik dat teveel gedoe? 

Ga ik buiten in de zon zitten of vind ik dat te warm?

U ziet het het zijn echt grote wereld problemen waar ik mee worstel🤣🤣🤣

Toen kwam ik dit citaat van Einstein tegen, ( Ja, ja, dat jullie niet denken dat ik alleen maar flutboekjes zit te lezen 🤣🤣🤣)


Ik heb echt bewondering voor mensen die door allerlei beperkingen, wat voor beperkingen dan ook,  niet kunnen gaan en staan zoals ze dat misschien zouden willen  en dan toch tevreden zijn. 
 
Ik heb gewoon nog teveel onrust in m'n lijf en moet deze spreuk ook maar op het prikbord in de keuken hangen, misschien helpt het. 
Allemaal een goede, rustige dag🙋‍♀️

O ja, voordat jullie denken dat mens leest te zware lectuur, dat citaat kwam ik gewoon in een of ander tijdschrift tegen. 🤣


5 opmerkingen:

  1. Zeer toepasbaar in de huidige hecktische tijd.

    Met werken ben ik nooit ambitieus geweest, deed veel met plezier maar dat ik er mee verdiende was gewoon noodzaak.
    Van de 25 jaar in mijn laatste baan heb ik er 23 met heel veel plezier en waardering van iedereen gewerkt. Helaas de laatste grotendeels niet meer door 2 leidinggevenden die vonden dat ik meer moest doen, meepraten met beleidzaken etc etc. Terwijl ik daar helemaal niet voor ben opgeleid of geschikt voor was. Laat mij maar mijn werk goed doen op de achtergrond, dan heb je het meest aan me en kunnen anderen daar op vertrouwen en hun belangrijkere dingen doen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk blogje, Ella, en herkenbaar. Iedereen is (gelukkig) weer anders, ook hoe ermee om te gaan. Ging bij mij ook niet vanzelf, maar gewoon logisch nadenken dat er niets zal veranderen als ik het niet zou accepteren. En zeker geen ouwe zeur worden, dan stoot je mensen af en nu heb ik nog voldoende mensen om me heen. En het is ook wennen dat je nu alleen maar aan jezelf hoeft te denken en helaas niet meer aan je man.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Inderdaad een leuke blog Ella! En ik maar denken dat je alleen maar flutboekjes leest de hele dag! 😂

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik werk sinds mijn scheiding in 1996 in de schoonmaak, is dat mijn droombaan? Niet bepaald. Is dat het enige werk waar ik geschikt voor ben ? Nee, ook niet bepaald. Maar sinds ik dat werk grootendeels uitvoer op een zorginstelling voor mensen met meervoudige lichamelijke en/of geestelijke beperkingen is dat wel iets waar ik heel veel voldoening uithaal, niet door de werkzaamheden , maar wel door de interactie met personeel en bewoners. Rijk word ik er ook niet van, maar omdat ik creatief ben met hoe ik mijn geld uitgeef kan ik er redelijk van rondkomen en ben ik meer dan tevreden over mijn leven. Ambitie vertaald zich niet altijd naar veel verdienen. Ambitie betekend voor mij voldoening halen uit je werk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Johmar. Ik denk dat dat het belangrijkste is, voldoening halen uit wat je doet, maakt niet uit wat.

      Verwijderen