Het boek Opwaaiende zomerjurken van Oek de Jong heb ik weg gelegd, ik begreep de personages niet en vond het te langdradig. Zonde van m'n tijd, er zijn nog zoveel andere boeken die ik ook wil lezen dus: dooooooor.
Vandaag wordt een beetje een rare dag, manlief had een zéér uitgebreide postzegelverzameling en straks komt er iemand kijken of het veilingwaardig is.
Volgende maand is het 3 jaar geleden dat hij is overleden en al die tijd staan die albums maar in de kast te verstoffen, de kinderen hebben er helemaal niks mee dus dan kan ik het wel laten staan maaaaar zoals er wel eens gezegd word; ruimte in je huis is ruimte in je hoofd. Dusssssss.
Ik ben heel erg benieuwd hoe het zal gaan want ik heb wel eens met iemand gesproken die er verstand van had en hij zei:' er is bijna geen vraag meer naar postzegels en postzegelverzamelaars zijn een uitstervend ras.
Ik ben wel een beetje gespannen want hoe gaat het gesprek verlopen en ook een beetje emotioneel want hij was er altijd heel druk mee en ik zie hem nog zo aan tafel zitten.
Maar ook dit gaat weer goed komen.
Allemaal een hele fijne dag. 🙋♀️
Dat is zeker bijzondere en emotionele dag. Die zegeltjes zijn waarschijnlijk vele malen in zijn handen geweest. Vroeger waren er ook veel verzamelaarsbeurzen, met een van mijn dates, 26 jaar geleden al, ben ik naar zo'n beurs geweest, hij verzamelde speelgoedauto's en kon echt staan zwijmelen bij sommige kramen. Ik zwijmelde niet bij hem en het is bij 2 afspraken gebleven. Maar was op zich wel leuk om eens mee te maken.
BeantwoordenVerwijderenRuimte in je kast is ruimte in je hoofd.ruimte voor nieuwe mooie boeken.ik heb dezelfde ervaring met Oek de Jong.goede dag voor jou.
BeantwoordenVerwijderenDat ken ik wel. Mijn partner overleed nu bijna 10 jaar geleden en ik heb hetzelfde ervaren als jij. Muziekopnamen van hem, muziekinstrumenten, kleding etc. Bewaren? Voor andere familie of voor de kinderen? Misschien willen ze het later nog inkijken of hebben als ze in een andere levensfase zijn? Uiteindelijk kom ik ook steeds uit op wegdoen, want al die spullen liggen maar stof te happen. Maar het kost tijd en energie, stapje voor stapje. Sterkte vandaag, het komt vast goed! Groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenIk heb een boerenklokje uit 1830 geërfd. Het hangt bij ons aan een wand en geeft luidruchtig de uren prijs. En elke keer als de jongens samen thuis zijn en het klokje slaat roepen ze: "In de open haard ermee". En als ik dan zeg dat het veel waarde heeft, kijken ze me meewarig aan. "Ja mam, dat zal wel".
BeantwoordenVerwijderenMoet ik wel zeggen dat wij de postzegelverzameling van H. zijn vader zo in de kliko hebben gedaan. Dussss.
Misschien de het meest bijzondere album(s) bewaren?
BeantwoordenVerwijderenEen vriend van ons is postzegelverzamelaar geworden op zijn 42e, en vindt het nu erg leuk. Misschien is er dus nog wat hoop voor de filatellisten van deze wereld.
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb lang postzegels verzameld. Uren kon ik er mee bezig zijn. Ik heb dan ook een mooie en grote verzameling. Ik heb geprobeerd om ze te verkopen. Voor de postfrisse heb ik een klein bedrag gekregen. Voor de gestempelde was er geen interesse. Omdat ik nu ziek ben, 75 jaar en er mijn kinderen niet wil mee opzadelen ga ik ze schenken aan een postzegelclub. Ik hoop dat je meer succes hebt als ik. Groetjes, Bernadette
BeantwoordenVerwijderenDat zal een vreemd moment zijn, maar goed dat je het doet. Ik heb hetzelfde met boeken die ik niet zo leuk vind, dan stop ik want zonde van de tijd en zoveel leukere boeken! Doe ik ook met films en series. Ik vond het wel een mooi boek, zo zie je maar hoe smaken kunnen verschillen.
BeantwoordenVerwijderen