Het was gisteren een beetje een rare dag, ik stond volkomen futloos op, slecht geslapen, veel te vroeg wakker, nergens zin in, niet vooruit te branden. In de ochtend alleen een boodschapje gedaan en naar de zolenman geweest. Daar was het niet zo enerverend, het bovenlaagje van het zooltje weer vastgelijmd en de zijkanten een beetje bijgesneden.
Toen ik weer thuis was ben ik na de lunch op de bank in slaap gevallen en heb een uur geslapen en toen ik weer wakker werd had ik ineens weer energie. Inmiddels was het ook goed weer geworden en toen ben ik lekker naar het bos gegaan en heb daar een wandeling gemaakt. Op een gegeven moment gaven m'n benen aan tot hier en niet verder maar ik had nog helemaal geen zin om naar huis te gaan en toen ben ik op het terras van een restaurant daar in de buurt gaan zitten en heb lekker een glaasje wijn en een heerlijke geitenkaassalade genomen.
Toen ik langs dat terras liep moest ik mezelf wel even een schop onder de kont geven want iedereen zit daar gezellig met z'n tweeën of in een groepje, maar ik ben er tóch "gewoon" gaan zitten en ik heb het prima naar m'n zin gehad en heerlijk gegeten en dat hield dan ook meteen in dat ik niet meer zelf voor het avondeten aan de slag hoefde.
Toen ik weer thuis kwam was de vermoeidheid inmiddels weer terug en na nog wat gehang op de bank dacht ik: wat kan mij het schelen, ik ga lekker in bed voetballen kijken, ik heb het nog 1-1 zien worden maar toen vielen de luikjes toch echt dicht. Nou ja, ook niet erg.
Straks naar de kapper, daar kan een mens van opknappen.
Allemaal een hele fijne dag 🙋♀️
Ze hebben verloren.
BeantwoordenVerwijderenVandaag heb ik een rare dag. Man is naar Duitsland om daar de boodschappen te doen die we graag eten of drinken en daar echt goedkoper zijn zoals zijn rum en mijn wijn. En pakjes Tilsitterkaas die ik zo lekker vindt en in Nederland niet te koop zijn.
BeantwoordenVerwijderenAls ik alleen ben doe ik gek genoeg heel andere dingen en op andere tijden dan dat we samen in huis zijn. Geen enkele reden voor maar zo loopt het altijd. En omdat baasje weg is loopt Sienna constant achter me aan, bang dat ik ook wel zal gaan en dat doe ik zo, moet even eieren halen en mijn dagelijkse fietsrondje doen. Maar honden zijn altijd heel blij als je er weer bent en nooit boos omdat je ze alleen hebt gelaten
Goed van je dat je gewoon alleen op het terras bent gaan zitten en een maaltijd hebt besteld. Altijd dat gevoel van durf ik het wel, zit ik hier erg in de 'picture', wat zullen de anderen wel niet denken, loop ik niet voor joker, kan ik dat wel.......enz.
BeantwoordenVerwijderenAchteraf ben je meestal blij en ook trots op jezelf dat je het toch maar mooi alleen gedaan hebt.
Marja