Burendag.

 Op dit moment is het hier grijs, miezerig weer, ik hoop heel erg dat het in de loop van de dag op gaat klaren en volgens buienradar is dat ook zo,(in hoeverre je daar van op aan kunt want dat kan ook zomaar weer veranderen,) want vandaag is het burendag hier in de straat. . 

Wij hebben een straat waar de buren niet de vloer bij elkaar plat lopen, absoluut geen ruzie of zoiets , er is eigenlijk nooit onmin in de straat, de meesten wonen er net zoals ik al 40 jaar. Als er hulp nodig is dan helpen we elkaar maar ook weer niet zo dat je als eerste naar de buren loopt als er iets is.  

Een aantal  jaar geleden zijn er nieuwe mensen komen wonen die het initiatief hebben genomen om iets te organiseren, dat is best veel werk want je kunt niet zomaar een feestje geven in een straat dat moet je bij de gemeente aanvragen en een vergunning voor krijgen.

Een aantal mede bewoners van de straat is daar dus heel druk mee en ik vind dat fantastisch! Dat mensen geheel belangeloos tenten regelen met barbecues sjouwen, boodschappen doen, salades maken enz. Ik heb m'n hulp aangeboden maar dat hoefde niet, ik kan dus met m'n tasje met een bordje, glaasje, bestek en niet te vergeten wijn aanschuiven.

Ik woon op de hoek van de straat wat in houd dat je heel veel buren nooit spreekt, ja soms toevallig als je tegelijk buiten bent maar daar blijft het bij en op deze manier spreek je elkaar tenminste nog eens.

Alleen maar  positief allemaal, maar dan komt m'n neurotische brein weer om de hoek kijken; als ik maar een beetje de praat kan houden met de mensen waar ik toevallig bij in de buurt sta, en dat is ook wel een dingetje; het is een staande receptie en houd mijn been dat wel uit? Vorig jaar had ik nog dagenlang last. Daarom hoop ik ook dat het mooi weer word zodat ik een beetje heen en weer kan lopen en eens naast een ander kan gaan staan en niet opgepropt onder een luifeltje moet blijven. Kennen jullie dat gevoel dat je net altijd naast die vervelende oom, tante of buurman staat of zit?

We gaan het meemaken en jullie gaan er morgen vast wel iets over lezen.

Allemaal een hele goede dag, groetjes. 🙋

Ps. Nog even over het stukje van gisteren. Goh wat veel reacties, leuk! Het was natuurlijk een onderwerp waar je het nooit helemaal met elkaar over eens zult worden en dat hoeft ook niet. Ik heb de podcast van Argos beluisterd en dat maakt veel duidelijk. Het was dus de dame in kwestie zelf die naar de Gelderlander gestapt is, terwijl er door alle partijen was afgesproken dat het stil gehouden zou worden én nadat ze een geldsom had meegekregen.

 Ik heb gelukkig nooit met onderdrukking of seksuele intimidatie te maken  gehad, óf ik heb het nooit zo ervaren óf ik heb het van me af laten glijden. Daardoor kan ik waarschijnlijk ook niet goed invoelen hoe iemand met dit soort dingen kan worstelen maar wat door die podcast wel duidelijk is geworden is dat dingen soms helemaal uit de hand kunnen lopen. Het bijzondere vond ik wel dat mensen die in die tijd aantoonbaar fouten hebben gemaakt zoals besturen en onderzoekcommissies allemaal geen reactie willen geven. Maar ja,  daar zullen ze dan ook wel weer hun eigen redenen voor hebben.

Willie Brink, bedankt voor de Argos tip, ik houd heel erg van onderzoek journalistiek en ga zeker vaker luisteren. Groetjes.